Laatste drie Grauwzusters uit Poperinge verhuizen op 1 november naar het klooster van Roeselare

Zuster Myriam, zuster Machteld en zuster Lutgardis ruilen hun Poperingse klooster in voor dat in Roeselare. (Foto MD)
Redactie KW

Op 1 november van dit jaar verhuizen de drie Grauwzusters vanuit het klooster van Poperinge naar Roeselare.

Op 22 februari kondigden zuster Myriam (74), zuster Lutgardis (86) en zuster Machteld (74) aan dat ze het klooster in de Bruggestraat verlaten. “Ik heb zeven jaar lang in het klooster van Poperinge verbleven”, vertelt zuster Myriam. “Zuster Machteld heeft hier 35 jaar gewoond, terwijl zuster Lutgardis hier zestien jaar van haar leven aan God heeft gewijd.”

“Toen ik hier 35 jaar geleden aankwam, waren we nog met twintig zusters”, vult zuster Machteld aan. Tegen 1 november verhuizen de laatste drie zusters naar het klooster van de Grauwzusters in Roeselare, waar op dit moment elf Grauwzusters verblijven.

600 jaar geschiedenis

Het klooster in Poperinge werd in 1413 gesticht door de adellijke familie de Montmorency. De kloosterzusters legden zich in het begin vermoedelijk toe op de verzorging van pestlijders. Later deden ze ook aan algemene ziekenzorg ten huize, verzorgden ze krankzinnige vrouwen en bejaarden, en gaven ze onderwijs. Dat nonnenonderwijs leidde tot de uitbouw van een handelsschool, het Sint-Franciscusinstituut. In 1987 werd het klooster beschermd als monument.

Net een jaar na de zeshonderdste verjaardag van de stichting, verlaten de Grauwzusters nu het klooster in Poperinge, waardoor een stuk geschiedenis in de Hoppestad wordt afgesloten.

Kloostergebouw

“Ik heb geen idee wat er met het kloostergebouw zal gebeuren na 1 november”, vertelt zuster Myriam. “Het is bij iedereen nog een groot vraagteken welke bestemming het gebouw zal krijgen, maar er wordt wel al over nagedacht.” De zusters bedanken de bevolking, de stad en alle gelovigen en medewerkers voor hun inzet en het vertrouwen. Ze laten weten dat ze Poperinge verlaten met weemoed en verdriet, maar dat ze ook dankbaar zijn voor hun tijd in het klooster en heel wat herinneringen overhouden aan hun mooie Poperingse jaren. (DFM)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier