Op vrijdag 22 en zaterdag 23 september sturen de ontwerpers van het nieuwe modelabel Amili Haha hun eerste collectie de catwalk op, in het museum Texture in Kortrijk. De verrassende, mooie én draagbare creaties werden bedacht door Thomas, Mieke, Lindsy, Hannes en Hadewijch, kunstenaars met een verstandelijke beperking.
De Zandberg in Harelbeke is een kunstwerkplaats voor mensen met een verstandelijke beperking. Ze maakt deel uit van Ubuntu, een project in de regio Kortrijk, dat mensen met een verstandelijke beperking op het vlak van wonen en werken begeleidt. Dat laatste kan op verschillende manieren: ze worden naargelang hun voorkeur ingeschakeld op onder meer een bioboerderij of in een fabriek, maar kunnen ook in de kunstafdeling aan de slag. Daar krijgen ze begeleiding bij het uitwerken van een eigen oeuvre op het vlak van textiel, schilderen, grafiek, keramiek of mixed media. Annemie Depaepe begeleidt al twintig jaar de kunstenaars die zich op textiel – mode en vormgeving – toeleggen. Een tijdje geleden besloten ze een eigen collectie uit te werken, vertrekkend vanuit de heel eigen manier waarop ze al jarenlang stoffen ontwerpen. “We deformeren stoffen door ze op allerlei manieren te bestikken; zo verkrijgen we nieuwe vormen en structuren. De basis is doorgaans satijn of zijde, want we vinden het sowieso belangrijk om goede materialen te gebruiken.” Stilaan experimenteerden ze ook met andere technieken, zoals het overbrengen van de print van bekrast plastiek met zeefdruktechniek op zijde. De sjaal waarop deze print terechtkwam, oogt verbluffend knap.
Niet bepaald conventioneel
Begeleiding en ontwerpen lopen in dit project door elkaar. Het bewerken van de stoffen leidt tot verrassende creaties, maar zorgt tegelijk ook voor interactie tussen de deelnemers aan het project, wat hier een minstens even belangrijk doel is. “Onze collectie heeft dan ook niet één thema, maar bestaat uit de bundeling van wat vijf verschillende ontwerpers creëerden. Een naam vinden was niet gemakkelijk. Tot we op het idee kwamen om met de eerste letters van onze namen een nieuwe naam te vormen, Amili Haha. Die vlag dekt de lading perfect”, aldus Annemie.
Hun inspiratie vinden ze onder meer in kunst, zoals in de schilderijen van Bram Boncquet. Flarden van prints zetten ze over op stof, borduren ze op schoenen… Maar ook een patroon van koffiespatten inspireert en proberen ze na te bootsen met textielverf en een plantenspuit. “Elk stuk stof is daardoor ook uniek, we weten op voorhand niet welk resultaat we precies zullen bekomen.”
“We deformeren stoffen door ze te bestikken, zo ontstaan nieuwe vormen en structuren”
Ook de collectie ontstond allerminst op een conventionele, en al zeker niet academische manier. “Het heeft weinig zin om mensen met een verstandelijke beperking met patronen en kleurkaarten aan de slag te laten gaan”, vertelt Annemie. “Zij werken volledig intuïtief, tonen en tekenen wat zij bij het begrip ‘kleding’ bedenken, en daaruit puurden we samen silhouetten.” Een van de meest in het oog springende silhouetten daarbij is de ronde rok van Lindsy: “Toen zij een figuur met een rokje tekende, bleek dat rokje niet de bekende trapeziumvorm te hebben, maar was het een cirkel. Ik zou zelf nooit op het idee gekomen zijn, maar we gingen ermee aan de slag en het resultaat is een bijzondere en tegelijk draagbare rok.” Maar een silhouet kan ook tijdens het bewerken van een stof letterlijk uit hun handen groeien. Zo vertelt Mieke op een ontwapenende manier hoe haar rode ‘kanten’ jurk tot stand kwam: “Ik liep al een tijdje rond met ‘cirkels’ in mijn hoofd. Ik dacht voortdurend aan cirkels… Dus begon ik cirkels op vlieseline te stikken, in rood garen omdat ik van rood hou.” Zes maanden lang stikte Mieke cirkels naast, op en door elkaar. Toen Annemie de vlieseline van tussen het stikwerk verwijderde, hadden ze een op kant lijkende stof in handen, die perfect geschikt bleek om er een feestelijke jurk van te maken.
Benieuwd naar de toekomst
Hoe de collectie tijdens de modeshow zal onthaald worden, is voor de makers een vraag. Anita Evenepoel die textiel en mode op een gelijkaardige manier ontwerpt, kwam eerder in de kunstwerkplaats een kijkje nemen en liet zich in elk geval positief uit over Amili Haha. Maar hoe de toekomst voor hun unieke kledingstukken eruitziet, is nog lang niet duidelijk. “Misschien kunnen we ze verkopen via handelaars die hiervoor openstaan. Maar we dachten ook aan het verhuren ervan; gelijkaardige initiatieven bestaan al in Amsterdam en Antwerpen. Daarop krijgen we vast een beter zicht na de modeshow, want nu gaat al onze aandacht daarnaartoe”, lacht Annemie.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier