Dieter en Annelies Carron voor het eerst samen over de Roeselaarse politiek

Dieter en Annelies Carron zijn opgegroeid met politiek. (foto SBR) © Stefaan Beel
Peter Soete

Annelies Carron (35) was een van de opkomende talenten van Open VLD tot ze de politiek vier jaar geleden vaarwel zei. Haar broer Dieter (32) deed in 2018 voor het eerst mee op de Roeselaarse N-VA-lijst en werd meteen verkozen. We brachten blauw en geel op een coronaveilige afstand rond de tafel.

Jullie zijn opgegroeid met politiek?

Dieter: “Ja, als kind hebben we nooit anders gekend. Papa (Philip Carron, red.) is in 1994 begonnen met lokale politiek bij Open VLD. Ik was toen zes jaar en een half en Annelies was negen. Wij hielpen mee foldertjes uitdelen en affiches plakken. En na de verkiezingen stond de paardenkar met affiches van de kandidaten bij ons en we tekenden daar dan altijd snorretjes bij.”

Annelies: “Pa heeft in het bestuur van De Mandel gezeten en is dan OCMW-raadslid geweest. Ik kwam in 2006 in de gemeenteraad en had dat eigenlijk niet verwacht. Ik was pas 21 en studeerde nog in Leuven. Ik vormde samen met Louis Bril, Geert Messiaen, Mieke Himpe en Landry Verbeke de Open VLD-fractie. Mieke Himpe was de tweede jongste en we verschillen 32 jaar (lacht).”

Vier jaar geleden heb je afscheid genomen van de politiek om dan een goed jaar later te vernemen dat Dieter politiek actief wordt? Hoe reageerde je?

Annelies: “Ik heb hem gevraagd of hij misschien een masochist is (lacht). Echt waar. Dat komt natuurlijk omdat ik na tien jaar politiek er volledig mee klaar was. Ik heb vier verkiezingen meegedaan en toen ik 21 jaar was, zat ik vol energie en ideeën. Maar het politieke spel zorgde bij mij voor ontnuchtering en ontgoocheling.”

Dieter: “Ik hoorde toen welke beloftes aan Annelies allemaal werden gebroken. Maar toch weerhield mij dat niet. Bij mij is het trouwens een andere insteek. Ik ben gehuwd, heb al een mooi en stabiel beroepsleven en ik zie mezelf nu nog als een hobby-politicus. Dat klinkt misschien vreemd, maar hiermee wil ik zeggen dat er voor mij zeker nog een leven buiten de politiek is.”

Maar je ruilt wel de tot nu blauwe huispartij voor N-VA?

Dieter: “Ja, die partij sluit meer aan bij mijn maatschappijbeeld. Ik vind de Open VLD trouwens een veel te linkse koers varen. En binnen Open VLD zijn er toch ook veel verkozen politici die nu hetzelfde zeggen. N-VA is zonder twijfel de partij voor de hardwerkende mensen en het maakt echt niet uit of ze nu loontrekkende of zelfstandig zijn.”

Stemt men ten huize Carron nu allemaal N-VA?

Dieter: “Goh, dat weet ik niet. Ik heb ze niet proberen te overtuigen maar ik hoop toch dat ze op mij stemmen. Wist je trouwens dat onze broer Dries ‘s avonds een gesprek had met Open VLD toen ik ‘s morgens had toegezegd om op de lijst van N-VA te staan? Dries heeft dan geweigerd omdat er al één van ons op een politieke lijst stond. We gaan geen stemmen stelen van elkaar (lacht).”

Annelies: “In lokale verkiezingen stemmen de meeste mensen op mensen die ze kennen en waarderen. De partijpolitiek speelt veel minder dan in Vlaamse of federale verkiezingen.”

Dieter werd meteen verkozen en kenners hadden dit ook voorspeld?

Dieter: “Ik vond dit niet zo vanzelfsprekend. Ik was echt verrast door mijn uitslag.”

Annelies: “Ik niet. En het feit dat N-VA niet in de meerderheid zit, vind ik niet erg voor hem. Dit geeft hem tijd om te leren, om te groeien. Zo kan hij zich rustig voorbereiden op de volgende Vlaamse verkiezingen.”

“Toen Dieter in de politiek ging, vroeg ik hem of hij een masochist is”

Ah, je wil meer dan louter lokale politiek?

Dieter: “Waarom niet als de kans zich voordoet? Maar Annelies heeft gelijk als ze zegt dat ik eerst een leerproces moet afwerken. Nu zou het trouwens te vroeg zijn om mij volledig op de politiek te focussen. Ik ben tien jaar makelaar en mijn echtgenote Sophie is eveneens makelaar. Het is nu goed zoals het is in ons gezin en in onze zaak, maar de volgende Vlaamse verkiezingen kan misschien een volgende stap zijn.”

En voor jou misschien een terugkeer, Annelies?

Annelies: “Zeg nooit nooit maar ik betwijfel het. Ik ben nu vier jaar aan de slag als psycholoog en psychotherapeut bij WINGG, een organisatie die zich bekommert om psychisch kwetsbare jongeren en ik ben gelukkig in mijn job en daarnaast ook in mijn gezin. Ik voel me goed zoals ik ben. Dieter mag altijd politieke raad vragen als hij daar behoefte aan heeft. Maar ik wil me zeker niet opdringen.”

Heb je ondertussen al kennis gemaakt met de speciale wetmatigheden van de politiek?

Dieter: “Ja, eigenlijk wel. Bij de verkoop van een stukje grond van de stad wilden wij twee amendementen toevoegen om speculatie te vermijden. Ik begrijp niet waarom dat niet kon opgenomen worden. Het argument dat de administratie er meer werk zou aan hebben, raakt kant noch wal. Bon, het is nu zo maar op de volgende gemeenteraad komt er een toegevoegd punt aan de agenda in verband met deze materie.”

Annelies: “Het oproepnummer 1788 was ook zoiets, en mijn pa zal blij zijn dat ik het nog eens aanhaal. Dat oproepnummer was een Open VLD-voorstel en ik was zo trots en zeker dat dit zou goedgekeurd geraken door de meerderheid dat ik al alle domeinnamen rond dat nummer had opkocht. Maar tot mijn grote verbazing werd dit niet goedgekeurd! Tot ik twee maanden later een telefoontje kreeg van het stadhuis om die domeinnamen vrij te geven, want de meerderheid had een voorstel gedaan en goedgekeurd om een algemeen telefoonnummer voor de stad in het leven te roepen: juist, het nummer 1788.”

“Ik heb me dan zeker niet van mijn kleinste kant getoond en heb die domeinnaam natuurlijk laten gaan. Ik vroeg er wel eeuwige roem voor. Die heb ik niet gekregen maar ik zal er nu wel een week Weekboderoem voor krijgen (lacht).”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier