Yuri Vandenbogaerde op cruise in Turkije: “Op een boot kan je niet weg”

Van louche hotels tot paradijselijke plekjes, van vakantieliefdes tot kwallenbeten… Stephanie Coorevits gaat een zomer lang op zoek naar de reisverhalen van Bekend Vlaanderen.

Deze week bel ik naar Yuri Vandenbogaerde, de West-Vlaming die samen met zijn partner Dries Henau de Wasbar in het leven riep, boeken schrijft en marketingbureau Ambassy leidt.

Twee weken geleden hebben Dries en ik een cruise gemaakt op de Turkse Rivièra. Dat klinkt misschien niet superavontuurlijk, maar het was eigenlijk heel tof. Het ‘cruiseschip’ was een oude vissersboot die ze hebben omgevormd tot een minicruiseschip met vier kajuiten. Dries en ik hadden de boot voor ons alleen, maar normaal kan je wel met een man of tien varen.

Onze verwachtingen lagen op voorhand eerlijk gezegd niet zo hoog. Maar eerlijk is eerlijk, de Turkse Rivièra is prachtig! Wat een kustlijn! En het personeel op de boot viel ook geweldig goed mee. We hadden enkel een kok, een kapitein en een ‘dekzwabber’ mee en die mensen waren heel erg vriendelijk. Ze weten dat jij er bent om van je vakantie te genieten en ze doen echt alles om het je naar je zin te maken. Maar op een bepaald moment waren ze wel wat opdringerig. We meerden aan in een baai en ze waren ons met zijn drieën heel hard aan het pushen om te gaan zwemmen terwijl Dries en ik daar op dat moment niet zo’n zin in hadden. Bleek achteraf dat ze ons van de boot wilden omdat ze een aperitief aan het voorbereiden waren. Dus het was hen vergeven. (lacht).

Zonder voorbereiding

Dries en ik testen regelmatig zulke dingen uit op perstrips. Zelf zou ik die cruise niet geboekt hebben. Maar het is zo meegevallen dat we erover nadenken om binnenkort terug te gaan met vrienden. Het zou de perfecte formule zijn. Vorig jaar zijn we met een bende naar Ibiza gegaan en goedkoop was dat niet. Daarbij, op zo’n eiland begint iedereen uiteindelijk toch gewoon zijn zin te doen en ben je ook niet meer ‘samen’. Dat is het voordeel van een boot. Je kan er niet echt weg (lacht). Nu hebben we 500 euro betaald voor onze vlucht, een week verblijf én eten en drinken. Je kan daarvoor niet sukkelen, toch?

Hoe het komt dat ik zo vaak mag reizen voor mijn werk? Wel, twee jaar geleden hebben Dries en ik Trek je plan op vakantie geschreven, een soort doeboek voor reizigers. Wij zijn zelf nogal impulsief als we reizen en bereiden niet te veel voor, maar laten ons liever leiden door tips van locals. We merkten dat het voor de ‘stille Vlaming’ niet altijd makkelijk is om die drempel te overschrijden, dus hebben we een boek samengesteld met lijsten die je kan laten invullen door locals. Op die manier geraak je sneller aan de praat én krijg je insidertips. Dat leverde ons zelfs een zomerreeks in een krant op. (Ik ben niet jaloers en ik gun Dries en Yuri het allerbeste.)