Michael Lanzo: “Jammer dat Belgium’s Got Talent me bijna vergeten is”

Vijf jaar geleden won Michael Lanzo met overtuiging het VTM-programma Belgium’s Got Talent. Het betekende de definitieve doorbraak voor de Izegemse nachtegaal. Vandaag, vrijdag 18 mei, komt hij kort aan bod in de laatste halve finale, maar in tegenstelling tot de andere oud-winnaars zal hij niet live aanwezig zijn in de studio. “En dat doet pijn”, zegt hij. “Het programma heeft me zoveel gegeven, nu zijn ze mij bijna vergeten.”

Eind 2013 sloeg Michael Landuyt (38), beter bekend als Michael Lanzo, televisiekijkend Vlaanderen met verstomming. Met zijn loepzuivere stem won hij de talentenjacht Belgium’s Got Talent en beukte hij de deur van de Vlaamse showbizzwereld definitief open.

Hoe kijk je nu terug op je overwinning?

“Het was een schitterend avontuur. En eigenlijk de beste beslissing die ik kon nemen voor mijn zangcarrière. Ik timmerde al sinds mijn 18de aan de weg, maar een echte doorbraak bleef uit. Na Belgium’s Got Talent veranderde alles. Het was één langgerekte droom. Het mooiste kerstcadeau dat ik ooit gekregen heb.”

Het schudde ook je hele bestaan door elkaar.

“Plots gingen de deuren open waar ik al zo lang op aan het kloppen was. Ik kon van mijn hobby mijn beroep maken, al moest ik daarvoor wel mijn job als fitnessinstructeur in Waregem opgeven. Geen makkelijke keuze, maar wel de juiste. Ik ben toen vol voor de muziek gegaan.”

“In oktober 2017 onderging ik een zware maagoperatie. Ik woog 127 kilo en mijn lichaam trok aan de alarmbel”

Wat herinner je je nog van het eerste jaar na Belgium’s Got Talent?

“Dat het knettergek was. Het aantal optredens was amper bij te houden. Ik kon zelfs niet meer bij mijn eigen management binnen raken omdat de telefoon roodgloeiend stond. Ik weet nog dat ik in één dag tijd liefst negen boekingen binnen kreeg. Iedere organisator wilde me in 2014 op zijn podium. En niet langer als ‘een van de velen’, maar als headliner. Ik voelde me daar soms zelfs wat ongemakkelijk bij.”

Had je ook het gevoel dat je sinds je winst serieus werd genomen?

“Toch zeker een pak serieuzer dan voorheen. Veel mensen haalden – en halen nog steeds – hun neus op voor Nederlandstalige muziek, maar mijn overwinning heeft bewezen dat daar wel degelijk een groot publiek voor is.”

Hoe gaat het nu met je zangcarrière?

“Zonder meer goed. Twee jaar na Belgium’s Got Talent had ik even een dipje. Daar had Garry Hagger me voor gewaarschuwd. Ik had toen letterlijk overal in Vlaanderen opgetreden en dan komt er onvermijdelijk een terugval. Maar ik bleef vechten, want Michael Lanzo zou geen eendagsvlieg zijn. Sinds dit jaar zitten we weer op kruissnelheid en is het bijwijlen echt hectisch. Twee à drie optredens per week zijn eerder regel dan uitzondering. Neen, ik heb écht niet te klagen.”

Zonder Belgium’s Got Talent was je nu misschien nog altijd fitnessinstructeur…

“Daar ben ik me ten volle van bewust. Die deelname heeft mijn leven veranderd. Ik kreeg kansen bij grote platenfirma’s, collega-artiesten die vroeger onbereikbaar waren, verwelkomden me met open armen… Mocht dat hele verhaal niet gebeurd zijn, dan zou ik nu zeker nog gezongen hebben, maar wel op een ander niveau. Minder intensief ook. Het zou bij een bijberoep gebleven zijn, terwijl het nu mijn leven is.“

Zijn er ook nadelen verbonden aan een bestaan in de showbusiness?

“Toch wel. Op mijn ‘hoogtepunt’ woog ik 127 kilogram. Je racet van het ene optreden naar het andere, je eet ongezond, je slaapt amper… En dan tikken de kilo’s aan. Maar vorig najaar sloeg mijn lichaam alarm. Op 20 oktober heb ik een zware maagoperatie ondergaan en sindsdien verloor ik bijna 40 kilo. Ik sta weer op ‘competitiegewicht’. Vroeger kon ik me al eens verliezen in emotioneel eten, nu kanaliseer ik mijn gevoelens in sport. Lopen, fitnessen… Ik voel me weer super.”

“Ik vraag niet om er een grote Michael Lanzo-show van te maken, maar een beetje meer erkentelijkheid zou wel op zijn plaats geweest zijn”

Ook privé heb je een stevige periode achter de rug…

(knikt) “In maart van vorig jaar zijn John Heldere (40) en ik in het huwelijksbootje gestapt, maar in mei ging onze relatie door zwaar weer. We zijn toen zelfs twee dagen uit elkaar geweest. Gelukkig waren de problemen snel van de baan en zijn we weer dolgelukkig samen. Ach, ‘t is stil waar het nooit eens waait…”

In februari 2017 nam je met je vennoot Andy Vervaeke ook het muziekcafé Den Toerist in Meulebeke over, maar niet om er zelf te zingen.

“De zaken lopen goed. Het is erg leuk, maar ook keihard werken. Ik ben de man die de evenementen op poten zet, de artiesten boekt… Hier kan ik me uitleven als Michael Landuyt, de ondernemer. Als ik zelf aanwezig ben, begeef ik me onder de klanten, ben ik als het ware de mascotte van de zaak. Zingen doe ik hier amper, misschien vier keer per jaar, op speciale gelegenheden. En dat is ook goed, want zo kan ik even de knop omdraaien. De combinatie met mijn zangcarrière lukt, maar soms mis ik wel eens een moment om tot rust te komen. Gewoon, met John even naar zee kunnen trekken of een wandeling maken. Daarom proberen we drie keer per jaar er even tussenuit te knijpen. Even helemaal weg om de batterijen op te laden. Ik wil koste wat het kost vermijden dat ik een burn-out zou krijgen.“ (glimlacht)

Nu vrijdag ben je als oud-winnaar kort te zien in de laatste halve finale van Belgium’s Got Talent.

“Maar dat is wel met een wrang smaakje. Alle oud-winnaars zijn live aanwezig tijdens de studioshows, ik word opgevoerd in een stukje over de meest opmerkelijke kandidaten. Erg jammer. Het voelt aan alsof ik nooit gewonnen heb. Uiteindelijk zijn ze me komen filmen tijdens een optreden in het Leuvense, maar daar is het ook bij gebleven. Ik vraag niet om er een grote Michael Lanzo-show van te maken, maar een beetje meer erkentelijkheid zou wel op zijn plaats geweest zijn. Het lijkt erop dat Belgium’s Got Talent me bijna vergeten is. En dat doet pijn.”

Kan je dat verklaren?

“Het programma heeft een compleet nieuwe crew. Misschien is het omdat ik in het Nederlands zing? Ik weet het niet. Maar het stelt me teleur. Alle andere oud-winnaars krijgen nog een extra strikje rond hun cadeau, behalve ik.”

Hoe zie je de komende jaren?

“Ik wil vooral blijven voortwerken. Ik heb de ideale combinatie beet en in september lanceren we mijn nieuwe album. Die zal een stevige knipoog bevatten naar mijn grote voorbeeld Semino Rossi. Straks ontmoet ik hem ook en wie weet komt het ooit tot een duet? Dromen mag.”