Op het assisenproces tegen Adriano Neves (23) heeft de moeder van de beschuldigde uitgelegd hoe ze in 2006 haar kinderen naar België stuurde. Volgens verschillende getuigen voelde de toen 15-jarige jongen zich heel verantwoordelijk voor de rest van zijn familie.
“In de laatste jaren van de burgeroorlog heb ik de kinderen naar België gestuurd, omdat ze in Angola door de oorlog hun studie niet konden afmaken. Ik ben zelf pas in 2008 naar hier gekomen, omdat het financieel te moeilijk was.” Die financiële problemen kende Adriano Neves ook in België, waar hij bij zijn halfbroer verbleef. “We hadden weinig contact, want er was geen geld om te bellen. Ik heb een paar keer geld opgestuurd, maar dat zou zijn halfbroer voor zichzelf gehouden hebben. Toen ik toch naar hier kwam, was hij kwaad. Hij zei dat hij geleden had.”
Ondanks enkele problemen tussen zijn ouders, kende Adriano Neves in Angola een gelukkige jeugd. “Hij hield van videogames en was gepassioneerd door auto’s en mechanica. Zelfs als hij een speelgoedautootje kreeg, wilde hij dat helemaal uit elkaar halen”, herinnerde zijn moeder zich. Helena Neves had nooit verwacht daar haar zoon dergelijke feiten zou plegen. “Ik kende Pierre, want hij kwam soms aan de deur naar Adriano vragen. De feiten waren een grote schok voor mij, ik was er ziek van. Het is verschrikkelijk.”
Adriano had het wel moeilijk, want hij had een zware rugzak voor een jongen van die leeftijd
Agnes Delrue was voogd van de beschuldigde tot zijn moeder zich terug bij het gezin voegde. “Het is een zeer gevoelige en aangename jongen, die zich moeilijk kon uiten. Adriano heeft in zijn leven een vaderfiguur gemist en was daar echt naar op zoek.” Daardoor trok hij zich het lot van zijn zussen erg aan. “Hij nam een heel volwassen houding aan in de zorg voor zijn zussen. Dat was een jongen met een grote verantwoordelijkheidszin. Adriano had het wel moeilijk, want hij had een zware rugzak voor een jongen van die leeftijd.”
In die periode woonde Neves een tijdje bij zijn halfbroer Magellan Capela Pevo. “Ik heb geen geld achtergehouden. Hij kwam niets te kort bij mij. Ik moest soms wel streng zijn als grote broer, want ik speelde de rol van mama en papa.” De getuige benadrukte dat hij de beschuldigde wel degelijk graag zag. “Hij was niet agressief en het was een goede werker. Ik wil hier een tweede kans vragen, omdat hij toen zo jong was. Ik zie mijn broer nog altijd graag, familie kan je niet wisselen.”
Tenslotte legde de vader van de ex-partner van Neves nog een opmerkelijke getuigenis af. “Beatrice belde eens in paniek. Ze weende en zei dat haar leven in gevaar was. Tijdens een ruzie over sms’en had ze slaag gekregen. Hij heeft dan een tijdje haar adem afgesneden met zijn knie.” Volgens een vriendin greep Neves zijn partner zelfs bij de keel. Sindsdien verzette Hans Casier zich hevig tegen die relatie. “Ik ben van mening dat als dat één keer zich voordoet, dat het terug kan gebeuren. Adriano belde wel eens om de brokken te lijmen en drukte zijn spijt uit. Hij was terug beleefd en rustig zoals voordien.”
(BELGA)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier