Erik Knockaert uit Gistel knutselt oude Solex in mekaar

Erik Knockaert bij zijn legendarische Solex. © AN
Redactie KW

De legendarische bromfiets van het merk Solex spreekt nog altijd tot de verbeelding. Erik Knockaert is in het bezit van een exemplaar dat nog voortreffelijk rijdt.

Zo’n Solex is een kleine bromfiets met een motorblok dat via een wrijvingswieltje op de fietsband het voorwiel aandrijft. Vanaf het midden van de vorige eeuw was Solex gedurende tientallen jaren een begrip. En op vandaag pure nostalgie.

“Vele jaren geleden hadden wij een stacaravan in de Ardennen. De uitbater had een aantal oude Solex bromfietsen in de aanbieding. Ze waren allen om de een of andere reden niet meer rijvaardig. Ik kocht er zo eentje”, begint Erik zijn verhaal.

De achterliggende bedoeling was dat de handige Harry, die Erik is, het vehikel zou opkalefateren. Vooral ten behoeve van echtgenote Rita. Want ondertussen had het echtpaar een stacaravan in het mooie duinengebied van Zeeland. Een metershoge dijk scheidt daar zee en land en met haar Solex bromfiets kon Rita, die toen al ernstig ziek was, gemakkelijk de dijk kon oprijden. En op het strand haar geliefde bezigheid uitoefenen, het zoeken van haaientanden. Jammer maar helaas, aan die mooie tijd kwam veel te vroeg een einde. Erik kijkt met stille weemoed terug op een moeilijke periode : “Op veertigjarige leeftijd kreeg mijn vrouw kanker, twaalf jaar later is zij overleden. Naar waarheid, nooit kwam een klacht over haar lippen.”

Minifiets

Maar hoe slaagde Erik erin om die oude Solex weer tot leven te brengen ? Dat had heel wat voeten in de aarde. Na herhaalde mislukte pogingen kwam de finale oplossing er door de originele vork van de Solex, waaraan het motortje bevestigd is, te monteren op een minifietsje. En tot op vandaag is die ingreep succesvol gebleken.

Nochtans is Erik geen mecanicien. Hij behoorde tot het eerste groepje achttienjarigen dat de moderne humaniora voltooide in het KTA langs de Steensedijk in Oostende, het huidige Pegasus. Dat is meer dan veertig jaar geleden. Hij werd boekhouder en schopte het tot een directiefunctie. Maar hij schakelde over naar de douane. “Ik bewaar de beste herinneringen en vriendschappen aan de periode dat ik douanedeclarant was”, verzekert Erik. Toch bleven de technische en ook de elektronische kant van de samenleving hem altijd boeien. En ook als bouwvakker verdiende hij zijn strepen.

Muzikant

En Erik is ook een voortreffelijk muzikant. Hij leerde al vroeg accordeon spelen bij de in Oostende en wijde omgeving toen bekende Astrid De Lander. Zo leerde hij ook de betreurde Eddy Viaene kennen. Als 19-jarige had hij zijn eigen orkest, The Goldstars. Meer dan twintig jaar lang trok hij succesvol langs alle etablissementen in de omgeving. Tot de ziekte van zijn vrouw er anders over besliste. Muziek bleef echter zijn passie. Erik schakelde over op keyboard en uit dat moderne instrument tovert hij wondere klanken. Samen met Hilvi vormt hij sinds enkele jaren een voortreffelijk muzikaal duo.

(AN)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier