Assisenproces Oliver Bolte: “Ik heb nergens spijt van”

Op het assisenproces tegen Oliver Bolte is de beschuldigde de hele voormiddag ondervraagd geweest door assisenvoorzitter Steven Van Overbeke. Uit de ondervraging blijkt dat Oliver Bolte geen spijt heeft van de moord op zijn moeder Renate Bolte en de moord op zijn vriend Norbert Bocher, beide in maart 2017. “Ik wilde mijn moeder uit haar lijden verlossen. Het was Norbert zijn schuld dat ze crepeerde als een hond”, zei hij. Uit de eerste getuigenissen blijkt ondertussen ook al dat de link tussen beide moorden al snel gelegd werd.

Oliver Bolte staat terecht voor de moord op zijn moeder Renate Bolte (71) op 6 maart 2017 en zijn vriend Norbert ‘Bert’ Bocher (49) de dag nadien. Hij wordt er ook van beschuldigd het appartement in Blankenberge, waar hij met zijn moeder woonde, op 8 maart 2017 in brand te hebben gestoken. De beschuldigde heeft alle feiten bekend. Volgens hem heeft hij zijn moeder gedood omdat een euthanasiepoging gruwelijk mislukte. Zijn vriend Norbert Bocher zou hem pillen geleverd hebben waarmee zijn moeder uit het leven wou stappen, maar de vrouw voerde een pijnlijke doodsstrijd waarop zoon Bolte haar met twee messteken doodde. Daags nadien zou hij dan wraak genomen hebben op zijn vriend Norbert Bocher door hem twee kogels in het hoofd te schieten.

Wens om te sterven

Nadat hij een uur lang vragen beantwoordde over zijn levensloop tot aan de feiten, moest beschuldigde Oliver Bolte ook antwoord geven op een resem vragen over de feiten zelf. Voorzitter Steven Van Overbeke stelde hem heel wat vragen over de gezondheidstoestand van zijn moeder Renate. “Ze stond regelmatig te huilen voor de spiegel, omdat ze zo mager was. Ze kon geen Scrabble-steentje meer leggen omdat ze zo trilde. Op een gegeven moment vroeg ze of ik iets voor haar wilde regelen voor als ze uit leven zou willen stappen. Dat was haar wens, niet de mijne. Mocht ik haar dood gewild hebben, dan had ik het wel op een andere manier gedaan”, zei beschuldigde Bolte.

“Mijn moeder wou vredig inslapen, zonder bemoeienissen van buitenaf. Ik had Norbert leren kennen op het strand, waar we allebei strandjutten. Ik wist dat hij ooit gepakt was met een mislukt XTC-transport naar Groot-Brittannië en dus iets van pillen kende. Ik heb via hem dan eerst vijf en later tien pillen besteld. Ik had vooraf een lijstje opgezocht met geschikte pillen en flunitrazepam (beter bekend als rohypnol, red.) was daar bij. Op de dag van de feiten heeft mijn moeder dan gevraagd om die pillen te mengen in haar favoriete drankje, een smoothie van banaan en sinaasappelsap. Ze heeft het drankje opgedronken in haar slaapkamer, is op haar bed gaan liggen en beginnen snurken. Plots stopte het snurken en dacht ik dat het voorbij was”, verklaarde Oliver Bolte.

Emotieloos

Omdat hij plots toch nog geluid hoorde uit de slaapkamer, ging hij opnieuw kijken. “Ze lag te spartelen met wijdopen ogen. Ik kon het niet aanzien. Ik heb ze op haar buik gelegd en met een machete één keer in haar hals gehakt. Maar ze was nog niet dood. Ik heb dan het mes, waarmee ik de banaan had gesneden, genomen en gestoken waar ik dacht dat haar hart zat. Ze was aan het creperen als een hond, het moest gedaan zijn en liefst in één keer”, klonk het geëmotioneerd. Daags na de dood van zijn moeder ontmoette hij Norbert Bocher op de tram. Met een smoes lokte hij de man mee naar het jaagpad in Zeebrugge. “Ik deed alsof ik iets zocht in de struiken. Plots kwam ik er weer uit en zei ik Norbert dat de pillen niet gewerkt hadden. Hij had door dat er iets fout was en wilde wegvluchten. Maar ik schoot en raakte hem in zijn hoofd. Hij viel neer. Ik ben dichter gegaan en heb hem nog eens in het hoofd geschoten. Daarna ben ik weggefietst“, vertelde Oliver Bolte haast emotieloos. Terug thuis in Blankenberge stak Oliver Bolte zijn flat in brand. “Ik had een fles Freixenet gedronken, nam Zippo-vloeistof en lampolie en sproeide die overal in het appartement. Ik stak alles in brand en ben weggevlucht“, zei hij. Na een namiddag en nacht ronddolen in de kuststreek gaf hij zich op 9 maart 2017 aan bij de scheepvaartpolitie in Zeebrugge. Sindsdien zit de man in de cel.

Uit lijden verlossen

Voorzitter Steven Van Overbeke wees hem er meermaals op dat er discussie bestaat of moeder Renate Bolte wel degelijk uit het leven wou stappen. “Mocht dat effectief onomstotelijk vast staan, zou het dan nog een misdaad zijn wat u gedaan hebt?”, vroeg hij aan de beschuldigde.

“Mocht het gelopen zijn zoals we het gepland hadden, zou mijn moeder vredig ingeslapen zijn. En dan had ik daags nadien de politie gebeld om te melden dat ze dood was. Ze zouden dat misschien nog onderzoeken maar ze zouden nooit kunnen bewijzen dat ik haar die pillen gegeven had. Maar nu is het anders gelopen. Ik wou haar gewoon uit haar lijden verlossen. Dat is nog altijd een misdaad, ja”, zei de beschuldigde. Of hij spijt had van de moord op Norbert Bocher, wou de voorzitter nog weten. “Ja, voor de nabestaanden. Maar eigenlijk niet. Ik heb alleen spijt dat ik die man ooit vertrouwd heb“, klonk het laconiek. Deze namiddag komen enkele politieagenten getuigen.

Link tussen beide moorden werd snel gelegd

Maandag kwamen ook de eerste getuigen aan het woord. Enkele politiemensen legden uit hoe de feiten aan het licht kwamen. Een commissaris van de politiezone Blankenberge/Zuienkerke vermoedde onmiddellijk een link tussen de brandstichting in Blankenberge en de moord op Norbert Bocher (49).

Op dinsdag 7 maart 2017 werd het lichaam van Bocher door een groep mountainbikers aangetroffen langs een jaagpad in Zeebrugge. “Eén van de mountainbikers was verpleegkundige en probeerde de man nog te reanimeren”, getuigde de inspecteur die als eerste ter plaatse was. Uit de eerste vaststellingen bleek vrij snel dat de hoofdwondes van het slachtoffer niet door een val waren veroorzaakt.

Enkele uren later werden de hulpdiensten opgeroepen voor een hevige brand in de Koninginlaan in Blankenberge. “Op het einde van de bluswerken heeft de brandweercommandant gezegd dat hij verdachte omstandigheden had aangetroffen. Er waren vuurwapens aangetroffen en een verkoold lichaam in de slaapkamer”, aldus commissaris Philippe Van Ruyskensvelde. Voor de speurders was het onmiddellijk duidelijk dat er meer aan de hand was. “Ten eerste zag ik onmiddellijk dat er verschillende brandhaarden waren. Ten tweede lag het lichaam in foetushouding op de grond, wat ook niet normaal is.”

Voor de commissaris stond het op dat moment vast dat er een verband moest zijn met de dood van Bocher. “Ik heb toen persoonlijk inderdaad de link gelegd, zoiets is geen toeval meer. Twee zwaarwichtige feiten in zo’n korte periode heb ik in mijn 35 jaar dienst niet meegemaakt.” Bij een andere commissaris van dezelfde politiezone ging om een heel andere reden een belletje rinkelen. In augustus 2015 had Norbert Bocher immers verteld over een vreemde Duitser met Nederlandse tongval. “Een zekere strandjutter ‘Mark’ was op zoek naar kogels voor een Colt en probeerde hem mee te krijgen in een verhaal van een overval op een fruitveiling in Nederland. We geraakten niet tot bij ‘Mark’, waardoor dat onderzoek een stille dood is gestorven”, aldus Dimitry Vandamme.

Oliver Bolte kreeg enkele bijkomende vragen van de voorzitter, maar ging snel in de tegenaanval. “Er lopen misschien een handjevol mensen in Blankenberge met een metaaldetector. Op een week tijd had men mij toch gemakkelijk moeten kunnen vinden. Dan had ik geen contact meer gehad met Norbert en was dat allemaal niet gebeurd.”

Op het einde van de zitting kwamen ook nog leden van het afstappingsteam en het labo aan het woord. Ze deden onder andere onderzoek naar de vele wapens die door Oliver Bolte na de feiten werden gedumpt. Zijn machete, waarmee de beschuldigde zijn moeder om het leven bracht, werd bijvoorbeeld aangetroffen in de Damse Vaart. De getuigen vermoeden ten slotte dat Bolte brand stichtte om bepaalde sporen uit te wissen.

Dinsdagochtend zullen de onderzoeksrechter en de speurders die het onderzoek voerden hun getuigenis afleggen.

(LK/BELGA)