Dag vijf alweer van we de week waarin de Wevelgemse schepen het met het leefloon moet rooien.
“Vanmorgen opgestaan met het gevoel dat het eigenlijk al bij al wel redelijk loopt deze week, met uitzondering van de keuzes, het constante rekenen en tellen, uitstelgedrag, minder fruit, beperken benzine…. Maar ook dat went blijkbaar wel.
Ik had het deze week nog niet over mijn reddende engel: de moestuin.
Dankzij het ‘labeur’ van mijn vader en grootvader kan ik letterlijk en figuurlijk mee de vruchten plukken van hun oogst. Deze week lag de nadruk vooral op lekkere ‘eigen-kweek-tomaten’ en suikerbonen (die ik een aantal weken geleden in de diepvries stockeerde). Dit zorgt ervoor dat ik de nodige vitaminen (samen met die uit mijn fruitmand) binnen heb. Dit was wel de ultieme voorwaarde voor ik aan deze inleefweek begon. Het moet op een verantwoorde manier, ik wil de groeiende baby in mijn buik voldoende voedingsstoffen bezorgen. Een ’18-weken-foetus’ is in volle groei en ontwikkeling tot een gezonde baby en dat mag zeker niet in gevaar komen!
Nu ik het toch over baby’s heb. Ik ben nog niet ingegaan op de opdracht rond de ‘onverwachte uitgave’ vanuit Vormingplus. Met een reden. Ik verwacht ieder moment een vreugdetelefoontje om familie uitbreiding te melden. En niet zomaar een uitbreiding: een kleine ukkepuk die mijn familienaam zal dragen en waar ik bovenal doopmeter mag van worden. Ik ben nu al enthousiast, maar ook vooral benieuwd naar naam en geslacht.
Een cadeau vinden in deze inleefweek is natuurlijk een ander paar mouwen. Maar, vooruitziend als ik ben heb ik ook daar al iets op gevonden. Maar dat hou ik nog even in petto, hopelijk morgen meer hierover.”
Sociaal
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier