“We hebben veertig opblaasdolfijnen mee”

Tom Gheeraert
Tom Gheeraert Medewerker KW

Vier jaar stil is het geweest rond De Dolfijntjes, maar anno 2017 is de feestgroep rond Wim Opbrouck en Wim Willaert terug. En hoe? Groter en snediger dan ooit. De Dolfijntjes staan niet voor de eerste keer in Dranouter, en aan het enthousiasme van de Wimmen te horen is het festival steeds goed voor mooie herinneringen.

We treffen de twee Wimmen in de backstageruimte en meteen valt op dat beide gevierde acteurs nog steeds heel hechte vrienden zijn. Het hoefde dan ook niet te verwonderen dat ze ooit opnieuw samen op het podium zouden staan met De Dolfijntjes, al heeft het nu toch vier jaar geduurd.

Wim O.: “We hadden gewoon weer goeste.”

Wim W.: “We zitten eigenlijk met een luxeprobleem. Wij hebben heel rap beslist – ondertussen is dat al meer dan twintig jaar geleden – om De Dolfijntjes nooit te verkopen. We doen dat voor ons en voor de leute. Daarom vind ik het ongelooflijk dat we vandaag Festival Dranouter mogen afsluiten, aangezien het eigenlijk een uit de hand gelopen hobby/vriendenclub is. Voor ons is dit gewoon feest.”

Wim O.: “Er zijn geen verplichtingen. We hebben geen platenmaatschappij of boekingskantoor. En dit jaar vielen onze agenda’s toevallig samen.”

KW: Dat moet inderdaad niet evident zijn, aangezien jullie ondertussen allebei veel gevraagde acteurs zijn.

Wim O. “We zaten samen in een film, waardoor onze agenda’s toevallig perfect gelijk liepen. Het was dit of vakantie nemen. Ik heb nu mijn vakantie uitgesteld om dit te kunnen doen.”

Wim W.: “Eigenlijk moeten we ervoor zorgen dat we iedere zomer samen in een film zitten.” (lacht, red.)

Wim O.: “We spelen slechts zes concerten, want we hebben zeer laat beslist om weer samen te komen. Het is wel spannend, maar De Dolfijntjes is een neverending tour. Het is wel spannend want het is de eerste keer dat we spelen op de nieuwe locatie van Festival Dranouter.”

KW: Jullie stonden al vaker op Festival Dranouter. Hebben jullie nog mooie herinneringen van de vorige keren?

Wim W.: “Ik herinner me nog een feesteditie – omdat Dranouter 200 jaar bestond of zo – en we met doedelzakspelers op het podium stonden. Dat was wel gedurfd van Wim, want onze special act kwam pas in de tweede bisronde. Stel je voor dat ze niet meer geapplaudisseerd hadden na de eerste bisronde. Dan hadden we onze speciale act niet kunnen doen.” (lacht, red.)

Wim O.: “De vetste keer was voor mij toch de eerste keer…”

Wim W.: “De biertent!”

Wim O.: “Toen speelden we veel in cafés, wat redelijk uitputtende optredens waren, en toen voelde een optreden op Dranouter voor ons als een kroon op het werk. Ik liep rond op de festivalweide en iedereen zei: ‘jullie zullen wat meemaken in de biertent.’ Het was niet gelogen. Het was waanzinnig.”

Wim W.: “Ik weet nog dat ze in de biertent een systeem hadden met kleine boxjes die tot het einde van de tent geïnstalleerd waren. Dat was ongelooflijk: iedereen zat tot helemaal achteraan mee te zingen en mee te dansen. Tot zover je kon kijken.”

Wim O.: “Nu we toch bezig zijn met herinneringen op te halen. Ik weet nog dat we vier keer speelden tijdens dezelfde editie. Eén keer voor het goede doel. Iets voor blinden in Afrika of zo, want het publiek was geblinddoekt. Dan speelden we ook eens op de camping in de voormiddag, dat was ook machtig. Dan nog eens op het hoofdpodium en dan ook eens in de gevangenis van Ieper. Dat was echt een topeditie voor ons.”

Wim W.: “Ik vond het optreden in de gevangenis heel speciaal. Ik ben een heel teer ventje en ik was daar echt door gepakt. Twee weken later moest ik beginnen met de repetities voor een kinderstuk en ik zei dat ik het wilde doen als het personage – de papa – in de gevangenis zat. Pieter Monsaert heeft toen die voorstelling gezien en op basis daarvan mij gevraagd voor Offline. Het is dus dankzij Dranouter en De Dolfijntjes dat ik de rol in Offline kreeg.”

KW: Ik herinner me vooral nog een keer toen Alain Vandam en Sammy van Het Eiland als gasten op het podium stonden. Zijn jullie dit jaar iets speciaals van plan?

Wim O.: “Dit jaar hebben we geen special guests, maar we doen wel iets speciaals. We kwamen op het idee – ik had eens Oasis iets gelijkaardigs zien doen (lacht, red.) – om opblaasdolfijnen in het publiek te gooien. We hebben dat dus gekocht en ik dacht dat het kleine dolfijntjes zouden zijn, maar ze blijken toch iets groter uit te vallen. Als je ze allemaal achter elkaar legt, heb je een rij van 70 meter. Ze zijn al opgeblazen, maar we hebben dus speciaal een compressor moeten meenemen om ze allemaal op te blazen.” (hilariteit, red.)

KW: Dolletjes. Dat wordt machtig!

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier