Dat stelt de Amerikaanse auteur Juliet Macur in het boek ‘De Leugens van Lance’, dat dinsdag verschijnt.
Macur baseert zich volgens Het Laatste Nieuws op de getuigenissen van John Neal en John Hendershot, twee ex-soigneurs van Armstrong. Armstrong gebruikte al doping bij de Olymische Spelen van 1992 in Barcelona. Hij was toen 20 jaar. Tim Peddie, een ploegmaat van Armstrong, zag hoe hij in zijn hotelkamer aan de baxter lag.
Bij een apotheker in Hulste
Kort daarna werd Armstrong prof bij Motorola. Op aandringen van Armstrong kwam John Hendershot naar de ploeg. Hendershot had een reputatie als dopingsoigneur, zo beschrijft HLN. Hij woonde in België en haalde zijn doping bij een apotheker in Hulste. Hendershot kocht er EPO, groeihormoon, bloedverdunners, amfetamines, cortisone, pijnstillers en testosteron. Daarvan maakte hij een cocktail die hij vaak eerst op zichzelf uitprobeerde voor hij die aan de renners overhandigde.
“Dunne lijn tussen winnen en dood van je fiets vallen”
Volgens Hendershot bewandelden hij en zijn renners ‘de dunne lijn tussen dood van je fiets vallen en winnen’. “In 1993 gebruikte Armstrong alle substanties”, aldus Henderson. Armstrong zag er geen graten in. “Dit is het spul wat ik neem, dit is wat ik doe.” In november 2013 zei Armstrong in een interview met cyclingnews nochtans dat hij in ’93 in zijn eerste seizoen als prof zo goed als clean was. “Ik kan niet spreken voor de kopmannen als Hampsten of Mejia, maar als ploeg reden we min of meer zuiver. Zeker als jongere, want die stonden nog een trapje lager”, verklaarde Armstrong, die door zijn dopinggebruik zijn zeven Tourzeges moest inleveren.
(BELGA)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier