Binnenkijken bij ondernemende en creatieve West-Vlamingen doen we deze week bij Hanne Vanhaesebrouck.
Wie is Hanne Vanhaesebrouck?
Op het einde van een smal weggetje, in de tuin van haar ouders in Heule, ligt het atelier van Hanne (26). Dat is het kloppende hart van Lélé, haar eigen bedrijfje waarmee ze verjaardagsfeestjes voor kinderen vormgeeft. De kinderen kunnen er zich uitleven tijdens het knutselen of het buiten spelletjes spelen.
Vorig jaar nam Hanne deel aan De Mol. Ze haalde de finale, maar moest de duimen leggen voor winnares Cathy en ‘mol’ Gilles. In haar atelier nam ze het filmpje op waarmee ze geselecteerd werd voor het programma.
Het atelier was oorspronkelijk bedoeld voor Hannes mama, die er aan haar keramiek zou werken.
Bladeren uit Argentinië
“Tijdens De Mol raapte ik de bladeren van een bonenplant op. Ik weet nog dat Cathy toen vroeg wat ik daar in godsnaam mee zou aanvangen. Zelf wist ik het eigenlijk ook niet, maar uiteindelijk heb ik ze samen aan een tak gehangen, die ik ook vanuit Argentinië heb meegebracht.”
“Het is zo eenvoudig, maar voor mij heeft het net extra veel waarde. De Mol was zo’n enorm avontuur en heeft zulke mooie vriendschappen opgeleverd. Het doet me nog altijd deugd als ik naar mijn bonenbladeren kijk.”
Het toverboek
“Voor ik Lélé begon, werkte ik in de standenbouw. Maar ik merkte dat ik in mijn job mijn ei niet meer kwijt kon en ik heb mijn werk opgezegd. Zonder plan B. Tot ik van alles begon te maken en het idee voor de feestjes ontstond.”
“Tijdens een van de eerste feestjes had ik in een oude roman een holte gemaakt waarin kleine flesjes met toverdrank pasten. Ook nu nog gebruik ik dat boek en de kinderen blijven erdoor gefascineerd. Zo veel fantasie in zoiets kleins, schitterend toch?”
Krachtige foto
“Ik moet een jaar of 15 geweest zijn op deze foto. Mijn nicht nam de foto, op reis in Turkije, maar daar was ik me toen niet van bewust.”
“De foto hangt in mijn atelier. Niet in een kadertje, maar gewoon aan de muur. Ik vind het zo’n krachtig beeld, het lijkt wel weggeplukt uit The Lion King. Het symboliseert de naïviteit van toen, en dat bedoel ik in de positieve zin. Ik was een gelukkige en zorgeloze tiener. Ik wist helemaal nog niet waar ik tien jaar later zou staan. Heerlijk om op terug te blikken.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier