“Ik kan vrijwel alles in de keuken, behalve… bakken”

In navolging van de Britse kijkcijferhit krijgen we vanaf woensdag 30 augustus op Vier de bakwedstrijd ‘Bake Off Vlaanderen’, waarin enthousiaste thuisbakkers mogen bewijzen dat ze er letterlijk en figuurlijk wat van kunnen bakken. Gesneden koek voor presentator Wim Opbrouck, die naar eigen zeggen ook een notoire hobbykok is. “Mijn kinderen zijn zelfs verwonderd als er géén tafellaken ligt.”

Wim Opbrouck is als presentator van Bake Off Vlaanderen bijzonder lyrisch als het over de sfeer op de set en de productie gaat. Zo werkte hij onder meer fijn samen met Frederick Deloddere, die mee sleutelde aan de teksten. “Bovendien had het productiehuis de lat heel hoog gelegd. Het was bij momenten echt indrukwekkend om te zien, al die cameraploegen die werkten in een soort gewijde stilte. En ik die daartussen als een liefdevolle plager wat ga stoken. Niets dan lof ook voor de kandidaten en het opzet van dit programma. Dat er niets te winnen valt, heeft me over de streep getrokken. Het past in de lijn van de bakkersstiel, die een heel nobel beroep is. Het is goed dat ik als gastheer ook een leek ben in het bakken, die kan vragen wat een broyage is of wat een Italiaanse meringue inhoudt.”

De Britse versie gezien?

“Ja, los van dit zelfs. Toen ze mij voor Bake Off Vlaanderen vroegen, heb ik de Nederlandse versie bekeken. Met André van Duin… top! Hij doet dat zo goed, sereen en sober, helemaal niet zoals we hem kennen. Ikzelf doe het eerder… lyrisch. Dat groeit ook tijdens het programma. Na een tijdje beginnen de gasten mij terug te pesten. (lacht) En uiteraard moet je ook elke week afscheid van iemand nemen, maar daar wordt ook geen poespas rond gemaakt.”

Is er een bakker aan je verloren gegaan?

“Ik heb onlangs nog een diner gemaakt voor veertig mensen bij mij thuis. Gerookte zalm, zelfgemaakt potjesvlees, alles! Behalve… desserts. Ik kan dat echt niet. Ik ben zeer slecht in wiskunde. Als er staat drie vierde? Niemand thuis. Bakken is voortdurend een derde dit, een vierde dat… ik word daar zot van. Het is precisiewerk, daarom zitten er ook veel hoogopgeleiden onder de kandidaten.”

Geen goesting gekregen nu?

“Oh, jawel. Ik zou eigenlijk heel graag brood willen leren bakken. Zuurdesembrood. Je vindt dat ook minder makkelijk dan vroeger. Maar mezelf kennende wil ik dan meteen een oven in de tuin en op hout bakken. Dat wil ik wel leren, ja. Als ik hen bezig zag, dacht ik: dat moet ik ook kunnen. Ik ben er enorm door geïnspireerd geraakt. Dat genot van eieren bij elkaar kloppen, bloem, suiker… en dat wordt ineens een taart. Fantastisch! En in tijden van quinoa en bessen vindt iedereen het nog altijd leuk om op de meest feestelijke momenten taart te eten. Ik ben er wat zuinig op, want ik moet echt wel mijn euh… atletische lichaam verzorgen.”

Dus met een bezoekje aan de bakker kunnen we je niet straffen?

“Ik ken een paar heel goede bakkers en daar ga ik met plezier als in een soort bedevaart in de rij staan voor de perfecte krokante pistolet, een getourneerde croissant en een boterkoek. Er was een zeer goeie bakker in Kuurne, maar hij is jammer genoeg weg. Er is nu in Heule een bakker waar ik graag ga, maar ik zal het adres niet verklappen. Er staan nu al hele rijen. De mensen weten dat toch ook te waarderen: de kwaliteit van een goed product. Dat merk ik meer en meer, ook bij mezelf. Tijdens de week eet ik ‘s morgens havermout met vers fruit en noten, met daarbij Earl Grey thee, maar op zondag laat ik me graag gaan bij de bakker. En als het over taartjes gaat, vind ik eigenlijk alles lekker. Misérable, eclair… héérlijk!”

Waarvoor mogen we je wakker maken?

“Voor de geur van een versgebakken krokant brood. Dat je die korst hoort kraken terwijl de koffie staat te dampen… Man, dan wil ik op gelijk welk uur van de nacht opstaan. Met op mijn brood wat versgemaakte confituur van pruimen uit de hof. Die maak ik ook zelf, ja. Maar ik sta dan ook heel graag in de keuken.”

Heb je een specialiteit?

“Huisgerookte zalm, vers uit de oven. Ik maak ook graag paella klaar in een grote pan in mijn tuin, maar voor de rest is dat de eenvoudige, dagdagelijkse keuken. Ik kook eigenlijk heel graag voor andere mensen. Merkwaardig fenomeen: als ik alleen ben, ga ik uit eten. Als ik enkel voor mezelf moet koken, interesseert het me niet meer. Ik moet kunnen koken voor mensen, voor mijn gezin, voor vrienden. Of als er Nederlandse gasten zijn: verse soep, lekker brood van bij de bakker en preparé, wat de Nederlanders niet kennen. Stress? Nee, ik maak altijd wel iets met wat ik in de koelkast heb staan. En door de jaren heen heb ik beter leren omgaan met iets dat mislukt. Maar voor mij gaat het om het totaalplaatje. Een goed gedekte tafel is een echt ritueel bij ons. Zilverbestek, mooie borden… zoveel extra moeite is dat niet. Het brood ligt ook nooit in een zak op tafel. Serieus, mijn kinderen zijn zelfs verwonderd als er géén tafellaken ligt.”

WEST-VLAMINGEN LEVEREN VISITETAARTJE AF

Valerie Dewever uit Oostende

Valerie Dewever (27) is een van de kandidaten die strijdt voor de hoogste eer. De Oostendse, die op vandaag met haar verloofde Sam in Aalter woont, leerde bakken van haar grootmoeder. De uitzendconsulente runt nu Hola Granola, een webshop met granola. In de eerste aflevering zal al snel duidelijk worden dat ze het hart op de tong heeft. “Het was een ex-collega die me de tip voor dit programma heeft doorgespeeld”, aldus Valerie. “Dezelfde collega overigens die me heeft aangeraden om mijn zelfgemaakte granola online te verkopen. Ik heb op voorhand alle Engelse afleveringen gezien. Ik had er eigenlijk al mijn bekomst van.” (lacht)

Bakken leerde ze dus van haar oma. “Ik herinner me dat ik als klein meisje mocht meehelpen aan haar befaamde appeltaart. Er is niets geestigers dan met je twee handen, volle gas, in het deeg duiken. Echt, hé! Ik heb dat zelfs met vlees. Zo’n grote pot gehakt? Met de ellebogen erin! Mijn oma is intussen overleden, maar ze zou mijn deelname wel de max hebben gevonden. Mijn specialiteit? Ik maak zelden twee keer hetzelfde. En van die minutieuze dingen, daar ben ik niet goed in. Voor één opdracht heb ik een hele week geoefend, thuis een hele hoop gemaakt én in de vuilbak gekieperd. Daar zat ik dan, voor de oven, al bleitend en dan bellen naar mijn moeder.” (lacht)

“Mijn grote droom? I wanna build an empire! Misschien een eigen zaakje, ja. Ik weet wat ik wil, maar ik doe het op mijn gemak. Je moet zoiets ook niet te snel willen aanpakken. Daarom ben ik ook blij dat Sam mij zo ondersteunt. Zonder hem zou ik het niet altijd rond krijgen. En het was zo schattig om te zien hoe trots hij was tijdens de opnames!”

Hannelore Vanhaverbeke uit Kortrijk

Ook Hannelore Vanhaverbeke (27) uit Kortrijk waagt haar kans. Ze is nu marketingcoördinator voor bouwbedrijf Hyboma in Kortemark, nadat ze eerder vijf jaar werkte voor de provinciale afdeling van de KSA. Daar leerde ze overigens haar vriend kennen. Hannelore helpt nog mee als vrijwilliger, bij de afdeling in Sint-Kruis (Brugge). Als kookouder, uiteraard. “Ik kook soms zelfs liever voor honderd man, dan voor mijn vriend en mezelf, net omdat daar echt een uitdaging in ligt.” Dat was meteen ook de reden waarom ze zich inschreef voor de wedstrijd.

In de eerste aflevering zien we ook heel kort het grote voorbeeld van Hannelore passeren: haar grootmoeder Christianne Geldhof uit Wevelgem. “Zij bakt heel graag. Ik ben zelfs ontgoocheld als ze taart bij de bakker heeft gehaald. Als ik er vroeger in de vakantie bleef slapen, dan maakten we samen koekebrood met rozijntjes. Heerlijk! Bakken geeft mij ook rust.” Ook op de set had Hannelore naar eigen zeggen maar weinig stress. “Ik heb mezelf verrast op dat vlak. Ik ben ook wel goed in timing. Het enige probleem is dat ik soms nogal lomp kan zijn. De keren dat ik mij verbrand aan de oven of een taart laat vallen… (lacht) Bakken zit haar overigens duidelijk in het bloed. “Ook mijn mama is een superkeukenprinses.”

Hannelore begint straks aan haar derde jaar bakkersopleiding aan het CVO in Kortrijk. “Bake Off heeft me wel vooruitgeholpen. Zelf maak ik heel graag fruittaarten. Oh ja, en biscuit! We hebben een geheim familierecept om duimen en vingers bij af te likken, dat ondertussen ook in mijn handen is beland.”