Maarten ontdekte in het grote Brazilië hoe het voelt om ‘de bracos abertos’ ontvangen te worden.
Er is veel waarin de Brazilianen van ons zouden kunnen leren, maar als er een iets is waar wij geheid iets van hen kunnen opsteken, dan is het wel hun gastvrijheid. Zelden heb ik mij ergens zo welkom gevoeld als hier in Rocinha.
Nog de eerste avond inviteerden onze buren ons voor een barbecue op hun -schitterend- dakterras. In een moeite door werd ik voorgesteld aan de halve familie. Meteen werd ik hier opgenomen en was ik een van hen. Natuurlijk, ik moet niet te naïef zijn: ik blijf een buitenstaander, maar dat lijkt niemand iets uit te maken.
De halve buurt nodigt ons uit
Mensen komen van de overkant van de straat op ons toegelopen om goedendag te zeggen. De onderbuurman deed mij een shirt van Flamengo cadeau. Ondertussen nodigt de halve buurt ons uit op hun verjaardagspartijen, feestjes en drinkgelagen. Omdat het bedrag te klein was om met kaart te betalen en ik geen cash op zak had, kon ik kopen op krediet. Onze lasagne kan gewoon in de oven van een andere buur, omdat de onze niet werkt. Voor Goede Vrijdag mocht ik gaan dineren bij de baas van het cafeetje waar ik wel eens kom. De buren vragen mij binnen voor een kop koffie.
Nooit of te nimmer zal je hier bij een verkeerde bushalte afstappen. Zelfs als je ligt te slapen. De andere passagiers maken je wel wakker. Als je iets niet weet zijn, loopt iemand even mee. Dat die mens daarvoor zijn eigen winkel en kassa onbeheerd moet achterlaten, is van geen tel. Als ik iets vergeet, roepen of lopen ze me na.
Mensen zorgen voor elkaar
De mensen van het winkeltje voor onze deur, sturen hun dochters naar een andere winkel om iets te kopen dat ze zelf niet meer voorradig hebben. Vervolgens komt het meisje het bij mij thuis afleveren. Overigens, zodra ik de deur laat openstaan, lopen kinderen en huisdieren van buren in en uit, tot hun moeder of baasje ze ineens luidkeels roept. Dat is hier volstrekt normaal. Je bent welkom bij elkaar en mensen zorgen voor elkaar. Ook voor mij. Gelukkig maar.
Benieuwd of pakweg twee Brazilianen in een (West-)Vlaamse volkswijk ook zo de bracos abertos, met open armen ontvangen zouden worden…
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier