WUKISDA? (6) : Daddis… een vlastang

Redactie KW

Elke week plukken we een voorwerp uit de collectie van een West-Vlaams museum.

Deze week dachten veel lezers het bij het rechte eind te hebben, maar er werd een ruim scala aan tangen gegokt. Nogal wat mensen zagen er een tang in die door een hoefsmid kan gebruikt worden, maar dat was het niet. Het is voorts ook geen verlostang uit de oertijd, geen gereedschap om glas mee te bewerken en geen suikertang of barbecuetang. En neen, het was ook geen speeltje uit de sm-club. Waar we het dan wel moeten zoeken?

Tool voor de vlasverkoper

In ‘t Kortrijkse duidelijk, zo legt Sylvie De Coster uit : “Deze tang dient niet om het vlees bij een zomerse barbecue om te draaien of de haard wat op te poken. Het is een heel handig instrument voor de vlasverkoper”, legt ze uit. “Wanneer de vlasvezels klaar zijn voor verkoop is het zaak om je vlas zo aantrekkelijk mogelijk aan te bieden en zo de beste prijs te onderhandelen. En in dit commerciële spel wil het oog ook wat!”

Proper gepresenteerd

“In de botenkamer – let op de huizen met halve deuren die je her en der nog kan vinden – legde de vlasverkoper de koopwaar netjes klaar. De vlasvezels werden mooi gehekeld of gekamd tot aantrekkelijk uitziende strengen vlas. De vlasverkoper draaide daarvoor een streng vlas rond het uiteinde van de tang en ging dan haast als een ‘kapper’ aan de slag. Hij wreef met de handen wat vetkaars (‘roetekeerse’) op het vlas en streelde net zolang tot het mooi begon te glanzen. Die strengen (‘handvollen’) werden nadien in grote linnen vlasbalen verpakt en aan de kopers aangeboden. De schoonste, meest glanzende streng lag uiteraard bovenaan: klaar voor het grijpen! Maar de kopers die het vlas kochten voor de spinnerijen kenden de truken van de verkopers! Een lekkere sigaar of smakelijke dreupel bevorderden dan weer de goede zaken…”

(FV)

>> http://www.kortrijk.be/vlasmuseum (Momenteel wordt er gewerkt in/aan het Vlasmuseum. De heropening is voorzien voor najaar 2014)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier