Tijdens een eucharistieviering in de Sint-Amandskerk werd er afscheid genomen van het Sint-Ceciliakoor van de Sint-Amandsparochie. Het koor stopt na 95 jaar inzet met zingen.
Over de juiste stichtingsdatum van het koor bestaat er geen zekerheid. De oudste vermelding van enige zangactiviteit vonden de leden terug in bronnen van het jaar 1922, waarin er gesproken wordt over enkele mannen die actief zijn bij het brengen van kerkgezangen. Deze groep was toen echter nog geen gestructureerde vereniging. Wegens gebrek aan een koorsecretaris of archivaris is er over deze periode maar weinig terug te vinden in de archieven. Wat wel zeker is, is dat het mannen waren uit de muziekmaatschappij, toneel of andere verenigingen, die gedurende enkele jaren de taak op zich namen om de kerkgezangen te verzorgen.
Dames op het doksaal
In 1930 dook voor het eerst de naam Sint-Ceciliakoor op. Meester Oscar Kerckhof (1862-1944), ook koorzanger, dirigeerde toen enkele mannen die bij bepaalde gelegenheden de kerkzang verzorgden. Na hem nam Oscar Loncke die taak over. In 1944 volgde August Devolder hem op en samen met de toenmalige koster Alois Vandepoorte (1877-1964) werden de hoogdagen en zondagmissen – vooral de hoogmis – regelmatig muzikaal opgeluisterd. Toen Marcel Ampoorter (1920-1994) in 1946 de nieuwe koster werd, ging de zang er door zijn toedoen sterk op vooruit. E.H. Maurits Vanluchene (1945-1952) werd de eerste proost van het Sint-Ceciliakoor dat in die periode slechts één keer per maand repeteerde. Met vallen en opstaan bleven enkele kerkzangers het koor trouw. Pas in 1970 werd het koor – met de komst van onderpastoor E.H. Daniël Berat (1969-1975) – gestructureerd en uitgebreid met vrouwenstemmen. Dat liep niet meteen van een leien dakje, aangezien pastoor Florent Vancayseele (1957-1974) zich hiermee moeilijk kon verzoenen. Dames op het doksaal, wat dacht je wel! In 1969 sprak E.H. Berat zijn vriend en lid van het koor De Kerels uit Izegem Carlos Hoet aan om samen het koor te dirigeren. Hij werd de stuwende kracht. Het koor repeteerde nu wekelijks en zong snel meerstemmige liederen. In 1972 werd de Missa Quarta van Moortgat uitgevoerd.
Zonder dirigent
In 1979 nam Carlos Hoet ontslag als dirigent. Priester Henri Vandeburie (1975-1988) nam deze taak over. Ondertussen werd voorzitter Gabriël Defrancq vervangen door Raf Puype, die na zijn plotse overlijden werd opgevolgd door Willy Vandeputte. In 1988 werd E.H. Wilfried Lebbe aangesteld tot nieuwe pastoor en vierde Marcel Ampoorter zijn jubileum van 50 jaar koster. In datzelfde jaar werd Jef Anseeuw (1988-1990) de nieuwe koorleider. Twee jaar later nam Carlos Hoet zijn vroegere taak als dirigent opnieuw op. Samen met Robert Depicker legde hij de lat voor het Sint-Ceciliakoor een stukje hoger. Naast het opluisteren van de vieringen op hoogdagen, huwelijksplechtigheden, uitvaartdiensten en jubilea bouwde het koor een gewaardeerd repertorium op. In 1994 werd Marjan Timperman de eerste vrouwelijke koster-organist. Vanaf 2005 tot 2016 leidde ze met hart en ziel het Sint-Ceciliakoor. Nu is Koenraad Vanlanduyt de organist. Van 1999 tot 2009 was Arsène Debeuf voorzitter van het Sint-Ceciliakoor. Hij werd opgevolgd door Hendrik Pareit. In 2005 werd E.H. Christophe Petit aangesteld tot pastoor. Sinds 2015 is E.H. Ludwig Dubaere de nieuwe herder. Na het ontslag van Marjan Timperman (juni 2016) en na het vruchteloos zoeken naar een nieuwe dirigent kon het koorbestuur eind 2017 niets anders dan een definitief punt zetten na 95 jaar Sint-Ceciliakoor.
“Dank aan allen die elk op hun manier een bijdrage leverden tot wat het Sint-Ceciliakoor heeft bereikt.” Voorzitter Hendrik Pareit sluit af met een citaat van Vergilius : “Wellicht zal het ooit nog genoegen doen hieraan terug te denken.” (Patrick D.)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier