Stefanie Callebaut naar Suriname: “Ongelooflijke omstandigheden”

Stefanie Callebaut © Negin Sadeghi
Stephanie Rogeau
Stephanie Rogeau Medewerker KW

Van louche hotels tot paradijselijke plekjes, van vakantieliefdes tot kwallenbeten… Stephanie Coorevits gaat een zomer lang op zoek naar de reisverhalen van Bekend Vlaanderen

Eind 2014 zijn Benjamin en ik aka SX naar de jungle van Suriname getrokken om de clip voor Hurts op te nemen. We kozen voor Suriname om verschillende redenen, onder meer omdat een goede vriend van mij daar zijn roots heeft liggen. De specifieke locatie vonden we na de nodige research. We wisten dat we een plek aan een rivier nodig hadden in het midden van de jungle.

We vonden uiteindelijk een heel kleine kampsite, uitgebaat door een Nederlandse vrouw. De site bestaat uit zes hutjes en één huis en is enorm moeilijk om te bereiken: vanuit de hoofdstad, Paramaribo, moet je zeven uur rijden om daarna nog eens vijf uur in een kajak de rivier af te varen tot je uiteindelijk op die kampplaats terechtkomt. Als je naar de clip kijkt, ziet het er allemaal heel mooi, netjes en clean uit, maar je kan niet geloven in welke omstandigheden we die video hebben opgenomen.

Kokosnoot op je hoofd

De stoel waarop ik zit bijvoorbeeld, was gemaakt door de lokale bevolking en woog negentig kilo. We hebben dat ding met behulp van locals van de rivier tot diep in de jungle moeten verslepen. In beeld zit ik halfnaakt op die stoel, maar tussen de opnames door, moest ik onmiddellijk een muskietennet over mij gooien. Het chikungunyavirus heerste er toen. Een ziekte die, net als malaria, door muggen wordt overgedragen. Er zat ook constant iemand naast me, net buiten beeld, met een gigantisch kapmes om me te beschermen tegen slangen. En dan heb ik het nog niet over het feit dat in de jungle doodsoorzaak nummer één een kokosnoot op je hoofd is. Dus stel je het maar voor: halfnaakt op een stoel, in het midden van de jungle, op torenhoge stiletto’s zingend en dansend en intussen maar denkend: ‘Hopelijk valt er geen kokosnoot op mijn hoofd. Hopelijk valt er geen kokosnoot op mijn hoofd’.

Waarom we het ons niet makkelijker gemaakt hebben door de clip in de studio op te nemen? Omdat wij voor al onze video’s de perfecte locatie proberen te vinden. Die ene locatie die in beeld kan brengen wat de inspiratiebron vormde voor het nummer. Dat kan de zee zijn, een vulkaan, de stad of, in het geval van Hurts en Shimona, de jungle. Het nummer gaat namelijk over het moment waarop technologie de mensheid zal overstijgen, zal overnemen. Wij geloven dat de natuur alles overwint, zelfs de technologie. Daarover gaat Hurts, over de ruwe, wilde en ontembare aard van de natuur. Dan zou het jammer zijn om zoiets te faken in een studio.