Noël Mortier uit Wingene is al 65 jaar persmedewerker

Noël Mortier: "De enige telefoon in de buurt stond bij Maria Vancauwenberghe." © Foto LDW
Redactie KW

Eind 1952 zette Noël Mortier zijn eerste stappen als persmedewerker voor Het Volk. Meer dan 65 jaar later heeft de man zijn pen nog lang niet opgeborgen. Elke week schrijft hij een groot deel van de Wingense Krant vol. Niet meer met de typemachine en carbonpapier, wel nog met evenveel goesting.

Het was zijn job bij het ACV die Noël tot bij de krant Het Volk bracht. “De krant was een orgaan van het ACV en ze zochten iemand voor het nieuws uit Wingene”, opent hij. “Dat was eind 1952, ik was toen 18 jaar oud. Toen was letterlijk alles nieuws, van een kalf met vijf poten tot een gebroken arm. Er was zelfs een rubriek over duivenliefhebbers in Het Volk: De Ring in de Constateur.”

Slechts één telefoon

In de beginjaren moest Noël zich flink behelpen om zijn nieuws op tijd in de krant te krijgen. “Ik had zelfs geen auto, alleen een fiets. De auto kwam er pas in 1964. De enige telefoon in de buurt stond bij Maria Vancauwenberghe. Dat betekende dus dat ik ofwel naar haar moest om mijn nieuws door te bellen, ofwel naar het telegraafkantoor in Tielt. Dat laatste deed ik als het echt snel moest gaan. In de beginjaren werkte ik ook met een schrijfmachine met doorslagpapier en een simpel fototoestelletje met filmrolletjes. Ik trok met mijn rolletjes naar de fotograaf, maar die foto’s ontwikkelen duurde ook te lang. Dan heb ik maar zelf een donkere kamer ingericht en foto’s leren ontwikkelen.

Noëls carrière bij Het Volk werd al snel uitgebreid naar het Brugsch Handelsblad, De Zondag en De Weekbode. “Ik moest dus voor vier kranten tekst en foto maken. De teksten probeerde ik toch telkens wat aan te passen.” Met foto’s heeft Noël af en toe wel miserie gehad. “Ik herinner me een foto van een kampioenenviering. Ik nam binnen een mooie groepsfoto, maar toen ik die ontwikkelde, was er bijna niets te zien. Iedereen zat achter de sigarettenrook verborgen.

Windhoos

Een carrière van 65 jaar brengt natuurlijk heel wat herinneringen met zich mee. “Ik herinner me een autoloze zondag. Net die nacht gebeurde er een ongeval met twee dodelijke slachtoffers. Het nieuws werd dan maar met de fiets tot bij het Brugsch Handelsblad gebracht. Soms zie je ook miserie. Zo ben ik ooit bij een tweejarig kindje geweest dat onder een tractor was geraakt en bij een pasgetrouwde man bij wie een veldkanon in zijn handen was ontploft. Dat zijn beelden die je nooit meer vergeet en waar je achteraf wel een weerbots van krijgt. Ook een windhoos in Wingene in de jaren 70 is blijven hangen. Ik heb dan ‘s nachts nog een verslag gemaakt en ben ‘s morgens naar de redactie gereden om het op tijd in het Brugsch Handelsblad te krijgen.”

“Ik had eerst geen auto en bracht mijn artikels per fiets naar de redactie”

Ook de Wingense Breughelfeesten bracht Noël elk jaar in de krant. “Ik ben nog met tekst en foto naar Gent gereden om die op tijd in Het Volk te krijgen. Mijn redacteur Fred Germonprez, een bekend schrijver, is ooit zelf naar de feesten gekomen om een verslag uit te brengen. Maar hij had zijn perskaart niet bij en raakte moeilijk tot op de parking. Hij heeft toen de Breughelfeesten flink afgekraakt in de krant. Op slag had hij in Wingene 200 abonnees minder.”

Een goed geheugen

Noël heeft jarenlang voor de kranten geschreven, maar is er een paar jaar voor zijn pensioen mee gestopt. “Ik heb mijn kinderen bijna niet zien opgroeien en dat is jammer. Plots was het dan ook genoeg geweest. Daarna is het een hobby geworden. Voor de verdienste moest je het in elk geval niet doen. We kregen 0,50 frank per regel en een foto leverde 50 frank op. Voor grotere stukken, zoals de gemeenteraden, kreeg ik op termijn wat meer. Vroeger werden gemeenteraden trouwens bijna woord voor woord in de krant gedrukt.”

Noël schrijft nu nog steeds voor de Wingense Krant, het is zijn grootste hobby. “Ik geef er duiding bij de actualiteit of rakel eens iets van vroeger op. Mensen lezen dat graag, bijvoorbeeld iets over de oorlog. Ik ben blij dat ik het nog mag en kan doen. Sinds 2010 is mijn zicht immers flink achteruitgegaan. Ik zie nog voor 25 procent, maar met heel wat hulpmiddelen en speciale apparatuur kan ik nog voortdoen. Ik heb gelukkig ook een goed geheugen, want nota’s nemen, dat lukt niet meer. Typen daarentegen gaat zonder problemen. Ik denk nog niet aan ophouden, ik heb altijd graag geschreven. Het is een gave en een echte passie.”

BIO

Privé

Noël Mortier (83) is de weduwnaar van Lieve Van Walleghem, die twee jaar geleden overleed. Hij is de vader van drie kinderen, heeft negen kleinkinderen en drie achterkleinkinderen.

Loopbaan

Hij heeft altijd gewerkt voor de Christelijke Arbeidersbeweging, eerst bij het ACV en later bij de CM. Op zijn 55ste ging hij met brugpensioen.

Vrije tijd

Zijn grootste hobby is teksten maken voor de Wingense Krant.

(Lien Depauw)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier