Schouwspel in authentiek Veldegems dialect

‘Het regende die dag’, een tragikomisch verhaal uit de pen van auteur Lode Pools, houdt de toeschouwer een spiegel voor. De koninklijke toneelkring ‘Int wroede ende int sotte’ brengt met een knipoog de herkenbare wrevel tussen twee families. Goed voor vijf avonden onvervalst schouwspel, bovendien gebracht in een authentiek Veldegems dialect.

In de maand die de voorjaarsopvoeringen vooraf gaat, hangt enkele avonden per week in ‘t Lokaal die typische magie van repetities. “Nog wat luider spreken”, roept regisseur Noël Latruwe zijn spelers toe. Nadat er een bedrijf gespeeld is, geeft hij hier en daar nog een aanwijzing. Goedkeurend kijkt hij toe hoe de negen acteurs de personages tot leven wekken rondom de tuinbank op de bühne. Martin Bouckaert zet overtuigend de misnoegde hoofdfiguur Rik neer. “Samen met Lina Blondeel ben ik, met net geen veertig jaar acteerervaring, de ancien van dit toneelstuk. Het is een vertoning ‘uit het leven gegrepen’, een tragikomedie met een open einde. De spanningen tussen twee families strekken zich in het verhaal uit over een tijdspanne van vijf maanden. In het sober decor van de tuin van het rusthuis komen drie generaties aan bod, met elk hun eigen bekommernissen en problemen.”

In zijn jeugd liet Rik een tijdlang zijn oog vallen op Ivonne. Door toedoen van haar vader, Riks afkomst was te min, kwam hieraan vroegtijdig een einde. Nu, vijftig jaar later, wordt weduwnaar Rik tegen zijn zin in een rusthuis geplaatst door zijn verwaande schoondochter Brigitte. “Ik moet hier kaarten met sukkelaars die al lang de tel kwijt zijn. En ik zou nog zo graag mijn huis en een stukje van de wereld zien.” In het zorgcentrum ontmoet hij als bij wonder opnieuw Ivonne die onfortuinlijk in een rolstoel belandde. Aanvankelijk klikt het niet te best tussen beiden. Maar er is de eenzaamheid en er zijn de prettige herinneringen aan vroeger. Als Brigitte Rik wil overplaatsen naar een ander rusthuis, gaat hij er op een nacht vandoor met Ivonne…

Pril acteertalent

De verhaallijn van de hoofdrolspelers kent ook een tussenplot. Op zijn beurt onluikt de romantische interesse tussen de kleinkinderen Stan en Tine. Junior Thijs Buffel vertolkt de rol van Stan en is gepassioneerd toe aan zijn toneeldebuut. “Wat mij het meest aanspreekt, is dat ik op het podium in de huid van een ander karakter kan kruipen. Eens je als acteur in je eentje je tekstregels uit het hoofd hebt geleerd, begint de interactie op het podium. Door het samenspel met je medespelers kan je gevoel leggen in wat je zegt. Een seconde meer of minder kan de ‘drive’ in het spel houden of net de ‘pointe’ brengen. Noteer maar dat dit stuk een serieuze historie is met grappige toetsen”, vat Thijs samen. (HV)