Gezin Spinoy woont bijna 25 jaar in geboortehuis Stijn Streuvels

Komende zondag staat Stijn Streuvels, die 50 jaar geleden overleed, in Heule volop in de kijker met de voorstelling van het boek ‘Kijken naar Heule, dorp van Streuvels’. Een gelegenheid om even kennis te maken met de bewoners van het geboortehuis in de Kortrijksestraat. “We hebben het huis niet om die reden gekozen, maar we waren er wel verliefd op én vooral op de tuin”, zeggen prof. dr. Erik Spinoy en Hannelore Devlieger, die er met dochters Marie en Alice wonen.

Door Noël Maes

Het woord ‘geboortehuis’ is eigenlijk niet echt correct. Van het pand waar Frank Lateur in 1871 het levenslicht zag, is – in de woorden van zijn oom Guido Gezelle – ‘geen beeltenis noch lichtdrukmaal’ – bewaard. Het huidige herenhuis werd rond 1900 opgetrokken door ene Constant Vandenberghe en sterk verbouwd door dr. Arthur Verhelst die er in 1920 kwam wonen. Na de dood van de populaire arts in 1959 bleef zijn weduwe Godelieve Vandeputte er wonen. “Toen we het huis in 1995 kochten, stond het ongeveer een jaar leeg“, zegt Erik Spinoy, “en er was aardig wat werk aan om het te voorzien van hedendaags comfort. Er was zelfs pas na de dood van de dokter een kleine badkamer ingericht, want de dokter had dat nooit gewild…”

Hoogleraar in Luik

Bij literatuur- en zeker poëzieliefhebbers doet de naam van Erik Spinoy wel een belletje rinkelen. Hij is zelf een bekend én gelauwerd hedendaags dichter. Zo won hij met zijn bundel Boze Wolven de Letterkundeprijs van de Vlaamse provincies 2005. Hij is geboren in Aalst – volgende week wordt hij 59 – maar groeide op in Belsele-Waas. Hij studeerde Germaanse filologie aan de KU Leuven en doctoreerde in 1994. Ook echtgenote Hannelore Devlieger, afkomstig uit Veldegem, is germaniste en ze leerden elkaar dan ook kennen aan de KU Leuven, “het grootste huwelijksbureau van het land…” Hannelore runde tot 2007 een vertaalbureau en doceert nu Engels aan het CVO Miras in Kortrijk. Ze woonden eerst een tijdje in Leuven, maar kwamen naar Heule toen Erik assistent werd aan de Kulak. Intussen is hij echter hoogleraar aan de universiteit van Luik… op zo’n 200 km van Heule. Hij heeft in Luik dan ook een pied-à-terre.

We hebben het moeilijk met zijn taal – Alice Spinoy

Dochters Marie en Alice volgden secundair onderwijs aan het Lyceum O.L.Vrouw van Vlaanderen in Kortrijk. Marie is intussen master in de rechten, bereidt momenteel haar doctoraat voor en woont daarvoor in het Leuvense Begijnhof. Dochter Alice volgt het eerste jaar master in de geneeskunde aan de KU Leuven. Vooral bij haar zit het schrijven in de genen. In Kortrijk is zij actief bij de Letterzetter: “Dat is een modern woord voor het stadsdichterschap. De leden zijn de Lettertypes. We schrijven teksten en organiseren evenementen.”

Alice leverde ook een opvallende bijdrage aan de Streuvels Scheurkalender 2019, waarin ze mijmert over het geboortehuis… “Toch heb ik geen literaire ambities, mijn geneeskundestudies hebben prioriteit.”

Van Ostaijen

Maar wat vinden ze bij de Spinoys van Streuvels? Vader Erik verwerkt Streuvels wel degelijk in zijn colleges aan de Luikse universiteit: “Ik lees fragmenten uit Het leven en de dood in de ast, maar moet er wel wat uitleg bij geven.” Dat probleem hebben ook dochters Marie en Alice. “We zijn niet in het streekdialect opgevoed en hebben het toch moeilijk met zijn taal”, zegt Alice, die toegeeft dat ze er nog niet in geslaagd is om een boek van Streuvels uit te lezen… Marie van haar kant houdt het liever bij Engelse klassiekers.

Erik Spinoy is als dichter vooral een bewonderaar en kenner van Paul van Ostaijen, op wie hij trouwens doctoreerde: “Ik ben momenteel vooral met zijn werk bezig. In 2021 zal het 100 jaar geleden zijn dat zijn bundel Bezette Stad verscheen en dan willen we met het Van Ostaijengenootschap iets speciaals doen. Hij werd maar 32 jaar maar het is indrukwekkend wat hij geproduceerd heeft!”