Eisbrecher opent krachtig vrijdagmiddag op Graspop: “Hart, ballen en hersens”

© (Foto FODI)
Patrick Depypere
Patrick Depypere Medewerker KW

Duitse metalband Eisbrecher wordt vaak vergeleken met Rammstein en mocht de festivalweide vroeg wakker maken om 13:10 uur. In België zijn ze nog niet zo gekend, maar in Duitsland zijn ze de tweede grootste metalband na Rammstein.

“Ach,” glimlacht zanger Alexx Wesselsky, “we spelen wanneer we gevraagd worden, is dat dag of nacht, dat maakt voor ons niet uit. Het is niet zo dat het te vroeg is, gewoon vroeg. Vorig jaar speelden we hier ook op datzelfde uur. In 2017 werden we ook al gevraagd om in de tent te spelen, maar toen waren we verplicht om af te haken omdat ik ziek was. Als Graspop ons vraagt, spelen we op gelijk welk uur.”

“Kijk, als onbekende band speel je eerst in de vroege uren, dan wordt het later, dan in de late namiddag en misschien op een dag speel je ooit headliner op een festival. Dat is nu éénmaal het parcours dat je als band moet afleggen. Je moet je opwerken in de line-up, zo werkt het nu éénmaal en dat weten we allemaal, je kan niet zeggen: als we geen headliner zijn, dan spelen we niet. Met die houding speel je daarna gewoon nergens meer, en ik wil optreden.We hebben ondertussen 7 studio albums uit, een live album, een verzamelalbum en we werken aan de achtste plaat, je kan dus niet zeggen dat we lui zijn (lacht) maar we zijn niet een band die elk jaar een nieuw album uitbrengt, we kiezen ervoor om te wachten en liever een degelijk album uit te brengen door er meer tijd en energie in te steken.In België zijn we nog niet zo bekend, in Duitsland wel. Mensen kennen Rammstein heel goed en vragen dan: hoe komt het dat wij jullie al niet goed kennen? Wel, dat heeft te maken met de taal, we zingen in het Duits. Rammstein is erin geslaagd om alle stereotypen van het Duits in hun muziek en show te verwerken. Het is een supermachine die iedereen in heel de wereld kent. Wij zijn een lyric-band, je moet luisteren naar de tekst om ons te begrijpen. Niet iedereen begrijpt alle woorden uit onze teksten. De muziek die wij brengen is minder toegankelijk dan wat Rammstein doet, dat maakt het voor ons niet gemakkelijk. We bestaan nu reeds 15 jaar en beginnen nu pas door te dringen in de westerse landen zoals België, Frankrijk en Nederland. Je start laag en je probeert je omhoog te werken. Het enige probleem is tijd, ik ben reeds 50 jaar.”

Zanger Alexx Wesselsky en bassist Rupert Keplinger.
Zanger Alexx Wesselsky en bassist Rupert Keplinger.© (Foto FODI)

In hun set zit plots een intermezzo met een korte cover van ‘Da Da Da’ van TRIO en ‘Nigger’ van Clawfinger, waarom dit vreemd intermezzo? Alexx reageert meteen en zegt: “Wel het doet mij deugd dat je dit opmerkt. Met dit stukje willen we verschillende Germaanse stereotypen verbinden, het nummer van TRIO is van de jaren ’80. Met dit stukje wilden we ons eigen nationaal anthem creëren. Het is de bedoeling om een grappige song te zijn, in de zin van: neem jezelf niet te serieus. Het is herkenbaar aan de typische beats, typisch Duits. Het is de key sound van de eighties, heel eenvoudig, soms hebben we meer Da Da Da nodig in onze wereld. Het viel mij op tijdens het optreden dat er hier heel wat jonger publiek is, zij hebben nog nooit gehoord van TRIO. We hebben misschien een beetje een taalbarrière, maar de muziek draait allemaal rond emotie. Ik ben een entertainer, het is hoe je het brengt, we zouden niet in Rusland spelen als de taal een probleem was. Als de muziek je raakt, volgt de rest wel, dan ga je toch luisteren en proberen te begrijpen wat de tekst is. Onze boodschap is: wees open, wees respectvol, geen geweld, geen wapens geen oorlog. Luister naar je innerlijke driehoek: hart, ballen en hersens.”

(PADI & Sandro)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier