VIDEO Renée brengt voor KW.be liveversie van openingsnummer uit nieuw album

© KRANT VAN WEST-VLAANDEREN
Redactie KW

Renée Sys uit Sijsele, bekend van het nummer Dum Dum Dum, brengt op maandag 10 februari haar tweede album uit : Marching. Exclusief voor KW.be trommelde ze twee bandleden op om een speciale liveversie van Dry On The Line, het openingsnummer van het nieuwe album, te brengen.

Krant van West-Vlaanderen blikt deze week vooruit met de 30-jarige Sijseelse singer-songwriter Renée Sys op de release van haar nieuwe album Marching. Speciaal voor onze lezers eindigde ze het interview met een liveversie van het openingsnummer van het album : Dry On The Line.

“Het nummer gaat over twee personen die elkaar niet meer verstaan”, vertelt Renée Sys. “Er is iets fout gelopen, iets dat niet meer uitgewist kan worden, hoe hard ze de tijd ook willen terugdraaien. De ene persoon ziet daar zo erg vanaf dat ze zich wil ontdoen van het verleden door haar vel af te leggen en aan een wasdraad te hangen. Maar ze mag het nog zo lang in de zon hangen, de vlek blijft vaag, er blijft altijd wel iets hangen. Het gaat ook over hoe kwetsbaar en naakt iemand zich ten opzichte van één persoon kan stellen. Dat iemand bijna het vel van zijn of haar beenderen zou durven te trekken om te tonen zoals hij of zij echt is.”

Lyrics Dry On The Line (zodat jullie allemaal kunnen meezingen):

She pulled the skin from her bones to let it dry on the line.

She hoped the stains would come out.

He wandered to her front door to ask her how she had been.

He couldn’t get in, she wouldn’t let him.

She stared into the backyard and saw him fall on his knees.

His tears were anxious, she didn’t feel him.

He took the axe from the hook and broke into her backdoor.

She’d lie there motionless.

She closed her eyes. Heard him yell out to the birds.

They started picking little pieces.

He couldn’t win this one, he had to stand there and watch,

What he had left now, forever vanished.

She pulled the skin from her bones to let it dry on the line.

She hoped the stains would come out.

He came to her front door to ask her how she had been.

He couldn’t get in, she wouldn’t let him.

She fell asleep and then woke up, years later.

She held his hand, he’d lost his speech.

He wouldn’t win this one. He had to stand there and watch.

What he had left now, forever vanished.

(ON)

Meer in Krant van West-Vlaanderen

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier