Barack Obama sloot woensdagavond zijn bezoek aan ons land af met een speech in de Bozar in Brussel. Onder de 2.000 genodigden ook Sanne Doms uit Brugge, de nationale voorzitter van de Jongsocialisten.
Een speech van 37 minuten. Was het voor jou indrukwekkend en inspirerend?
Sanne Doms : “Toch wel. Veel mensen, die ik nadien nog gesproken heb, zeiden dat zijn speech volledig in de lijn der verwachtingen lag, dat hij niets nieuws verteld had over het conflict tussen Oekraïne en Rusland. Maar zijn boodschap ging over de waarden van Europa. Ik kan persoonlijk nooit genoeg krijgen van speeches over vrouwenrechten, over gelijke rechten voor holebi’s, over gelijkheid.”
Welke passage heeft je speciaal aangesproken?
Sanne Doms : “Waar andere speeches voor jongeren gewoon over die generatie gaat, sprak hij ons op een bepaald moment rechtstreeks toe. Hij wees ons op het feit dat wij het zullen moeten doen, dat we nooit de opgebouwde waarden als een evidentie mogen beschouwen en dat we er voor moeten blijven vechten en over moeten waken. Mogelijks was hij geïnspireerd geraakt door zijn bezoek aan de militaire begraafplaats in Waregem.”
Welke indruk heeft Barack Obama op jou gemaakt?
Sanne Doms : “Het is een indrukwekkende man, die heel warm overkomt en enorm kan speechen. Maar je moet er wel op letten dat je je niet te veel laat inpalmen door de mooie praatjes en dat je ook kritisch blijft. Ik sta niet achter elk standpunt van hem. Maar toen ik naar Brussels spoorde, dacht ik : acht jaar geleden zat ik in mijn laatste jaar middelbaar en heb ik met een vriendin gebrost om te kunnen protesteren tegen George W. Bush, de toenmalige Amerikaanse president. Het contrast kon dus niet groter zijn. Het is toch iets dat me altijd wel zal onthouden.”
Hoe zijn ze bij jou terecht gekomen?
Sanne Doms : “Ik zag zo goed als alle jongerenvoorzitters in de zaal vinden, dus allicht heb ik het aan mijn functie als nationaal voorzitter van de Jongsocialisten te danken. Maar ik was heel verrast. Plots zit er een e-mail in je inbox, van een simpel adres, dat totaal niet opvalt. Ik had de mail zelfs eerst niet gezien! Ik dacht dat het reclame of spam was. Maar toen kreeg ik een reminder. (lacht) Dat maakt het allemaal moeilijk te geloven.”
Tot slot, wat heb je gemerkt van de veiligheidsmaatregelen?
Sanne Doms : “Het metrostation aan de Bozar was volledig afgesloten, waardoor ik ben moeten terugkeren en een eindje te voet heb moeten afleggen. Werkelijk overal stond er politie, loeiden sirenes, waren straten afgesloten met linten. In zo’n setting voel ik me eigenlijk nooit erg veilig. Daarna ben ik na een eerste politiecontrole van mijn persoonlijke uitnodiging en identiteitskaart naar de Bozar kunnen wandelen, waar ik nog twee à drie keer gecontroleerd werd. Uiteindelijk zijn we dan nog eens door een metaaldetector moeten gaan, waarna ze zelfs mijn portefeuille – ik heb nogal een groot exemplaar – volledig hebben uitgekamd om te kijken wat er inzat. Dat had ik nog nooit meegemaakt.” (lacht)
(Olivier Neese)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier