De Belgen probeerden daar nog een sensationeel nummertje aan toe te voegen met een eerste setwinst tegen de Verenigde Staten, toch één van de favorieten voor de wereldtitel.Winst zat er tegen de Amerikanen echter niet in, maar dat ene puntje zou voor de Belgen wel eens heel belangrijk kunnen zijn in de eindafrekening.
Het zag er nochtans niet veelbelovend uit toen de Amerikaanse vedette Sander Taylor, recent nog mvp in de Final 6 van de World League, dadelijk zwaar uithaalde. Maar dat was zonder een wilskrachtige Belgische ploeg gerekend, die – aangemoedigd door een 200-tal supporters – behoorlijk bleef aanklampen, maar nooit de drie punten verschil uit de beginfase weggewerkt kreeg. Klinkenberg, een blok van Van de Voorde, twee aces van Deroo, een blok van Van Walle, het redden van één setpunt door Van den Dries, maar nooit geraakten de Red Dragons op voorsprong en dus ging de eerste set naar de Verenigde Staten: 21-25.
Die voorsprong kwam er wel in het begin van de tweede set langs Klinkenberg en langs een uitstekende Deroo, die met zijn opslagen en een afwisseling van knallers en dropshots de Amerikaanse verdediging letterlijk op een hoopje speelde. Na nog een blok van Van de Voorde en een formidabele opslag van Depestele vluchtte de Amerikaanse coach bij 10-6 in een ‘time out’. Als uitblinker Klinkenberg dan ook nog alle Amerikanen deed kijken naar een bal, die niemand aanraakte, stond het zowaar 13-8. Hun receptie werd nog verder geteisterd tot 16-10 en de Belgen lieten hun tegenstanders niet in hun ritme komen. Bloks van Van de Voorde en Van den Dries leverden 21-14 op, Van Walle knalde nog door het blok en als Kawika Shoji de bal buiten knalde, was eerste Belgische setwinst sinds 1978 op een WK een feit. Nog geen matchbal zoals het scorebord flikkerde, maar wel setwinst tegen de winnaars van de laatste World League.
De tien minuten verplichte rust na de tweede set braken echter het ritme bij de Red Dragons, terwijl de Amerikanen juist meer snelheid in hun spel brachten. Opslagmissers, foutjes in receptie, aanvallen buiten de lijnen en een tegenstander die nu wél op een redelijk niveau acteerde. Het gevolg was een tweede setwinst voor de Verenigde Staten, hoewel de ingekomen Verhanneman en Coolman nog puik weerwerk boden.
Scheidsrechterlijke beslissingen
Maar de Belgen gaven zich nog niet gewonnen. Van de Voorde en een door Frank Depestele knap aangespeelde Van Walle knalden zelfs een 10-6 voorsprong op de electronica. De Amerikanen wisten het even niet meer na een knap blok van diezelfde Van Walle en bij 13-7 waren alle time-outs van coach John Speraw opgebruikt. Opslagen van aanvoerder Lee en enkele bediscussieerde scheidsrechterlijke beslissingen haalden de Belgen even uit hun ritme bij 14-13, maar Derkoningen redde een moeilijke bal, Deroo zette door en bij 16-13 hadden de Red Dragons een nieuw kloofje gecreëerd. Bij 19-13 en nog een outbal van de Amerikanen zagen de Belgen een stuntje wel zitten. Deroo en een blok van Coolman hielden stand tot 22-16. Verhees scoorde het voorlaatste en Van Walle het laatste punt van de vierde set en meteen waren de Belgen al minstens één puntje rijker.
Zat er nog meer in voor dit schitterend Belgisch team? De wedstrijdtafel gunde ons wel een extra-puntje, maar dat pakte niet bij de alerte Amerikanen. Integendeel: Sander Taylor deed zijn reputatie alle eer aan en stond bij ‘money time’ aan het kanon. Maar toch wel een heel knappe prestatie van de Red Dragons en wellicht een heel belangrijk punt voor de Belgen in het vervolg van dit toernooi.
België – Verenigde Staten 2-3 (21-25, 25-17, 16-25, 25-21, 11-15)
België speelde met Van den Dries, Deroo, Depestele, Klinkenberg, Verhees, Van de Voorde, libero Derkoningen. Kwamen in: Coolman, Van Walle, Valkiers, Verhanneman, Claes.
Verenigde Staten speelde met Anderson, Sander, Lee, Christensen, Holt, Muagututia, libero E. Shoji. Kwamen in: K. Shoji, Ciarelli
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier