RADIO 8000 (10): Tom Delbeke aka Tom Tucker uit Kortemark/Wenen

Redactie KW

In Radio 8000 heeft KW.be elke woensdag een babbel met een West-Vlaamse muzikant, deejay, programmator of producer. Deze week is dat singer-songwriter Tom Delbeke, artiestennaam Tom Tucker.

WIE?

Tom Tucker heet in het echt eigenlijk gewoon Tom Delbeke. Hij groeide samen met zijn ouders en zijn zus op in de Ichtegemstraat in Kortemark, doorliep de lagere school in de Gemeenteschool in de Torhoutstraat in Kortemark en trok vervolgens naar het Sint-Jozefsinstituut in Torhout. Verder studeren deed hij in Brussel, waar hij aan het RITS voor Beeld – Geluid – Montage koos. Intussen woont hij in Wenen, Oostenrijk en heeft hij met Rita Sereinig ook een Oostenrijkse vriendin. Hoe hij daar is beland, laten we hem zelf vertellen.

WAAROM?

Omdat we plots een videoclip op het internet zagen passeren van ene Tom Tucker, waarbij een voormalige dorpsgenoot opmerkte dat het hier een gewezen Kortemarkenaar betrof. Daar moesten we bij KW.be het fijne van weten.

1. Tom, je woont en werkt zowaar in Wenen. Hoe ben je daar in godsnaam terechtgekomen?

Tom Delbeke: “Haast meteen na mijn hogere studies ben ik naar Frankfurt Am Main in Duitsland verhuisd. Mijn toenmalige vriendin – die ik dan weer in Frankrijk had leren kennen – woonde er. Relatief snel vond ik er ook werk, als geluidstechnicus bij Hazelwood Vinyl Plastics, een studio en muzieklabel. Ik begon er als stagiair, maar kon me opwerken tot sound engineer en producer. Mijn beroemdste ‘klant’ was ongetwijfeld Barry White, die op aanraden van Universal plots langs kwam om een paar zinnen in te spreken voor een radioreclame. Enkele jaren verstreken, en op een dag hadden we een ‘theremin’ nodig voor een studioproject, een instrument dat mensen kunnen kennen uit ‘Good Vibrations’ van The Beach Boys. Geen nood: ik mocht naar Los Angeles vliegen, waar ik, met in mijn rugzak een opnametoestel en een microfoon, iemand zou ontmoeten die de theremin goed kon bespelen. Het bleek een illustere kerel te zijn in Hollywood die ook een stofzuigermuseum bezat, trouwens. In elk geval: tijdens die langeafstandsvlucht had ik me de hele tijd zitten afvragen wat de twee piloten al die tijd eigenlijk deden. Dat was het moment waarop luchtvaart me enorm begon te boeien en ik besliste om een pilotenopleiding te gaan volgen bij Lufthansa in Frankfurt. Na mijn opleiding had ik geluk: autopiloot Niki Lauda had net een vliegtuigmaatschappij gekocht en zocht cockpitpersoneel. Ik was één van de 14 co-piloten die mochten beginnen vanuit Wenen. En hier woon ik nu nog altijd. Ik ben intussen ‘gezagvoerder, instructor en examiner’ bij Niki op de Airbus A320-familie en de Embraer E190.”

2. Hoeveel heerlijker is het leven in Wenen dan in Kortemark?

Tom Delbeke: “Als iemand mij vraagt waar mijn ‘heimat’ is, zal ik Wenen antwoorden. Wenen is naar mijn gevoel perfect. Een grootstad, maar niet té groot. In het centrum kun je alles met de fiets bereiken – alhoewel ik de motorfiets verkies. Wenen is een ongelooflijk mooie stad en er valt heel wat te beleven. Om de een of andere reden heb ik het in België altijd een beetje ‘beklemmend’ gevonden. Alsof er maar één mogelijke weg was die je kunt kiezen. Als je die weg niet mooi of goed vindt, dan heb je pech gehad. Misschien ietsje overdreven, maar in dit opzicht was Wenen voor mij een openbaring. De banden met Kortemark zijn dan ook een beetje verwaterd. Daarvoor ben ik net iets te ver en vooral net iets te lang weg. Maar ik kom er nog regelmatig om mijn moeder te bezoeken.”

3. Hoe lang ben je al met muziek bezig? En sinds wanneer werd het ‘echt serieus’?

Tom Delbeke: “Gitaar speel ik al sinds mijn 14, of misschien zelfs nog vroeger. Ik begon het te spelen na een akoestisch concert van Neil Young op de BBC uit de jaren ’70. Ik wilde elk nummer dat hij speelde proberen te imiteren, inclusief mondharmonica. Mijn eerste eigen songs heb ik geschreven in Frankfurt, maar toen ik de pilotenopleiding ging volgen verdween het schrijven wat naar het achterplan. In Wenen merkte ik dat er wat ontbrak in het cultuuraanbod. Samen met mijn vriendin Rita Sereinig – die hier de kost verdient als musicalactrice – riepen we het project ‘An Evening Without…’ in het leven. Daar stellen we componisten voor die hier in Oostenrijk nog onbekend zijn gebleven. Ik kocht een oude Apple G5, een tweedehands digital-mixer van Mackie en ik had al vlug weer mijn eigen ‘geluidsstudio’. Ik begon weer eigen nummers te schrijven en in 2012 verscheen dan mijn eerste single ‘On My Own’ bij iTunes. Kort daarop volgden ‘Jamaica Jones’ en ‘All For You’.

4. Vanwaar de keuze voor de artiestennaam Tom Tucker? Gebaseerd op het figuurtje van Family Guy, neem ik aan?

Tom Delbeke: “Nee, eigenlijk niet. Om eerlijk te zijn, ik heb er geen idee van hoe ik op Tom Tucker ben gekomen. Ik had een naam nodig en een paar seconden later was ‘Tom Tucker’ geboren. Pas daarna ben ik erop gekomen, dat er een Tom Tucker bestaat in de wereld van Family Guy…”

5. Hoe hard brandt de ambitie om het helemaal ‘te maken’?

Tom Delbeke: “Muziek is mijn passie is en dat zal zeker altijd zo blijven. Maar met minstens evenveel passie ben ik ook als piloot onderweg. Het is voor mij een ideale combinatie: ik ben financieel redelijk onafhankelijk en kan daarom op muzikaal gebied doen waar ik echt zin in heb. Ik had een tijdje geleden een gesprek met Universal in Oostenrijk, misschien komt er ooit nog een samenwerking van, wie weet.”

(FJA)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier