Frank Cools uit Izegem serveert voorstelling Marcus

Frank Cools heeft met Marcus een nagelnieuwe voorstelling klaar. De naar Gent uitgeweken Izegemnaar vertelt het verhaal dat door de gelijknamige evangelist werd opgetekend en mikt daarbij op een breed publiek. “Jezus was een echte rebel. Dat zijn we gaandeweg vergeten”, zegt hij.

Frank Cools (56) groeide op bij zijn ouders Veron (80) en de in 2015 jammer genoeg overleden Aline Hoornaert in Kachtem, maar woont ruim 30 jaar in Gent.

Hij omschrijft zichzelf als acteur, verteller en zanger van schone liedjes. “Waar die passie vandaan komt, weet ik niet meteen”, glimlacht hij. “Aan de toenmalige muziekacademie van Izegem leerde ik gitaar spelen en op mijn vijftiende verkaste ik van het Sint-Jozefscollege naar de kunsthumaniora in Gent. Al kwam daar best wat overtuigingskracht bij mijn ouders aan te pas”, herinnert Frank zich. “Uiteindelijk was het mijn lerares gitaar die het laatste duwtje gaf.”

Na zijn jaren aan het Gentse conservatorium ging hij aan de slag bij Theater Malpertuis in Tielt. “Daar ben ik een drietal jaar gebleven en na een korte periode als lesgever aan enkele kunstacademies deed ik auditie bij de VRT.” Frank startte er bij Radio 2 West-Vlaanderen, maar werkte uiteindelijk zo’n tien jaar bij Radio 1. “Ik was er presentator en van 1994 tot 1997 had ik met Het Gevolg mijn eigen actuaprogramma. Daarna was ik nog drie jaar de stem van Heldenmoed, een cultuurprogramma met diepgravende interviews.”

Voorstellingen maken

Uiteindelijk zette Frank een punt achter zijn VRT-carrière. “Zeer bewust, want ik wilde een nieuwe uitdaging. En vooral: ik wilde voorstellingen maken. Dat doe ik tot vandaag, in combinatie met een parttime job als docent aan het KASK in Gent.”

De culturele duizendpoot maakt voorstellingen waar taal, muziek en zang naadloos in elkaar overlopen. “Ik richt me zowel op kinderen als volwassenen en daar amuseer ik me verschrikkelijk mee.” Ondertussen heeft de man een kleine 20 verschillende stukken op zijn palmares prijken. In 1996 maakte hij een jeugdvoorstelling op basis van het bekroonde boek Iep van Joke Van Leeuwen en ook over het werk van Annie M. G. Schmidt buigt hij zich graag. “Het realiseren van een nieuwe voorstelling is bijzonder spannend”, zegt Frank. “Het is en blijft hard werken, maar dat voelt nooit zo aan. En wanneer je vanop het podium ziet dat je het publiek helemaal mee krijgt in je verhaal, is dat puur genieten.”

Nu heeft Frank met Marcus een nieuwe worp klaar. “Ik ben aan de slag gegaan met het evangelie volgens Marcus”, verduidelijkt hij. “Ik benader dit niet als gelovige, maar als pure theatertekst. En dan is die echt heel straf. Marcus toont ons dat Jezus eigenlijk een echte rebel was. Iemand die tegen de schenen van het establishment schopte en waar je doorheen het verhaal het gevoel bij krijgt van: ‘dit loopt niet goed af’… Ik krijg van het publiek vaak te horen dat ze nu voor het eerst de tekst écht horen. Een mooi compliment.”

Frank is van plan om Marcus enkel tijdens de vastenperiode te spelen. “Dan komt het stuk perfect tot zijn recht. Het is ook een énorme brok tekst die ik uit het hoofd moet kennen. Het blokken op zich is een hele klus. Je moet de tekst immers niet alleen in je hoofd, maar ook in je lijf krijgen. Maar uiteindelijk is het genieten, het verhaal heeft heel wat Shakesperiaanse trekjes.”

Het zou fantastisch zijn om dit stuk ook in Izegem te kunnen brengen

Vandaag (vrijdag 22 maart, red.) vindt de première van Marcus plaats in Cultuurkapel De Schaduw, waarna de voorstelling opnieuw naar Gent verhuist. “Het zou fantastisch zijn mocht ik ook in De Leest mijn nieuw stuk kunnen brengen”, aldus Frank. “Deze stad bezorgt me nog altijd een warm gevoel.”