Piet zet stap terug na wereldtournee

“Ik weet eigenlijk niet wat te zeggen.” Het is zeldzaam dat Piet Huysentruyt geen woorden vindt. Het overkwam hem bij de lancering van ‘Likoké on Tour’, een boek en film over de wereldreis van zijn restaurant. “De reis was een eerbetoon aan mijn vader. Op het einde van de tournee moest ik in allerijl naar België om afscheid te nemen van mijn moeder.”

“Piet, je bent wereldberoemd in Vlaanderen, maar niet daarbuiten. Daar moeten we iets aan doen.” Met die woorden plantte de Antwerpse foodblogger Johan Kafkot het zaadje voor Likoké on Tour, keep on licking. Het restaurant van Piet Huysentruyt (55) in de Ardèche trok vanaf september vorig jaar vijf maanden op wereldtournee. Het werd voor de kok en zijn team een leerrijk avontuur. De tournee eindigde met de publicatie van een reisboek met 45 recepten en een documentaire die op Njam wordt vertoond.

Tijdens de voorstelling werd Piet heel emotioneel. “Mijn hele familie is hier aanwezig, zelfs mijn broer Lieven volgt mee via moderne technieken. En ook mijn mama is erbij”, wees hij met trillende stem naar een grote foto van ‘bomma’ Denise die werd geprojecteerd. Daarna werd het even stil.

“Ik heb haar beloofd om niet te wenen en zal dat niet doen”, zei hij met de krop in de keel.

De wereldreis moest het ultieme eerbetoon aan zijn vader worden. Piet wou Likoké naar Afrika terugbrengen. Likoké was de Congolese bijnaam voor zijn vader Walter, naar een ongrijpbare vis in de Congostroom. “Bovendien zit ook ‘likken is oké’ in de naam. Ik mocht van mijn vader nooit mijn bord uitlikken, maar voor mij is dat hét grootste compliment dat je een kok kan geven.”

Van Kortrijk naar Zuid-Afrika

De reis start in Kortrijk, waar Piet zijn roots heeft. In de documentaire zie je hoe hij terugkeert naar de Sint-Amandsbasisschool. Hij was er intern alhoewel hij op slechts enkele kilometers woonde. “Ze maakten hier zelfs een trapje aan de toiletten zodat ik er als klein ventje zou aankunnen.” Het trapje is verdwenen, zijn vroegere stamcafé De Vagant is gebleven. Met de opening van LOT in Kortrijk kreeg Piet als een verloren zoon een warm welkom.

“Daarna begon voor mij het grote Kuifje-avontuur”, vertelt Piet. Hij trok naar Osaka, waar hij het blauwe sperma van kabeljauw leerde eten. Daarna reisde hij naar Bali, een paradijs dat hem een creatieve boost gaf. In Singapore kookte hij met chef André Chiang, de Lionel Messi van de koks. “Stuk voor stuk ongelooflijke ervaringen.”

De wereldtournee eindigde in Zuid-Afrika. “Mijn tweede thuis”, noemt Piet het. “De reis met de hele ploeg was een enorm avontuur waarbij we enorm veel bijleerden. Het was voor mij ook een soort afsluiter van een periode. Ik weet nu dat ik het dagelijkse werk kan overlaten aan Anthony Stoop en mijn zoon Cyriel. Ik blijf aanwezig in Likoké, maar ik kan nu met een gerust geweten langs de zijlijn staan.”