RADIO 8000 (6): Dubsteppionier Point.Blank van Bissegem over Sportpaleis naar de States

Redactie KW

In Radio 8000 heeft KW.be elke woensdag een babbel met een West-Vlaamse muzikant, deejay, programmator of producer. Vandaag is dat Maarten Desmet aka Point.Blank Matar.

Was Point.Blank aanvankelijk nog een duo, dan is het tegenwoordig al een hele tijd alleen nog de speeltuin van Maarten Desmet. Afkomstig uit het Kortrijkse – zijn ouders wonen in Bissegem – maar intussen in het Oost-Vlaamse Melle wonend, blijft hij zich op en top West-Vlaming voelen.

De man maakt dubstep en doet dat goed, anders zou hij niet op de affiche van het recente Rampage in het Sportpaleis hebben gestaan. KW.be stelde hem enkele vragen.

1. Je stond recent in een goedgevuld Sportpaleis tijdens Rampage, één van de grootste dubstepfeesten in Europa. Hoe zalig was dat?

Maarten: “Het was machtig, compleet gestoord. Je ding mogen doen voor een zaal met 13.000 man, die met de regelmaat van de klok uitzinnig uit zijn dak gaat: dat is heerlijk. Bij de vorige editie van Rampage was het in de Lotto Arena te doen, voor zowat de helft van die capaciteit. Ook dat was al schitterend. Of je genoeg interactie hebt met het publiek op zo’n mega-event? Minder dan in kleine zaaltjes uiteraard, waar ik ook nog altijd graag blijf draaien, maar het geeft wel kippenvel als het volledige publiek meegaat met je muziek.”

2. Was Rampage voor jou het summum? Of zijn er toch nog andere optredens die je meer zullen bijblijven?

Maarten: “De feesten van Splash in Frankrijk, die zijn onnavolgbaar. De Fransen beleven dubstep nu zoals de Belgen het enkele jaren geleden beleefden, toen het genre hier losbarstte. In december en januari ging ik er draaien, onder andere in Straatsburg, en die gasten gaven zich compleet. Nog zo’n zot volk op dat vlak zijn de Nederlanders. Mijn set in de Melkweg bijvoorbeeld, daarop was de reactie ook super. En dan zijn er nog de Amerikanen, een ‘ras apart’ (lacht). Optreden daar is in niets te vergelijken met hier een show spelen. Zo moest ik spelen in een club in Denver, en bleken daar constant enkele paaldanseressen naast me te staan kronkelen (grijnst). De Amerikanen vonden dat duidelijk de normaalste zaak van de wereld. Ook opvallend: tickets voor een show in het weekend kosten er beduidend meer dan tickets voor een show tijdens de week.”

3. Je bent intussen tien jaar bezig. Ben je tevreden over waar je nu staat en over de erkenning die je krijgt?

Maarten: “Ik mag niet klagen. In binnen- en buitenland heb ik al mijn ding kunnen doen – ook op Tomorrowland bijvoorbeeld – en in heel wat landen vind ik aanhang voor Point.Blank. Vaak sta ik er nog versteld van wanneer mensen mij komen aanspreken of me herkennen. Of straffer nog: dat je aan de andere kant van de wereld één van je nummers oplegt, en dat sommige mensen in het publiek die perfect kunnen meezingen. Tot zelfs in Kiev, Oekraïne toe. Je zou er denken dat de bevolking er verstoken blijft van bepaalde zaken, maar dan kennen ze er gek genoeg wél Point.Blank en andere dubstepartiesten. Mijn dromen? Australië, Canada, dat zijn plaatsen die nog op mijn verlanglijstje staan. Soms zijn er wel eens fans die me uitnodigen, maar tussen woorden en daden is er nog een verschil. En de vlucht naar Down Under moet ook betaald worden, natuurlijk.”

4. Je bent opgegroeid in het Kortrijkse. Kom je er wel nog eens, en heeft West-Vlaanderen eigenlijk een bloeiende dubstepscène?

Maarten: “Mijn ouders wonen nog altijd in Bissegem, dus ja, regelmatig ben ik nog in de provincie te vinden. Is er een scène? Zeker qua publiek, maar op het vlak van producen is de oogst beperkter. Beginnende producers springen vaak op de hype van het moment, zoals nu de ‘jump up drum ‘n’ bass’. Dat zorgt ervoor dat ze aanvankelijk nogal ‘crappy’ muziek maken – en begrijpelijk, je evolueert als artiest naarmate je meer ervaren wordt – maar ook dat ze de vijver van de dubstep vooralsnog ongemoeid laten. En da’s dan weer goed voor ons, natuurlijk (glimlacht).”

5. Wat brengt de nabije toekomst voor Point.Blank?

Maarten: “Er zit heel binnenkort een nieuwe EP aan te komen, die zal verschijnen op Buygore het label van dubstepartiest Borgore uit Israël. Op persoonlijk vlak zou er ook wel eens veel kunnen veranderen, want in oktober verhuizen we meer dan waarschijnlijk naar de States. Mijn vrouw is Amerikaanse, haalde er een diploma van dierenarts en beoefende er die job ook acht jaar lang, maar het Amerikaanse diploma wordt hier niet gelijkgesteld aan het Europese. Het blijkt een hele rompslomp om dat gelijk te stellen, hoe gek het ook mag klinken. Als ze echt haar droomjob wil kunnen uitoefenen, dan ben ik bereid om met haar naar haar thuisland te verhuizen, wellicht in Phoenix, Arizona. Muziek maken kan je overal…”

(FJA)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier