Het regeerakkoord vermeldt dat in de zones rond de taalgrens een personeelslid van de hulpdienst de tweede landstaal moet begrijpen.
Grensgemeente Rekkem werd begin dit jaar geconfronteerd met enkele misverstanden en onregelmatigheden tussen Franssprekende en Nederlandstalige hulpdiensten, tijdens medische spoedinterventies. Omwille van proximiteitsredenen is Rekkem aangewezen op het urgentieteam van de buurgemeente Moeskroen. Daar is op zich niets mis mee, maar op een taalgrens kan dit voor verwarring zorgen, die letterlijk levensgevaarlijk kan zijn voor de burger in nood. Het komt voor dat MUG urgentieteams niet vlot de weg vinden naar de burger in nood en/of niet kunnen communiceren met slachtoffers.
Blijven aandringen
Begin maart 2014 pleitte Martine Fournier, samen met haar federale collega Bercy Slegers, bij de toenmalig bevoegde ministers voor Binnenlandse Zaken en Volksgezondheid voor de garantie dat bij elke medische spoedinterventie aan onze taalgrens, minstens één iemand van het medische team aanwezig is, die de bestuurstaal van de plaats waar de zorgbehoevende zich bevindt, machtig is.
Mensenlevens
Binnen het hoofdstuk Brandweer en Civiele Bescherming werd nu uitdrukkelijk opgenomen dat de federale regering ervoor zal zorgen dat (in de zones gelegen rond de taalgrens en in Brussel) er steeds een personeelslid van de hulpdienst de tweede landstaal begrijpt bij het uitoefenen van een interventie. “Uiteraard ga ik dit, in samenspraak met mijn federale collega’s, van nabij blijven opvolgen”, stelt Martine Fournier. “De vermelding in het regeerakkoord is een heel goede zaak, maar de concrete uitwerking is minstens even belangrijk. In elk geval ben ik uitermate tevreden. Deze aanpassing kan mensenlevens redden,” besluit Martine Fournier.
Gezondheid
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier