“Slowen was voor mijn generatie brug tussen ‘helemaal geen contact’ en ‘kussen'”

© Foto Kurt
Redactie KW

Geen boeiender ras dan het West-Vlaamse, vindt ook Stephanie Coorevits. De schrijfster, psychologe en televisiemaakster laat zich graag inspireren door de West-Vlamingen en hun gewoontes.

Ik weet niet hoe het bij jou zit, beste lezer, maar ik dans heel graag. Meestal geldt dat, wanneer je iets graag doet, je er ook relatief bekwaam in bent. Dat is dan weer niet waar in mijn geval. Tuurlijk, in mijn hoofd ben ik Beyoncé. Maar in realiteit zie ik er waarschijnlijk eerder uit als iemand die voortdurend kleine herseninfarctjes krijgt. Dat zeg ik niet uit valse bescheidenheid, want dat werd recent bevestigd door mijn twaalf jaar jongere broer (ik citeer: “Djeezes, Steph, wat ben jij in godsnaam aan het doen???”).

Nu is het wel zo dat mijn broer uit een andere generatie stamt. Waar ik vier keer per jaar naar de plaatselijke chirofuif mocht tot twaalf uur, gaat hij elk weekend uit in een of andere hippe discotheek om pas rond zeven uur in zijn nest te duiken. Waar ik ritmisch bewoog (en dat gebruik ik in de meest losse zin van het woord) op Narcotic van Liquido en Smells like teen spirit van Nirvana, kijkt hij wat cool rond en beweegt één hand losjes op Gods’plan van Drake. En waar ik hoopte dat er snel een slow zou worden gedraaid zodat ik een legitieme reden zou hebben om mijn crush van dat moment te bepotelen, stapt hij gewoon op het meisje in kwestie af, trakteert haar op een glas champagne en draait hij haar binnen.

Andere generaties, andere gewoontes.

Ik kan me nog levendig herinneren hoe het voelde om in die donkere jeugdclub te staan, de eerste tonen van November Rain te horen door de boxen, de hormonen razend door mijn lichaam en dan maar hopen dat Frederik/Benjamin/Thomas naar mij zou komen om 8,55 minuten (!) tegen me aan te schuren. Slowen vormde, voor mijn generatie, de brug tussen ‘helemaal geen contact’ en ‘kussen’.

Ik waak er altijd over om niet zuur of oud te klinken, dus mij ga je geen dingen horen zeggen als ‘vroeger was het toch beter’. Integendeel. Ik denk dat de huidige generatie veel slimmer is. Heb je hun muziek al eens gehoord? En de bijhorende clips gezien? Dat is pure porno. Waar wij met veel chance een kusje konden scoren tijdens een slow, hebben zij tijdens het dansen zo ongeveer seks met hun kleren aan. Romantisch? Misschien iets minder. Maar qua prospectie kan het wel tellen