Aanklager op assisenproces Kenneth Samaille: “Elly moest dood”

© belga
Laurens Kindt

Op het assisenproces tegen Kenneth Samaille (31) uit Menen, die terecht staat wegens doodslag en slagen aan zijn stiefdochtertje Elly (2), heeft openbaar aanklager Serge Malefason zijn rekwisitoor over de schuldvraag gehouden. Hij riep de beschuldigde op om eindelijk eens de waarheid te vertellen. “Verman u!”, klonk het.

Donderdag 9 mei

Naast de doodslag op zijn stiefdochtertje Elly Buysse staat Kenneth Samaille ook terecht voor herhaaldelijke slagen en verwondingen aan het kind in de periode tussen augustus 2017 en haar overlijden eind november van dat jaar. Kenneth Samaille betwist echter dat de vele verwondingen die in die periode bij Elly vastgesteld werden, afkomstig zijn van geweld dat hij gebruikte.

Openbaar aanklager Serge Malefason.
Openbaar aanklager Serge Malefason.© LK

Aanklager Malefason acht het wel bewezen. “Eén keer is toeval, twee keer is pech, maar vier keer de vaststelling van zo’n verwondingen: dat is geen toeval meer. Dat zijn bewijzen. Als er een afdruk van een hand te zien is op de huid van Elly, dan kan dit niet zijn door een val uit haar bedje, zoals beweerd werd. Nog een bewijs: Elly verzette zich tegen de mishandeling door Kenneth Samaille, door haar non-verbaal gedrag. Ze klampte zich vast aan de kleuterjuffen, aan het personeel van de crèche, aan haar biologische vader als ze terug naar Kenneth moest. Ze evolueerde van een levenslustige peuter naar een bang kind dat huilde wanneer ze van Assenede naar Menen moest. Dat was haar manier om te spreken, want echt spreken kon ze nog niet. Luister naar haar, het is het enige wat ze vanuit haar kille graf nog aan ons kan zeggen. Er is maar één verklaring voor de vele verwondingen die vastgesteld zijn bij Elly en die is dat die alleen maar door Kenneth Samaille kunnen toegebracht zijn”, stelde aanklager Malefason.

Eén keer is toeval, twee keer is pech, maar vier keer de vaststelling van zo’n verwondingen: dat is geen toeval meer

Hij kwam nog eens terug op het gewelddadige karakter van de beschuldigde. “De persoonlijkheid en het gedrag van Kenneth Samaille spreken boekdelen. Ook hier op de zitting. Herinner u zijn lichaamstaal toen psychiater Lodewyck het advies gaf om hem nooit meer met kleine kinderen alleen te laten. Had dokter Lodewyck dichter bij Kenneth Samaille gezeten, had hij minstens een glas water in zijn nek gekregen. Kenneth Samaille is gewelddadig van inborst en is in staat om overdreven geweld te gebruiken ten aanzien van kinderen. Hij heeft Elly Buysse zwaar en herhaaldelijk mishandeld. Daarover bestaat geen twijfel. En ook niet over de doodslag die hij pleegde op 20 november 2017.”

“De verklaring van Kenneth Samaille over wat er die dag gebeurd is, klopt niet. Die ene vuistslag die hij gegeven heeft, moet dezelfde kracht gehad hebben als de stamp van een paard, zo bleek uit de bevindingen van de experts. Dat kan niet. Het is dezelfde kracht die ontwikkeld wordt als bij een verkeersongeval. Dat kan niet. Zo’n ravage in de buik van Elly, veroorzaakt door een vuist? Dat kan niet. Ik hoop ergens dat u zich vermant en eindelijk de waarheid vertelt, want dat hebt u nog steeds niet gedaan. U zit hier met gekruiste armen te zeggen dat u het niet zo gewild hebt. Dat is uw houding. Waarom zegt u dat? Om de heel eenvoudige reden dat u uw verantwoordelijkheid ontloopt. De waarheid is dat Elly dood moest. Dat bewijst niet alleen de slag die hij gegeven heeft, maar ook zijn zwijgen nadien. Had hij de dokters gezegd wat er gebeurd was, had ze misschien een kleine kans om te overleven. Maar van Samaille moest ze dood”, stelde de aanklager.

Die ene vuistslag die hij gegeven heeft, moet dezelfde kracht gehad hebben als de stamp van een paard, zo bleek uit de bevindingen van de experts. Dat kan niet

Nu zal de verdediging haar pleidooi houden, daarna volgen de replieken. Vervolgens zal de jury beraadslagen over de schuldvragen en volgt er een arrest over de schuld.

Woensdag 8 mei

Advocaat Joeri De Maertelaere, tevens de burgemeester van het Oost-Vlaamse Evergem, pleitte voor de biologische vader van Elly en zijn ouders. Hij hekelde de vele gemiste kansen in het dossier om Elly te behoeden voor alle onheil. “De essentie van de zaak is misschien dat sommigen niet doortastend genoeg zijn opgetreden, maar het is Kenneth Samaille die hier nu terecht staat. Het is een open vraag waarop we nooit het antwoord zullen kennen maar wat zou er gebeurd zijn mocht Stefanie al in oktober, bij de grote ruzie tussen haar en Kenneth, al vertrokken geweest zijn?”, klonk het. Dat beschuldigde Kenneth Samaille in het ziekenhuis, waar Elly nog voor haar leven vocht, aan de politie en de dokters insinueerde dat haar biologische vader er voor iets tussen zat, heeft er bij vader Davy Buysse zwaar ingehakt.

“Toen Davy hoorde wat er gebeurd was, heeft hij zich van Assenede naar Menen gehaast om bij Elly te kunnen zijn. Hij heeft ze niet meer kunnen spreken. Hij heeft geen afscheid kunnen nemen. Twee dagen lang heeft hij daarna bij haar gewaakt in het UZ in Gent, heeft hij zich vastgeklampt aan het laatste sprankeltje hoop maar hij heeft Elly uiteindelijk toch moeten afgeven. Een nachtmerrie. Het broertje van Elly vraagt nu nog geregeld aan hem om een filmpje van zijn zusje te tonen op zijn gsm. Dat is telkens een mooi familiemoment, maar tegelijk pijnlijk en confronterend. Elly zal nooit meer een chocomelk drinken met haar opa, zal nooit meer met opzet de schoenen van haar oma omgekeerd aandoen, nooit meer dansen op K3″, pleitte Joeri De Maertelaere.

Waar schrikbewind

Medepleiter Maxime Van Winkel, die optreedt voor moeder Stefanie Herman, haalde zwaar uit naar beschuldigde Kenneth Samaille. “Kenneth Samaille is de beul van Menen, een bruut, een vrouwenhater, een kinderbeul, een lafaard. De verpersoonlijking van Het Kwaad”, schudde de Brugse advocaat de hele zaal wakker. “Van hem hoeft u geen eerlijke antwoorden te verwachten, dames en heren van de jury. Zonder enige scrupules heeft hij gezwegen en zelfs gelogen tegen de spoedartsen. Ze stonden voor een raadsel. Hij heeft het zelfs aangedurfd om een dag voor de begrafenis van Elly een brief te schrijven naar Stefanie waarin hij zweert op het graf van zijn mémé dat hij niet weet wat er gebeurd is. Dat hij onschuldig is. Dat hij honderd procent eerlijk is. Let op, beste jury, behoed u om hem te geloven als hij zegt dat hij Elly maar één slag gegeven heeft. Waarom heeft hij de test met de leugendetector uiteindelijk geweigerd? Omdat hij wist dat hij door de mand zou vallen! Hij heeft ook gewacht met bekennen tot hij wist wat er in het strafdossier stond. En dan nog. Dat verhoor waarin hij bekent, is zeer summier. Over de feiten van agressie in oktober tegen Stefanie Herman weigert hij antwoorden te geven. De relatie met de kinderen? Super! De relatie met Stefanie? Super! De relatie met zijn schoonouders? Super! Allemaal nonsens natuurlijk”, pleitte advocaat Van Winkel.

Hij schetste het beeld van de relatie tussen Kenneth Samaille en Stefanie Herman als een waar schrikbewind. “Stefanie moest de codes van haar gsm, email en Facebook afgeven. Haar account werd verwijderd, maar eerst had hij al haar vrienden een bericht gestuurd om haar met rust te laten. Daarna startten ze een gezamenlijk account op. Als ze thuis was, moest ze haar gsm op tafel laten liggen. Bij elk telefoongesprek bleef hij in de buurt, als ze ergens naartoe ging met de auto bleef hij bij haar. Ze werd elke minuut gecontroleerd. Haar vriendinnen noemden hem ‘de bodyguard’. Stefanie liep constant op de tippen van haar tenen, maar elke keer vond hij wel een reden om haar te slaan. Bij Stefanie ontstond een soort emotieloosheid. Dat is ook wat de hulpdiensten gezien hebben in het ziekenhuis: een mama die stoïcijns blijft bij het zien van haar levensgevaarlijk gewonde dochtertje. Stefanie was bezig met vluchten maar het is haar helaas niet meer gelukt.” Hij richtte zich daarna naar beschuldigde Kenneth Samaille. “Het enige wat u moest doen die dag – want u moest niet werken of u had geen andere verantwoordelijkheden – was twee uren voor die kinderen zorgen. En zelfs dat kon u niet. De beul van Menen heeft er die dag bewust voor gekozen om Elly dood te slaan en te stampen om haar het zwijgen op te leggen. Voor altijd.”

Donderdag houdt openbaar aanklager Serge Malefason zijn requisitoir, zal de verdediging pleiten en volgen de replieken. Daarna zal de jury zich beraadslagen over de schuldvraag. Of daarna meteen ook gepleit, beraadslaagd en beslist wordt over de strafmaat, is nog niet duidelijk. Voor doodslag riskeert Kenneth Samaille dertig jaar cel.

Ex-vriendin getuigt

Eerder vandaag was er de getuigenis van Petra Velghe, de ex-vriendin van de beschuldigde. Het koppel leerde elkaar in 2007 kennen in dancing Lagoa in Menen. “In het begin was hij lief en we gingen al snel samenwonen. Eerst bij zijn ouders, dan bij de mijne en dan echt alleen. Toen is de agressie, die er al van in het begin was, echt extreem geworden”, getuigde de vrouw.

“Hij dreigde ermee om mijn dochtertje iets aan te doen. Ik bleef uiteindelijk bij hem uit schrik. Hij zei dan altijd dat hij therapie ging volgen, maar ik geloofde daar niet in. Hij heeft ook zijn goeie kanten. Hij kan lief zijn, maar hij kan ook de duivel zijn. Ik was eens weggegaan bij hem, maar ik ben dan teruggekeerd nadat hij op het graf van zijn meme gezworen had dat hij veranderd was. Maar na een paar maanden was het weer van dat. Dan kwam ik van mijn werk en toen duwde hij mijn hond in mijn handen, zette me buiten en zei dat ik maar buiten moest slapen dan.”

“Hij was dan heel kwaad dat ik weg was en achtervolgde mij overal. Hij sprong zelfs eens uit de bosjes om te vragen waarom ik hem niet terugnam. Hij werd ook dan weer gewelddadig”, zei de vrouw. Toen ze op een dag slagen en een kopstoot kreeg en bedreigd werd met een keukenmes, trok ze definitief weg bij de beschuldigde. “De ruzies tussen ons gingen vaak over geld. Als er financiële problemen waren, durfde ik het niet meer zeggen want ik wist dat ik slaag zou krijgen. Maar hij sloeg me voor allerlei redenen. Het eten dat hem niet aanstond, de hond die iets mispeuterd had, noem maar op”, klonk het.

Ik bleef uiteindelijk bij hem uit schrik

Ook twee aalmoezeniers van de gevangenis in Ieper kwamen, op vraag van de verdediging, een getuigenis afleggen. Zij schetsten een positiever beeld van de beschuldigde. “Hij heeft echt wel schuldbesef. Hij heeft ook een tijdlang met zelfmoordgedachten gekampt. Agressief machogedrag heb ik bij hem niet gezien”, klonk het. Over wat de beschuldigde verklaarde over de feiten, wilde de aalmoezenier niet uitweiden. “Dat behoort tot mijn beroepsgeheim”, klonk het sec.

Virginie Cottyn, advocate van moeder Stefanie Herman die zich burgerlijke partij stelde, haalde de geloofwaardigheid van de aalmoezenier daarop meesterlijk onderuit. “Kent u eigenlijk de naam van het slachtoffertje?”, wilde ze weten. De aalmoezenier bloosde. “Euh ja, die ken ik. Maar niet van Kenneth, wel uit de pers”, moest hij toegeven.

Woensdagnamiddag starten de pleidooien van de burgerlijke partijen.

Dinsdag 7 mei

Aanklager op assisenproces Kenneth Samaille:
© BELGA

De vrouw leerde de beschuldigde kennen in maart 2017 op datingapp Tinder, nadat haar huwelijk met de vader van haar twee kinderen op de klippen was gelopen. “Toen ik Kenneth leerde kennen, was hij altijd lief en zorgzaam, tot ik een hartoperatie heb gehad (begin juni 2017). We woonden toen nog niet samen, dat was pas in september 2017. Naarmate hij merkte dat er meer van hem gevraagd werd, in het huishouden bijvoorbeeld, raakte hij meer en meer geagiteerd. ‘Doe dat eens zelf’, zei hij dan.”

“Hij werd ook meer en meer opdringerig, ik kon bijvoorbeeld niet meer met vriendinnen afspreken. Als het niet in zijn agenda paste, moest ik niets plannen. Ik had hem eens gevraagd of hij de tomaten uit de gang wou halen, hij zei dat er geen stonden. Ik heb dan een tomaat naar zijn hoofd gegooid om te lachen. Later, toen de spaghettisaus klaar was, heeft hij de pot saus dan over mijn hoofd gegoten. Ik moest altijd ‘sorry’ zeggen voor wat ik gedaan had, maar zelf deed hij dat niet”, schetste ze een weinig rooskleurig beeld van de relatie.

Naarmate hij merkte dat er meer van hem gevraagd werd, in het huishouden bijvoorbeeld, raakte hij meer en meer geagiteerd

Het kwam al snel ook tot fysiek geweld. “Begin oktober kregen we eens ruzie omdat de onthaalmoeder op een dag niet voor mijn zoontje kon zorgen. Hij zei dat ik niet moest zagen en sloeg me. Ik ben naar mijn werk vertrokken, maar ze stuurden me terug naar huis. Ik ben dan mijn spullen gaan halen, maar er is duw- en trekwerk geweest. Hij is op mijn borstkas komen zitten en ik heb het bewustzijn verloren. Hij had me versleept naar de zetel, ik ben wakker geworden en ben vertrokken. Ik ben de kinderen gaan ophalen en naar mijn huis in Gullegem gereden.”

“De volgende ochtend stond hij op de deur te kloppen, hij is het huis binnengedrongen, hij heeft de salontafel kapot geslagen. Hij heeft me tegen de muur geduwd en probeerde me te wurgen. Toen hij de kinderen hoorde, is hij vertrokken. “Als je ooit klacht tegen mij indient, dan ga je het niet meer kunnen navertellen”, bedreigde hij me. Ik ben dan bij mijn ouders ingetrokken”, klonk het.

Maar na aanhoudende dreigementen keerde Stefanie Herman terug naar Kenneth Samaille. “Hij bestookte me met sms’en, hij bedreigde mij. Hij zei dat hij wist waar de kinderen waren en dat hij ze perfect kon gaan ophalen. Puur uit schrik ben ik dan teruggegaan naar hem, omdat ik dacht dat hij de kinderen iets zou aandoen. Ondertussen probeerde ik een woning te zoeken die hij niet kende, zodat ik naar daar zou kunnen vluchten. Een vluchtwoning van het OCMW was niet meer beschikbaar. Een week voor de feiten heeft hij me in de badkamer vier, vijf keer in de zij geschopt. Elly was daarbij. Ik heb Elly dan getroost en in haar oren gefluisterd dat ik met haar en haar broertje zou vluchten. Ik zou het goedmaken, had ik haar beloofd, maar ik heb dat nooit meer kunnen waarmaken”, zei de moeder.

Ik kom de dag door op automatische piloot en kan geen mensen meer rondom mij verdragen

Voorzitter Willem De Pauw wou dan van de vrouw weten of zij niet eerder al doorhad dat Kenneth Samaille agressief was naar de kinderen. “Ik weet dat niet, ik heb dat niet gezien”, klonk het. “Kunt u zich inbeelden dat dit voor een buitenstaander moeilijk te geloven is? Als een school, een crèche herhaaldelijk verwondingen vaststelt?”, wierp de voorzitter haar voor de voeten. “Op het einde had ik wel een vermoeden, ik wou toen ook vluchten, maar het was al te laat. Ik heb ook lang volgehouden dat ik Kenneth geloofde want ik was bang dat hij alsnog vrijgelaten zou worden. Je leest ganse dagen in de krant dat Justitie steken laat vallen en daar was ik enorm bang voor.”

Op het einde van haar getuigenis, las de moeder ook nog een brief voor die ze schreef aan Kenneth Samaille in de gevangenis. Uit de brief bleek de volslagen radeloosheid van de moeder in de periode meteen na de feiten. “Kenneth, ik kan niet beschrijven hoeveel pijn het deed om haar te laten gaan. Ik hoop dat je eerlijk bent en alles zegt wat je weet. We hebben Elly niet mogen begraven zoals wij dat willen. We mochten ze niet meer kussen of een knuffel geven. Ze was mijn dochtertje niet meer, ze was bewijsmateriaal geworden. Geen prinsessenkroontje op haar hoofd, maar haar lijfje in een kille kist. Hoe moet ik dat aan haar broertje uitleggen? Dat alle verhaaltjes nu voor hem zijn want zijn zusje zal er nooit meer bij zijn. Ik heb letterlijk pijn aan mijn hart, een brandend gevoel. Ik kom de dag door op automatische piloot en kan geen mensen meer rondom mij verdragen. Ik hoop in het diepste van mijn hart dat je eerlijk bent”, schreef ze.

Kenneth Samaille stond recht. “Pfff, Stefanie, echt: sorry. Ik heb dit echt niet gewild”, zei hij.

Morgen woensdag starten de pleidooien van de burgerlijke partijen.

Maandag 6 mei

Kenneth Samaille.
Kenneth Samaille.© BELGA

Schijnbaar onbewogen en met een zwijm van desinteresse. Zo verscheen Kenneth Samaille uit Menen vanmorgen in het hof van assisen in Brugge. Aan het begin van het proces onderwierp voorzitter Willem De Pauw hem aan een kritische ondervraging. De beschuldigde schetste eerst zijn jeugd.

Uitgaan vond ik belangrijker dan school

“Tot ik tien jaar was, woonde ik samen met mijn moeder en mijn biologische vader. Maar die had een drankprobleem en was soms agressief. Zo gooide hij mijn moeder buiten in het putje van de winter en ik mocht de deur niet openen. Ik wist dat mijn vader mijn moeder bedroog, maar ik mocht daar van hem niets over zeggen want anders zou er wat zwaaien. Na de scheiding ging ik bij mijn moeder en haar nieuwe vriend wonen. Met mijn echte vader heb ik al meer dan zestien jaar geen contact meer”, vertelde Kenneth Samaille.

Strafblad

Negen jaar lang had de beschuldigde een relatie met een vrouw uit Gavere. Die relatie mondde al snel uit in geruzie en uiteindelijk hield Samaille er een strafblad aan over. Twee keer veroordeeld voor partnergeweld. “Na mijn eerste veroordeling moest ik voorwaarden volgen. Een agressiebegeleiding. Maar dat was alleen maar praten. Ik vond dat een beetje belachelijk, ik geloofde niet dat dit zou helpen. Ik vond het ook onterecht en het was tegen mijn goesting dat ik daar zat. Wat er dan wel geholpen zou hebben? Dat weet ik niet”, klonk het.

Een diploma van de middelbare school heeft de man niet, zelfs geen rijbewijs. “Omdat ik er maar niet doorgeraakte”, zei hij met een flauw lachje. “Uitgaan vond ik belangrijker dan school. Ik ging altijd naar de Lagoa in Menen. Van mijn dertien jaar begon ik cannabis te gebruiken, later ook XTC, speed en coke. Dat heb ik gebruikt tot ik gearresteerd ben voor de feiten waarvoor ik hier terecht sta. Dagelijks cannabis, dat kalmeerde mij, dat had ik echt nodig. En wekelijks die andere drugs, zowel in het weekend als tijdens de week. Ik gamede ook veel”, schetste Samaille een beeld van zijn dagelijks leven.

Tinder

In het voorjaar van 2017 leerde hij via datingapp Tinder Stefanie Herman kennen, een jonge vrouw uit Gullegem met twee jonge kinderen. “Ik wist dat ik voor hen zou moeten zorgen en ik nam me voor om dat goed te doen. Toen ze maar om de week bij ons waren, ging dat maar toen de omgangsregeling veranderde en ze veertien dagen bij ons waren, veranderde dat. De kinderen waren ambetant. Ik had dat ook gezegd tegen Stefanie, dat het zo niet meer ging voor mij, maar ze zei dat ik ervoor gekozen had. Ik had het daar moeilijk mee, maar ik heb nooit mijn geduld verloren tegenover de kinderen. Tot op de dag van de feiten”, verklaarde Kenneth Samaille.

Dat er in de maanden voor de feiten ook al geregeld verwondingen waren vastgesteld bij Elly, daar had hij niets mee te maken, zo verklaarde hij. “Absoluut niet”, klonk het resoluut. “Ik weet daarvan, maar ik heb daar een uitleg voor”.

Eén rake slag

Op de dag van de feiten, maandag 20 november 2017, had Samaille ook al cannabis gebruikt. “We waren de kinderen van school gaan halen en Stefanie was meteen naar haar werk vertrokken. Ik gaf Elly blokjes om mee te spelen, ik kreeg ze naar mijn kop. Ik gaf ze een koekje, ik kreeg het naar mijn kop. Ik gaf ze eten, ik kreeg het naar mijn kop. Dan ben ik rechtgestaan en heb ik haar in haar buik geslagen. Met mijn rechter vuist. Eén slag. Ze begon te wenen, ik heb haar bij mij genomen en haar getroost. Dan is ze weer met haar blokjes beginnen spelen en heb ik verder naar tv gekeken. Even later, zeker een halfuur, zag ik dat Elly in een vreemde positie op de grond lag. Ik ben mond-op-mondbeademing gestart en ik heb mijn stiefvader gebeld. Hij heeft uiteindelijk de hulpdiensten gebeld. Ik wist toen niet dat de verwondingen zo erg waren.”

“De dokters hebben lang gezocht naar wat er mis was met Elly. Is het nooit in u opgekomen om hen eerlijk te vertellen wat er gebeurd was, zodat ze Elly konden helpen?”, vroeg voorzitter Willem De Pauw. “Pff, euh, neen. Geen commentaar”, klonk het kort.

Het is allemaal in een fractie van een seconde gebeurd

Uit het dossier blijkt dat het twee maanden geduurd heeft tot Kenneth Samaille bekende. “Ik wilde dat eerder doen, maar de politie kwam mij maar niet verhoren. Ik heb in een brief naar Stefanie nog op het hoofd van mijn meme gezworen dat ik er niets mee te maken had, maar toen Stefanie mij een brief terugstuurde, besefte ik dat ik eerlijk moest zijn. Voor Elly, voor de familie en voor mezelf.”

Hoe hij nu terugkijkt op de feiten, wou de voorzitter weten. “Ik ben er kapot van. Ik heb het echt niet gewild. Ik heb nooit de bedoeling gehad om Elly te doden. Echt, echt, echt niet. Ik heb ze nooit willen kwetsen. Het is allemaal in een fractie van een seconde gebeurd”, verklaarde Kenneth Samaille. Of hij ooit het dossier gelezen heeft en gezien heeft welke verwondingen Elly had? “Pfff, euh, nink. Ik kon dat niet aan. Dat zou te zwaar geweest zijn.”

MUG-team dacht snel aan kindermishandeling

Spoedarts Frank Schockaert vroeg meermaals naar de exacte omstandigheden. Samaille vertelde onder andere dat Elly mogelijk omvergeduwd was door de hond. “Dat antwoord kon me absoluut niet bevredigen. Eigenlijk waren er uitwendig heel weinig verwondingen. We stonden medisch gezien voor een raadsel.” Door een buil op het voorhoofd van het slachtoffer dacht de spoedarts wel snel aan een mogelijke geweldpleging.

In het ziekenhuis werd onmiddellijk een hersenscan uitgevoerd, maar dat leverde niets op. “Door de relevante informatie niet te geven zette hij mij op een dwaalspoor. Als je cruciale informatie bewust achterhoudt, ben je eigenlijk tweemaal schuldig“, aldus dokter Schockaert.

Ik had wel het gevoel dat er sprake was van kindermishandeling en heb het hem ook rechtstreeks gevraagd

Ook aan de ambulancier en de verpleegkundigen vertelde de beschuldigde een gelijkaardig verhaal. “Volgens mij waren het twee builen, een oudere en een nieuwere”, getuigde Maika Vangheluwe. “Ik had wel het gevoel dat er sprake was van mishandeling en heb het hem ook rechtstreeks gevraagd.” Samaille ontkende en probeerde de verdenking af te wentelen op de vader van Elly. “Thuis heeft hij wel na enkele minuten gesproken over een rare plek op de buik.”

Ook de andere verpleegkundige hoorde Samaille vertellen over die plek op de buik. “We vonden dat wel een vreemde opmerking. Hij was ook nerveus en geagiteerd. Ik maakte me toen al de bedenking dat het kindermishandeling kon zijn.” Laetitia Leenwerck zag via de camerabeelden van het ziekenhuis ook een ruzie tussen de moeder van Elly en de beschuldigde. “Ik zag plots dat ze woorden hadden. Door zijn bewegingen naar de mama kwam het dreigend over.”

De moeder van het slachtoffer maakte op voorlopig alle getuigen een koele, gelaten indruk. “Doorheen het ganse verhoor hebben wij de indruk dat Stefanie heel apathisch is”, vertelde speurder Michael Six. “Het was de ijskoningin. Ze toonde geen emoties, wetende dat haar kind met zeer ernstige verwondingen werd overgebracht naar Gent.”

Aan de buitenkant zag je eerst niks, er moet met een zwaar voorwerp ingebeukt zijn

De politie van de zone Grensleie kwam die bewuste 20 november 2017 pas een vijftal uur na de feiten naar het ziekenhuis van Menen. Op dat moment was al duidelijk dat Elly door een ernstig buiktrauma in levensgevaar verkeerde. “Mijn haar komt nog altijd recht op mijn armen als ik eraan denk. Een spoedarts zei dat er een incident met stampen of slagen in de buik moest zijn geweest.”

Ook de kinderarts van wacht moest lang gissen naar de precieze letsels bij het slachtoffer. “Wij zaten te zwemmen, te zoeken naar een oorzaak. Ik ben twee keer in de wachtzaal gegaan om te vragen wat er gebeurd was. Hij zei dat het meisje aan het spelen was en voor hem in elkaar gestuikt was”, aldus Peter Boucquey. Op dat moment bestonden er wel al vermoedens van ernstige bloedingen in de buik. “Maar aan de buitenkant zag je eerst niks, er moet met een zwaar voorwerp ingebeukt zijn. Met een voet is het meest logische, of met een vuist.”

Samaille bekende pas na ruim twee maanden

Aanklager op assisenproces Kenneth Samaille:
© BELGA

Die avond van 20 november 2017 duurde het enkele uren vooraleer de artsen wisten wat er scheelde met Elly. “De cardioloog heeft dan gezien dat de buik vol vocht zat, hoogstwaarschijnlijk bloed. Dan is de trein een beetje aan het rollen gegaan”, getuigde spoedarts Joris De Medts. AZ Delta in Menen liet een specialist van het UZ Gent komen om de patiënt over te nemen.

Dokter Ann Verrijckt bracht de moeder van Elly op de hoogte van de levensbedreigende situatie. Daarna werd ook de politie ingelicht. “Dergelijke letsels stellen we normaal alleen vast bij zeer zware verkeersongevallen”, getuigde dokter Verrijckt. Tijdens de operatie in Menen was het voor de artsen moeilijk om de toestand van het slachtoffer stabiel te houden. Op weg naar Gent volgde een nieuwe bloeding, waardoor een nieuwe ingreep volgde. “Ze heeft eigenlijk in Menen zo goed als een hartstilstand gehad. Door het aanhoudend bloedverlies waren haar hersenen in die mate beschadigd dat ze door een zuurstoftekort hersendood is gegaan.”

Dergelijke letsels stellen we normaal alleen vast bij zeer zware verkeersongevallen

Op het einde van de eerste procesdag kwamen de rechercheurs die het onderzoek voerden aan het woord. Meerdere getuigen vertelden aan de speurders over het opvliegende karakter van de beschuldigde. “Bij een woordenwisseling gooide Stefanie bijvoorbeeld een tomaat in zijn richting, waarop Kenneth een warme pan spaghettisaus over haar hoofd kieperde”, aldus Fernand Vande Casteele. Tijdens een korte relatiebreuk zou Samaille de moeder van Elly ook gestalkt hebben.

Ook vanuit de gevangenis zocht de Menenaar nog contact met Stefanie Herman. In zijn brieven vroeg hij om op bezoek te komen en zelfs om geld te storten op zijn gevangenisrekening. “Hij zegt in de tweede brief dat hij 100 procent eerlijk is en zweert dit op het graf van zijn meme.” Op 6 februari 2018 bekende Samaille dan toch dat hij een vuistslag uitdeelde. “Hij zegt dat hij deze bekentenissen aflegt voor zichzelf, Elly, Stefanie en de andere familieleden. Het gebeurde volgens hem in een opwelling. Hij zegt ook dat hij de kinderen graag ziet. Deze schuldbekentenis legt hij al huilend af”, getuigde Clint Berat.

Opvallend genoeg blijft de beschuldigde de eerdere geweldplegingen op hetzelfde slachtoffer wel ontkennen. Nochtans toonden de speurders duidelijke foto’s van bijvoorbeeld de blauwe plekken rond de ogen van Elly. In de kinderopvang stelden ze onder andere ook plotse haaruitval en een buil op haar voorhoofd vast. Op school ontdekte de juf een brandwonde op de wang van het meisje.

Naar aanleiding van het relaas van de speurders werd Samaille opnieuw aan de tand gevoeld door voorzitter Willem De Pauw. “Die buil heb ik gezien, dat was van uit de zetel te vallen. Die brandwonde was nadat ik ze op een avond in bad had gestoken. Ik spoelde haar gezicht af met de douche en ze schruwelde. Ik wist direct dat het water te warm was”, reageerde hij. Voor meerdere andere verwondingen had de beschuldigde geen verklaring.

Dinsdagochtend leggen de wetsdokter, de gerechtspsychiater en de onderzoeksrechter hun getuigenis af.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier