Heulenaar Carlo Herpoel exposeert: “Mensen mogen zelf verhaal verzinnen bij mijn werken”

Carlo Herpoel in zijn atelier. © TVK
Annelies Nollet
Annelies Nollet medewerker KW Kortrijk-Menen

Kunstenaar en hulpverlener Carlo Herpoel (54) stelt vanaf 4 januari zijn werk tentoon in café De Heerlijkheid in Heule. Zijn stukken zijn heel divers maar het thema recycleren komt telkens terug. Hij werkt met materiaal dat andere mensen als afval beschouwen. Zo maakt hij montages met barbiepoppen en werkende fantasieapparaten zoals een koffiezet. Ook de vluchtelingenproblematiek komt aan bod.

Als professor Gobelijn echt zou bestaan dan woonde hij in Heule. Carlo Herpoel is een man van veel talenten. Overdag werkt hij als bediende bij netbeheerder Eandis, ‘s avonds verdwijnt hij in zijn atelier in de tuin waar hij zijn kunst creëert en in zijn vrije tijd springt hij in de bres met zijn vzw Belgium Aid voor mensen die het moeilijk hebben. Op zijn werk kan je niet echt een label plakken. Het heeft banden met de ‘objects trouvés’, met ‘arte povera’ en ‘art brut’, met assemblagekunst, recyclagekunst en zelfs met symbolisme.

Een idee zit in mijn hoofd, ik zet dan ook niets op papier – Carlo Herpoel

“Ik vind een vaste job hebben naast mijn werk als kunstenaar geen belemmering. Integendeel”, meent Carlo. “Ik ben vrij om te maken wat ik wil, zonder daarbij te moeten overwegen of mijn werk wel zal verkopen.” De kunstenaar werkt bovendien zelden tot nooit op aanvraag. “Een idee zit in mijn hoofd. Ik zet niks op papier. Mijn inspiratie haal ik vaak uit het dagelijkse leven. Zo had ik op reis eens heel veel last van muggen. Ik heb dan een ventilator gebouwd in een koffer met allemaal kleine ventilatoren uit computers. En passant heb ik daar dan ook een wekker en een nachtlampje ingebouwd. Ik neem die nog steeds mee als ik op reis ga. Idem met de koffiemachine die ik bouwde in mijn atelier. Ik was het gewoon beu om telkens door de tuin te moeten sukkelen met koffie”, lacht hij.

Tenten

Carlo werkt niet met dure materialen. Zo kan je hem geregeld terugvinden in de Kringloopwinkel en op rommelmarkten. “De mensen die daar werken, bellen mij zelfs nu en dan. Ze hebben dan bijvoorbeeld een zak met oude poppen die de container in mag. En half Heule weet ondertussen dat ze met hun oude barbies bij mij terecht kunnen”, lacht Carlo.

Sommige stukken zijn functioneel in die zin dat ze mensen aan het denken zetten. Carlo verzamelde in het vernietigde vluchtelingenkamp van La Grande Synthe in Duinkerke de zeilen van achtergelaten tenten en componeerde daar genaaide symbolistische landschappen mee. De opbrengst van dat soort werken gaat naar zijn projecten met vluchtelingen in Frankrijk, Bosnië en Griekenland en zijn vzw Belgium Aid. “Niet dat ik een compleet verhaal verzin bij mijn kunst hoor. Ik laat het aan de mensen zelf over om dat te doen.”

Etalage

De werken voor de tentoonstelling zijn zo goed als af. “Maar eigenlijk ben ik nooit klaar, ik zit altijd boordevol ideeën.” Dat verklaart ook de vele half afgewerkte projecten in zijn atelier. “Ik kan wel eens van de hak op de tak springen. Al is dat beter nu mijn atelier wat kleiner is. Ik kan niet zo veel laten rond slingeren”, besluit Carlo.

De tentoonstelling vindt plaats op een boogscheut van de woning van Carlo. Van 4 januari tot 3 maart kan je langsgaan op donderdag, vrijdag, zaterdag en zondag vanaf 19 uur in de Zeger van Heulestraat 60. Er zullen een 70-tal werken tentoongesteld staan. Loop ook eens langs huisnummer 7 in dezelfde straat en bewonder de etalage met extra werken.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier