Chris D. Smith uit Kapellen komt al jaren naar Wenduine : “De rust helpt om tot nieuwe composities te komen”

Het derde album van Chris D. Smith uit Kapellen heet Nuit Blanche. De inspiratie voor zijn nieuw album vond Chris in het najaar van 2015 toen hij de huizen bezocht waar Paul McCartney en John Lennon opgroeiden. Geïnspireerd door dit bezoek vond Chris D. Smith zijn ambitie voor dit project. Hij wil zich met dit album meten aan zijn muzikale helden The Fab Tour. Het werd een muzikale reis die startte tijdens zijn Liverpool-bezoek en eindigde bij de mastering van dit album op Abbey Road in Londen. De heilige grond waar meerdere grootheden (Beatles, Pink Floyd…) hun opnames deden. Zo was de cirkel ook rond voor Nuit Blanche.

Jacques Brel is een groot artiest. Kwam dat omdat hij altijd naar onze kust met vakantie kwam ? Treedt jij in zijn voetsporen want je bent ook een kustfanaat. Wenduine is je stekje, al jaren. Hoe ontstond dat bezoek aan de kust ?

Chris : “Met mijn ouders kwam ik reeds als baby ieder jaar in de maand juli naar Wenduine. Deze traditie bleef in tact tot mijn 30ste. Naast juli kwam daar sporadisch eveneens de paasvakantie bij. Ravotten op het strand, de eerste gitaar die mee ging op vakantie op mijn dertiende, de eerste composities. Later werden we als familie lid van TennisClub TC Wenduine, een groep van Vlamingen afkomstig uit heel Vlaanderen, die in de maand juli neerstreken bij het ondertussen ter ziele gegane TC Ideal op de Driftweg, richting de Haan. Het was een soort Club Med met eigen activiteiten (tornooi, prijsuitreiking met fuif-quiz-fietstocht, enz.). Als student zag ik op tv een filmshot van Brel aan het station van Wenduine. Later las ik in een biografie dat hij als kind met zijn ouders altijd naar Wenduine kwam. Zijn eerste geregisseerde langspeelfilm Franz werd trouwens voor een deel in Wenduine opgenomen. Brel -een enorme inspirator – die het als petit Belge ver schopte. De laatste jaren tracht ik zeker één keer per jaar in Wenduine nog te verblijven, voornamelijk in het laagseizoen. De rust helpt om tot nieuwe composities te komen. Zo heb ik net een nieuw gedicht af, getiteld : “Printemps s’éveille à Vin Dune” (De lente ontwaakt in Wenduine). Het zal omgesmeed worden tot songtekst en op mijn volgende album terecht komen.”

Leerde je in al die jaren naast Wenduine ook nog andere plekjes kennen aan de kust ?

Chris : “Ik leerde voornamelijk de Oostkust kennen en de Westkust tot aan Nieuwpoort. Regelmatig deed ik aan de kust fietstochten vertrekkende vanuit Wenduine tot in Adinkerke, Diksmuide, Jabbeke, Brugge, Lissewege, Damme, Knokke. Brugge is ook een stad waar ik graag en regelmatig kom.”

Neem mij niet kwalijk, maar in West-Vlaanderen ben je toch nog niet zo’n bekend artiest ? Correct ?

Chris : “In West-Vlaanderen ben ik buiten enkele optredens die ik er deed inderdaad nog relatief onbekend. Dat klopt.”

Hoe ontstond je carrière en hoe evolueerde alles. En nu ben je al aan je derde album toe.

Chris : “Ik kreeg van mijn nonkel Raoul De Smet – de avant-garde klassieke componist – op mijn dertiende mijn eerste gitaar. Op dezelfde leeftijd kocht ik Please Please Me en Sgt Peppers lonely hearts club band van The Beatles. Ik was instant een fan en ben zo gitaar beginnen spelen. Daarna kwam daar nog drums en bassgitaar bij. De eerste muzikale invloeden waren voornamelijk popgroepen uit de sixties en blues-jazzmuziek. Daarna kwamen Dylan, Neil Young, Gainsbourg, Brel en andere invloeden. Op mijn zeventiende kwam ik terug van een schoolreis uit Londen. De Britse hostess sprak mijn naam verkeerdelijk uit als Christof D. Smith en zo vond ik mijn artiestennaam Chris D. Smith. De eerste groepjes, waaronder The Chris D. Smith Bluesband, de eerste optredens, het metier leren. Ik studeerde tot mijn 25ste waardoor er van releases niet meteen veel in huis kwam. Het eerste album volgde in 2011 met optredens op lokale tv zenders en de Fnac winkels, waaronder Fnac Brugge. Mijn tweede album A.D.2014 verscheen in 2014, waarbij ik samenwerkte met musici die muzikaal reeds hun sporen hadden verdiend bij o.a. Admiral Freebee, Eva De Roovere, Flip Kowlier en Il Novecento. Recent verscheen mijn derde album Nuit Blanche eigenlijk ontstaan tijdens een Beatles bedevaartstrip naar Liverpool. Daar deed ik de muzikale inspiratie op wat uitmondde tot de mastering van het album in de legendarische Abbey Road studios te Londen, de heilige grond waar The Beatles, Pink Floyd…geschiedenis schreven. Op het album staan veel verschillende genres van folkrock tot rock,jazzy invloeden, blues. Het album werd goed ontvangen door niche magazines en online muziekmagazines en kreeg airplay door lokale radiozenders in Ned, Fra, UK en Wallonie.”

Waar haalde je die titel vandaan ?

Chris : “De titel Nuit Blanche verwijst naar de protesten van de jongeren op de Place de la Revolution in Parijs, die er ‘s avonds samen de nacht doorbrengen om er over de wereldproblematiek en politiek te praten. In het album zitten tekstueel ook veel van mijn literaire invloeden verwerkt, waaronder Dylan Thomas, Baudelaire en Rimbaud.”