Pol Verhue, 65 jaar muzikant: “Mijn grote liefde ligt bij het klassieke repertoire”

Pol Verhue speelt 50 jaar bij de Rollegemse harmonie, maar is eigenlijk al veel langer muzikant. © EDB
Redactie KW

De microbe had hem te pakken op zijn zesde en heeft hem nooit meer losgelaten. De 73-jarige Pol Verhue werd door de Koninklijke Harmonie Sint-Cecilia recent in de bloemetjes gezet voor zijn 50-jarige carrière als muzikant. Maar zijn eerste noten klonken dus veel vroeger.

“Ik speel als sinds ik zes jaar oud ben”, opent Pol. “Als jong gastje uit Bellegem volgde ik eerst een jaar muziekschool in Moeskroen, vooraleer ik naar het conservatorium in Kortrijk trok. Daar koos ik quasi onmiddellijk voor de klarinet, het instrument dat ik op vandaag nog altijd bespeel.” In het Kortrijkse conservatorium haalde Pol op zijn veertiende al de eerste prijs, de jongste die met klarinet en in solfège (melodie zingen aan de hand van namen van noten, red.) die onderscheiding in de wacht sleepte.

Klarinet op de rug

Muziek is hem altijd blijven boeien. “In mijn jonge jaren speelde ik een tijdje in een klein orkestje, maar mijn grote liefde ligt bij het klassieke repertoire. Aan stoppen denk ik nog lang niet. Zolang ik kan, ga ik door.”

“Aan stoppen denk ik nog lang niet”

Ondertussen deelt Pol dus al vijftig jaar zijn ervaring met de Rollegemse harmonie, maar in zijn jarenlange carrière deed hij verschillende orkesten en harmonieën aan. “Ik heb tot aan mijn huwelijk in Bellegem gespeeld, sloot me ook even aan bij de Filharmonie in Kortrijk en speelde in de orkestbak bij het Lyrisch Toneel. Toen ik nog geen auto had, reed ik per fiets met mijn klarinet op de rug helemaal naar het centrum van de stad. Ik speelde eigenlijk quasi overal waar men mij vroeg of nodig had. Op een gegeven moment zat ik zelfs in Harelbeke (glimlacht).

Naast muzikale heeft Pol ook groene vingers. “Ik heb een grote tuin en kweek groenten voor Jan en alleman. Het doet me echt deugd om dingen weg te geven. Het enige wat ik niet zelf kweek zijn asperges. Daarvoor is de grond hier niet goed genoeg”, glimlacht hij. (EDB)