“Kinderen hebben nog die heerlijke puurheid”

De waarheid komt uit een kindermond. Dat blijkt nog maar eens uit de heerlijk eerlijke reacties van de kinderen die Kristel Verbeke voor de lens kreeg voor het nieuwe Eén-programma ‘Kinderkopkes’. “Ik was verrast door de impact die ze hadden op mij, ja.”

In het nieuwe Kinderkopkes gaat Kristel Verbeke in gesprek met jongens en meisjes tussen 9 en 13 jaar over wat hen bezighoudt: geluk, liefde, leven, de dood en de drukte van elke dag… Geen thema is taboe. “Enkel kinderen aan het woord laten op een moment dat alleen volwassenen naar televisie kijken, vond ik een heel leuke insteek. Voor Generatie K. op Ketnet had ik al eens gesprekjes met kinderen, maar ik voelde dat daar meer in zat, véél meer.”

“Natuurlijk hebben kinderen niet die bagage die wij met ons meedragen, maar ze hebben wel nog een zekere heerlijke puurheid, die je ook in hun antwoorden vindt. Als volwassene heb je de neiging om tien keer je tong te draaien voor je iets zegt om de mensen niet te kwetsen. Maar waarom zouden we niet mogen zeggen dat we bijvoorbeeld geloven in God? We moeten ons precies altijd maar verantwoorden voor de stellingen die we innemen.”

Daar kan Kristel als bekend gezicht als geen ander over meespreken. “Maar ik voel dat ik sinds het prille begin van K3 veel veranderd ben op dat vlak. Dat was de tijd vóór Instagram en Facebook, waarin artiesten bij wijze van spreken onbereikbaar waren. Wij zaten op een regenboog in zonneland. Op vandaag is dat helemaal anders. En geloof mij, ik heb over alles een mening, maar ik voel niet de behoefte om die overal te gaan verkondigen.”

Kristel begeeft zich al 20 jaar tussen kinderen, maar zijn die ook veranderd? “Goh, ze zeggen altijd dat ze mondiger, moeilijker of zelfs egoïstischer zijn geworden, maar ik merkte dat heel wat kinderen heel open spraken, loyaal zijn aan hun omgeving en heel sociaal. Wat me verwonderd heeft? Ik was verrast door de impact die ze hadden op mij, ja. Ik had na zo’n gesprek altijd wel de behoefte om alles even te laten bezinken. Zo was er een jongen, Ben, van wie de ouders heel hard werkten op hun veebedrijf en met wie ik bijna medelijden had. Maar hij zag het niet zo. Hij vond dat hij ook heel veel vrijheid had, wat me minder schuldig deed voelen over de periode dat ik er thuis niet altijd kon zijn om ik zeg maar iets ‘s morgens de turnzak van de kinderen klaar te maken.”

Opvallend: een paar dagen voor elke opname ging Kristel op eigen initiatief even alleen langs bij de kinderen. “Dan hadden we al die selfies, handtekeningen en vriendenboekjes achter de rug. Ik wilde vooral dat we tijdens de opnames helemaal onszelf konden zijn. Lekker gewoon doen. Daar draait het immers rond.” Kristel was ook nauw betrokken bij de productie van het programma en heeft de smaak helemaal te pakken. “Het kriebelt om meer te doen, absoluut!”