In een zo goed als uitverkocht Concertgebouw Brugge speelden The Scabs voor Lions Oostkamp. Guy Swinnen en Frankie Saenen worden voor deze tour The Scabs – 40 Years bijgestaan door Patrick Cuyvers (keys), Geert Schurmans (bass) en David Piedfort (guitar/vocals).
Forty Years The Scabs is rock & roll van ‘t begin tot ‘t einde, maar vooraleer Guy Swinnen en zijn groep eraan konden beginnen, mochten de aanwezigen luisteren naar een toespraak van William Dierens, voorzitter Lions Club Oostkamp. “The Scabs en Lions Club Oostkamp, op het eerste gezicht vind je niet direct een gelijkenis. De eerste staan veertig jaar op het podium, wij als lokale Lions Club bestaan 30 jaar.
Hier in dit concertgebouw ontmoeten we elkaar, met een ambitie. Een Lions Club geeft namelijk veel euro’s uit aan goede doelen. Daartoe organiseren wij evenementen om de nodige fondsen te verzamelen. Velen onder jullie zijn hier in de zaal uit sympathie voor onze Lions Club in de wetenschap dat jullie aanwezigheid bijdraagt aan onze werking. Anderen in de zaal kennen ons dan weer niet zo goed… Hard times, mensen maken het mee, Lions proberen wereldwijd er iets aan te doen. Hard times, The Scabs zelf maakten het mee met het verlies van een goede vriend..”.
Na deze toespraak begonnen The Scabs eraan met Matchbox Car, gevolgd door Tracy, Crime Wave, Don’t You Know, Low Tide, Cant’ Call Me Yours, Medicine Man, Messaboogie Feedback, Stay, Christal Eyes, Rock & Roll Heart en Credit Cards. Na een korte pauze volgden Is This Life, Hello Lonesome, So Called Friends, Four Aces, Tonight, Ways of A Wild Heart, Turn It Up, Time, Nothing On My Radio, Hard Times, She’s Jivin en I Need You. Als toetjes werden Better Off Without Me en Liquor Store gebracht. The Scabs zijn wellicht meer gewoon van voor een ander publiek te spelen. Een publiek dat uit de bol gaat, dat enthousiast is. In de zaal was het heel rustig, bleef het rustig.
Omstreeks 21.46 uur deden er velen een poging om mee te applaudisseren, maar dit applaus was kort en deemsterde uit na een 30-tal seconden. Even later ondernamen achteraan enkele échte fans nog een poging om mee te klappen, maar ook dat applaus duurde niet lang. Guy Swinnen liet dan maar de volledige zaal meezingen. Eerst de dames, dan de heren en dat lukte. Guy toverde zelfs een glimlach op zijn gezicht Uiteindelijk wisten de harde fans iedereen mee te krijgen want resulteerde in een staande ovatie. Zijn bindteksten én ode aan de overleden Willy Willy waren kort. Bewust of niet?
Wat velen echter niet wisten was dat de papa van Guy zwaar ziek is en dat men backstage in contact bleef met het thuisfront voor als er iets zou voorvallen. Gelukkig was dat niet het geval. Na de show zeiden we backstage tegen Guy dat het publiek eerder rustig was. “Dat heb je wel vaker met een zittend publiek”, reageerde hij. Daarna trok hij nog naar de foyer van Concertgebouw Brugge om handtekeningen uit te delen.
(PADI – Foto’s: PADI & Jens)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier