Jo De Peuter en Anne Decoene van Juwelen Goethals in Roeselare stoppen ermee

Jo De Peuter en zijn echtgenote Anne Decoene verlaten na 28 jaar Juwelen Goethals. (foto Stefaan Beel) © Stefaan Beel
Peter Soete

Jo De Peuter en Anne Decoene waren 28 jaar het gezicht van Juwelen Goethals in de Ooststraat. In 1992 namen ze juwelen- en horlogezaak Juwelen Goethals over en eind augustus dit jaar sluiten ze definitief de deuren van hun zaak.

Jo De Peuter en zijn echtgenote Anne Decoene hebben 28 jaar geleden Juwelen Goethals overgenomen van Werner en Anna Goethals. Dat koppel had 28 jaar hun zaak van horloges en juwelen in de Ooststraat en Jo en Anne houden er nu ook precies na 28 jaar mee op. “Ja, wat een toeval”, zegt Anne Decoene die eigenlijk een iets langer verleden heeft in de juwelenbranche dan haar echtgenoot Jo. “Mijn ouders hadden in Emelgem een juwelenfabriek en in 1979 zijn ze ook gestart met een winkel in het atelier. Dat was eigenlijk toekomstgericht denken want naast mama die vaak in de winkel stond, kwam ik in 1980 ook in de zaak.”

“In 1978 heb ik Jo leren kennen tijdens mijn opleiding Business Administration in Antwerpen en in 1981 zijn we gehuwd. Jo heeft anderhalf jaar in het aannemersbedrijf van zijn pa in Herentals gewerkt maar in 1981 is hij naar West-Vlaanderen verhuisd.”

Amerika veroveren

“Ik kon aan de slag bij Artex in Izegem als account executive”, steekt Jo De Peuter van wal. “Ik wist niets eens wat die term inhield (lacht). Maar in de twee jaar en drie maanden die ik bij Artex heb gewerkt, kon ik me bewijzen en heb ik met de toenmalige Bank van Roeselare en met Samsonite twee belangrijke klanten binnengehaald voor Artex.”

“Op kerstavond 1983 verkondigde mijn schoonvader opeens dat hij Amerika wilde veroveren. Zij produceerden en voerden al juwelen uit voor 35 landen en Amerika leek een logische stap. Dat klonk mij als muziek in de oren want ik had als uitwisselingsstudent een jaar doorgebracht in de VS. Ik verliet Artex en begon op 1 april 1984 in het bedrijf van mijn schoonouders én ik ging naar Amerika. Ik reisde met de allergrootste Samsonite-valies vol met juwelen en toonde Amerikaanse groothandelaars de volledige collectie. Ze vroegen mij om nog eens terug te keren halfweg augustus, wat ik ook gedaan heb. Ik vertrok opnieuw op 15 augustus en een dag later zat ik alweer op het vliegtuig met een bestelling waarvoor maar liefst 28 kilo goud voor de productie nodig was. In het atelier hadden ze nog nooit zo’n grote bestelling gehad.”

Ander hotel in Chicago

“En ik bleef de Amerikaanse markt bewerken en reisde regelmatig naar ginder, telkens met een valies vol juwelen, ja. Op een keer was mijn valies niet mee maar kwam pas drie vluchten later van de band gerold. Dat was toch even zweten (lacht). Of die keer dat ik mijn valies moest openen op de luchthaven van Chicago! Ik vroeg om dat in een apart lokaal te doen maar de grensbeambte weigerde dat. Ik moest mijn valies vol juwelen openen onder het oog van tientallen nieuwsgierige ogen. Ik heb voor de zekerheid maar een ander hotel geboekt.”

“Ik moest mijn valies vol juwelen openen op de luchthaven”

“Anne en ik hadden in 1987 de zaak overgenomen maar in 1992 kwamen we in heel zwaar weer terecht. We kregen drie grote faillissementen van enkele klanten te verwerken en we stopten ook met de winkel in het atelier. We zochten een goed zichtbare winkel in het centrum van Roeselare en toen we hoorden dat Juwelen Goethals stopte, namen wij de zaak over.”

Rijke juweliers

“In onze carrière zijn wij twee keer overvallen geweest. De eerste keer werd onze Cartiervitrine ingeslagen en leeggeroofd en een goede maand later was het opnieuw prijs. En dan begint het spel van de verzekeringen natuurlijk. Van de 14 miljoen Belgische frank (350.000 euro, red.) die gestolen werd, hebben we er uiteindelijk slechts vier miljoen (100.000 euro, red.) van teruggekregen. Tot 2008 gingen de zaken in stijgende lijn maar dan kwam de bankencrisis er aan. Het was opnieuw oppassen en heel veel nadenken voor ons. In onze carrière hebben we veel gerekend en becijferd. De buitenwereld denkt vaak dat alle juweliers ontzettend rijk zijn maar het is heus niet al goud dat blinkt in onze branche.”

Tijd voor golf

“Ik kom er dit jaar 66 en ik acht de tijd rijp om te stoppen. Er is geen overnemer voor de zaak, er is weinig ambiance in de branche. Wij blijven tot augustus volledige collecties verkopen en vanaf dan zal ik een beetje meer tijd hebben om golf te spelen of … om een boek te schrijven. Misschien hoor je nog iets van mij (lacht).”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier