Koffiebar, kijkwand en schommel in Brugse ecokerk

Koen Dekorte op de schommel in de Magdalenakerk: "Schommelen is pure meditatie, het zorgt voor verstilling en verdieping." (Foto Davy Coghe) © Davy Coghe
Stefan Vankerkhoven

Elke week duikt het KW/Brugsch Handelsblad in het hart van de wijken en gaat het een gesprek aan met een figuur die zijn buurt uitademt. Deze week is dat Koen Dekorte, coördinator van vzw Yot, die de Magdalenakerk en haar pastorie beter wil ontsluiten.

De vzw Yot is gegroeid uit Brugge Europese Culturele Hoofdstad in 2002, toen de vzw Christenen in Brugge een nieuwe visie probeerde te ontwikkelen over de herbestemming van kerkgebouwen. “Ik gebruik liever het woord ‘herbestemmen’, herwaarderen klinkt negatief, alsof het oude niet goed is. Maar er is wel nood aan vernieuwing”, stelt Koen Dekorte.

Die vernieuwing uit zich in een schommel in de Magdalenakerk!

“Vanuit het idee dat de christelijke traditie in beweging moet blijven, want anders versteent ze. Ga je van de kerk een speeltuin maken, vroeg men mij? Ik heb die critici gevraagd om op de schommel plaats te nemen. Terwijl ze schommelden en door de lucht zweefden, kwamen ze tot rust en zwegen ze. Schommelen is pure meditatie, het zorgt voor verstilling en verdieping. We hebben trouwens ook een koffiebar in de kerk geïnstalleerd, naar Angelsaksische traditie. Als teken dat een kerk een ontmoetingsplaats is die mensen verbindt. Onze God houdt van koffie! Want koffie brengt mensen samen.”

De Magdalenakerk is een pilootproject voor alle Brugse kerken?

“Het is een labo vol experimenten. Vernieuwing houdt ook meer duurzaamheid in. De 150 jaar oude Magdalenakerk, een pièce unique van de Engelse neogotiek, is de eerste Brugse ecokerk, met LED-verlichting, infrarode, elektrische verwarming. Daarnaast is de restauratie aan de gang, we rekenen op subsidies voor extra torenwerken, want er zijn al leien van de kerktoren gewaaid.”

“We plannen om de kerk te verbouwen, met toegankelijke toiletten en catering faciliteiten voor de buurt. Die wc’s kunnen dan ook gebruikt worden door de wandelaars en de spelende kinderen in het Astridpark.”

” We hebben bij de studie over de waterhuishouding rond de kerk een gigantische waterput van 75.000 liter in de Schaarstraat ontdekt. In oude documenten staat dat er bij de bouw van de kerk water ter beschikking van de buurt moest gesteld worden. We dromen ervan om dat 150 jaar later te doen. Ofwel kan de Stad die waterput gebruiken om de bloemen in het Astridpark te bewateren. Ofwel kan er een pomp voor kinderen geplaatst worden. Geen wijwater, wel wijkwater!”

“Ik hoop ook dat het pleintje voor de kerk verhoogd wordt, zodat de kerk makkelijker toegankelijk wordt. De weg tussen kerk en plein mag gerust verdwijnen. En dan is er nog de renovatie en de betere ontsluiting van de pastorie, waar toch 35 plaatselijke verenigingen van gebruik maken.”

Zijn er nog missen?

“Sporadisch. Alle parochies in de binnenstad zijn samengesmolten, Met onze kleine vzw Yot de naam verwijst naar een Hebreeuws leesteken dat de zin verandert willen we invloed uitoefenen op de toekomstvisie voor kerkgebouwen. Meestal overweegt men ofwel een afbraak ofwel een herbestemming, wij opteren voor een derde weg waarbij de kerk blijft functioneren als een spirituele plek voor grote levensvragen.”

“De zelfmoordcijfers liggen hoog in Vlaanderen, misschien kan een kerk een plek zijn in de stad die troost biedt aan mensen die het niet meer zien zitten. Zonder dat zij meteen het gevoel krijgen bekeerd te worden. Zeker in deze coronatijd is er nood aan zo’n plekken. Rijk en arm kunnen er gratis én zonder storende camera’s zitten. Iedereen heeft het tegenwoordig over ‘verbinden’, de kerk heeft een enorm verbindend potentieel.”

U schuwt de controverse niet: al drie jaar ligt er op een bankje voor de kerk een beeld dat Jezus als vluchteling voorstelt…

“Dank zij een Amerikaanse sponsor konden wij zo’n beeld aankopen. Er staan slechts op twaalf plekken in de wereld dergelijke beelden van de geëngageerde Canadese kunstenaar Timothy Schmalz. Het is meer dan een kunstwerk, op een publieke ruimte toon je solidariteit met daklozen en vluchtelingen. Wijkbewoners hebben er al bloemen en kleren bij gelegd.”

“De Magdalenakerk en het Astridpark bevinden zich in de vroegere kloostertuin van de Minderbroeders. De Bruggelingen noemen dit de site van geloof, hoop en liefde. Geloof vind je in de kerk, liefde bij de vrijers in het park en hoop bij de mensen die het arresthuis ‘t Pandreitje mochten verlaten. Met de vzw Yot proberen wij die drie goddelijke deugden met elkaar te verbinden. Ze worden goed samengevat in het lied ‘we zullen doorgaan’, dat nu zo populair is.”

U moest wel activiteiten terugschroeven door corona…

“We hadden een avond met schrijfster Kristien Hemmerechts over de figuur van Maria Magdalena gepland voor onze Babelaliers. Ons zomerprogramma heeft als titel ‘retouche’, de samenleving heeft nood aan herstel.”

“Door corona mag je elkaar fysiek niet vastpakken, dus concentreren wij ons op het ritueel van het aankijken. In het koor achter een wand staan twee stoelen op een veilige anderhalve meter. De mensen kunnen elkaar er, met een zandloper, in stilte aankijken. De reacties zijn fantatisch!”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier