Op het assisenproces tegen Isabelle Debackere (36) zijn een aantal getuigen gehoord in verband met de collocatie van de beschuldigde. De twee weken voor de feiten was Debackere gedwongen opgenomen in een psychiatrisch centrum in Menen.
©
BELGA
Op 20 en 23 februari werd wetsdokter Jan Bolt door het parket gevorderd om Isabelle Debackere te onderzoeken. De deskundige stelde bij een eerste onderzoek vast dat de vrouw een beetje depressief was. “Het onderzoek was onopvallend. Ik vond op dat moment geen aanwijzing om het advies tot gedwongen opname te geven.” Drie dagen later waren er opnieuw problemen. Dan merkte dokter Bolt dat Debackere wel zelfmoordneigingen en agressieve buien had, waardoor ze toch gedwongen werd opgenomen. “Er was binnen haar relatie een gebrek aan aandacht. Ik heb bij haar nooit gemerkt dat ze haar kinderen kwaad wou doen. Ik had de indruk dat ze hen graag zag en alles voor hen zou doen.”
Seksuele relatie in psychiatrie
Twee weken later moest de vrederechter oordelen of Debackere langer in de psychiatrie moest blijven. De behandelende arts vond dat ze naar huis mocht. “Het enige element was die dreiging om haar kind mee te nemen bij een zelfmoord, maar dat vond ik niet voldoende om de maatregel te verlengen. Ik was helemaal verrast toen ik het nieuws hoorde, omdat de relatie met haar kinderen me helemaal anders voorkwam.” De vrederechter legde ook uit dat de steun van de vader van de beschuldigde een rol speelde in haar beslissing.
“Het leek me waanzin dat ze Isabelle hebben laten gaan. Ze kon niet meer rationeel denken”
Tijdens haar verblijf in Menen had de beschuldigde een seksuele relatie met een tien jaar jongere medepatiënt. Ze vertelde hem enkele keren over mogelijke zelfmoordplannen. “Ze heeft nooit gezegd dat ze de kinderen zou meenemen, maar liet het wel uitschijnen. Ik ben er nog altijd kapot van.”
De jongeman vertelde ook over de werking van de medicatie die de beschuldigde in die periode innam. Hij werd zelf opgenomen nadat hij zijn kamer onder invloed van die medicatie had vernield. “Het leek me waanzin dat ze Isabelle hebben laten gaan. Ik denk dat iemand als Isabelle in bescherming moest worden genomen tegen zichzelf. Ze kon niet meer rationeel nadenken.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier