De nieuwe specie in het verkeer: de strookidioot

Omdat een beeld meer zegt dan 3511 lettertekens, ziehier een schematische en wetenschappelijk onderbouwde voorstelling 'de strookidioot in 5 stappen'. © tekening mlt
Lieven Mathys
Lieven Mathys Community KW

Er is de voorbije dagen weer veel te doen rond de ‘middenvakker’ en hoe we die hardnekkige chauffeurs op andere ideeën kunnen brengen. Maar eens je de autosnelweg verlaat en je je in de Vlaamse wirwar van wegen met slechts twee rijvakken beweegt, duikt er links of rechts ook wel een bron van ergernis op.

Wellicht bestaat de specie al langer maar eerder deze week is een nieuw soort mens ontdekt. In het Domein der Wetenschappen kan je bij de ontdekking van zoiets nieuws je naam eraan verbinden maar in dit geval laat ik deze eer aan mij voorbijgaan. Ik doop de nieuwe specie bij deze ‘de strookidioot’. Even spookte de al gekende term ‘vakidioot’ door mijn hoofd, maar gezien 1/ die dus al bestaat en 2/die nog enigszins op een zekere vorm van expertise wijst en respect kan afdwingen, gaan we toch maar voor ‘de strookidioot’. Want beide bovengenoemde eigenschappen zijn deze nieuwe telg van het menselijk ras vreemd. Laten we er meteen het woord van 2015 van maken want ik vrees dat -eens je erop begint te letten- er nogal wat exemplaren rondlopen. Concreter: rond rijden.

O zo kostbare minuten

De strookidioot is zo’n exemplaar in het verkeer dat ervan overtuigd is dat iedere minuut van zijn of haar leven o zo kostbaar is. Hun idiotie bereikt een hoogtepunt als ze aan een verkeerslicht komen waar ze eigenlijk naar links moeten afslaan. Net als alle brave burgers schuiven ze netjes links de voorsorteerstrook in maar als het verkeerslicht op oranje springt of als de rij wachtenden naar hun mening iets te lang is, dan haasten ze zich vooralsnog in de rechterstrook om dan bruusk naar rechts af te draaien. De andere kant op dus van waar hun tocht eigenlijk heen gaat.

En precies in die dwarsweg demonstreert dit nieuwe genie-in-het-verkeer wat een inzicht en reactiesnelheid die wel niet aan de dag kan leggen. Eens de verkeerslichten voorbij forceert het sujet een U-bocht van jewelste om dan uiteindelijk met de neus van de auto voor het groen licht te eindigen van het kruispunt, in de richting van zijn bestemming dus.

Survival of the fittest suckers, zie je ze denken, so long. Ach, gunnen we ze dat moment of doen we er iets aan?

Geniaal toch?! Althans zo lijkt het toch… als je ook tot de specie hoort. Ik hou het bij: idiotie. Vooral als de weg te smal blijkt voor de heroïsche U-bocht. Dan gaat de strookidioot vol in de remmen, gevolgd door een stuntelig draaien-in-de-straat-in-drie-keer of nog meer ergerlijk worden opritten van omwonenden snel op- en afgereden. Want weet beste vrienden van de weg, al deze beslissingen en manoeuvers moeten snel genomen worden: binnen de tijdspanne van het oranje van de hoofdweg en het oranje van de zijweg. Want stel je voor dat je al deze moeite doet om uiteindelijk toch voor een rood licht te eindigen. Dat is een serieuze deuk in het zelfvertrouwen van de strookidioot. Strategieën moeten herzien worden, ego’s opgepept… Stressen, het is stressen.

Anticiperen luidt de boodschap!

Het is zoals zoveel keer, aan de andere (brave) weggebruiker om zo snel mogelijk de strookidioot te identificeren. Eens je hun strategie doorgrond hebt, kan je er maar beter op anticiperen. Want de strookidioot verandert zonder boe of ba van strook en hindert met onwaarschijnlijke manoeuvers tegen- en achterliggers op de weg die hij/zij rechts insloeg. Een verwittigd M/V…

De strookidioot is bovendien allesbehalve solidair met al die anderen die ook graag op tijd thuis aan tafel of in de zetel zit met zijn of haar geliefden. Maar dat zal hen op dat eigenste moment, in die flits van geniaal verkeersinzicht worst wezen. Dat vleugje vreugde van die herwonnen minuut en dat o zo prachtig uitgevoerde plan overstemt alles. Op dat ene momentje (de strookidioot werpt altijd nog eens een blik op de file voor het rode licht waar hij of zij zich normaal een stuk uit het stuur zou zitten bijten) komen alle oerinstincten naar boven. Darwiniaanse kriebels borrelen uit de onderbuik naar boven en snoeren alle bloed- en andere banen onder de hersenpan af. Survival of the fittest suckers, zie je ze denken, so long. Ach, gunnen we ze dat moment of doen we er iets aan?

Om de species in kaart te brengen, doen we hierbij een beroep op jullie allemaal verkeersbroeders en -zusters. Als je er eentje spot in het verkeer, tweet dan het kruispunt, de gemeente en de hashtag #strookidioot (graag niet achter het stuur tweeten, nvdr). De wetenschap dankt u.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier