Petra schrijft brief naar doodrijder vriend: “Tijd genoeg gehad voor spijt”

Redactie KW

“Ik wou je gewoon even zeggen dat ik je heel laf vind. Je hebt iemand van ons weggerukt. Ik hoop dat jouw dochtertje dit nooit moet meemaken.” Een 36-jarige vrouw uit Dentergem heeft voor de tweede keer haar grote liefde verloren bij een verkeersongeval. De doodrijder aanspreken viel haar te moeilijk. Daarom gaf ze hem een brief. De twintiger nam hem beschaamd in ontvangst.

Met een klein hartje stapte Petra Bogaert uit Wakken bij Dentergem woensdag de politierechtbank binnen. Ruim een jaar nadat een 27-jarige dorpsgenoot haar partner Frédéric Lazaron (26) van de weg reed, keek ze hem voor het eerst recht in de ogen. “Een moeilijk en hard moment”, vertelt de weduwe. De 36-jarige vrouw bleef niet gespaard in haar nog jonge leven. Want het was al de tweede keer dat ze haar grote liefde verloor bij een verkeersongeval. In beide gevallen trof het slachtoffer geen enkele schuld. Dertien jaar geleden sloeg het noodlot een eerste keer toe. Een trucker maaide haar echtgenoot Davy Depaepe (24) – met wie Petra twee dochters kreeg – van de baan, terwijl die als arbeider aan het werk was op de E42 in Péruwelz. De vrachtwagenbestuurder pleegde vluchtmisdrijf.

De twintiger biechtte op dat hij zich nooit geëxcuseerd heeft na het ongeval

Na lang rouwen vond Petra opnieuw de liefde bij Frédéric. Het geluk lachte het koppel toe. In 2008 gingen de twee officieel samenwonen. De jongeman zorgde als een vader voor de twee kinderen uit haar vorige relatie. Vijf jaar geleden kregen ze samen een zoontje, Khyliano. Een liefdesbaby. Op 25 augustus 2016 kwam er een bruusk einde aan het herwonnen geluk. Op een steenweg in Tielt voerde Manolito D. met 1,08 promille alcohol in het bloed een levensgevaarlijk inhaalmanoeuvre uit. Met 110 kilometer per uur – terwijl je er maximaal 70 mag – schepte hij Frédéric Lazaron op, die met zijn motor uit de tegengestelde richting kwam. De jonge vader overleefde de zware crash niet. “Het rijgedrag van D. was onverantwoord. Over de aansprakelijkheid bestaat dan ook geen enkele twijfel”, aldus de procureur. Manolito D. zat er bedeesd bij, terwijl zijn advocaten het woord voerden. “Maar ik zou graag weten wat jíj te zeggen hebt”, richtte de politierechter zich plots tot hem. De twintiger biechtte op dat hij zich nooit geëxcuseerd heeft na het ongeval. “Ik had schrik. In het dorp kende iedereen me en kreeg ik allerlei verwensingen naar het hoofd geslingerd. Ik ben dan maar verhuisd…”

Petra schrijft brief naar doodrijder vriend:

Het signaal voor de rechter om de jongeman aan te manen alsnog zijn spijt te betuigen. “Ik wens mij te excuseren”, mompelde D., terwijl Petra Bogaert twee meter verderop zat. “Het was nooit mijn bedoeling om een ongeval te veroorzaken. Welke straf ik ook krijg, ik zal ze aanvaarden.” Woorden die weinig indruk maakten op de nabestaanden. “Waarom nu plots wel? Ik hecht bijzonder weinig waarde aan deze excuses. Ze komen veel te laat. Hij woonde vlakbij en weet precies waar wíj wonen, maar hij had nooit het lef om zijn gezicht te tonen. Nu hoeft het ook niet meer”, aldus Petra.

Dat ongenoegen maakte de vrouw heel duidelijk in een handgeschreven brief, die ze meteen na de zitting persoonlijk overhandigde aan de doodrijder van haar ‘grote beer’, zoals ze Frédéric altijd noemde. Manolito D. nam de brief aan, zei ‘dank u’ en draaide beschaamd het hoofd. De toon van de brief is behoorlijk direct en hard. “Maar ik heb geen spijt van mijn woorden”, zegt Petra. “Het was de enige manier om mijn emoties over te brengen. Hem persoonlijk aanspreken was te zwaar om te dragen.”

Ondertussen probeert haar gezin de draad weer op te pikken. Een proces dat moeizaam verloopt. De schoolresultaten van Petra’s dochters – 14 en 15 jaar intussen – lijden onder het verlies van hun stiefpapa. En jongste zoon Khyliano (5) had het sowieso al lastig. “Hij heeft autisme en heeft daardoor extra zorg nodig. Het verlies van z’n grote beschermengel maakt het allemaal extra moeilijk. Hopelijk beseft die chauffeur welke schade hij heeft aangericht. Ik weet eerlijk gezegd niet hoe het nu verder moet met mijn leven.”De rechter doet uitspraak op 8 november.

D. riskeert een gevangenisstraf (eventueel met uitstel), een langdurig rijverbod en een zware boete.

(MM)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier