Wie beweert dat kaboutertjes enkel thuishoren in de fantasie van kinderen is fout. Tien jaar geleden kwam Stefanie Calie bij haar grootouders aandraven met twee kabouters. Intussen houden 90 kaboutertjes de wacht in de Hofstraat bij oma Janny Vanstechelman en opa Marcel Calie.
“Onze jongste kleindochter Stefanie was zes jaar toen ze ons trots vroeg of we kabouter Plop en kabouter Lui – ze had ze van haar ouders gekregen – aan de voordeur wilden zetten als versiering”, vertelt Marcel Calie. Het begin van wat een ludieke verzameling zou worden. “Kort nadien kreeg ik er van mijn schoonzoon, als grapje bedoeld voor mijn verjaardag, nog een kaboutertje bij en dit viel erg in de smaak van onze kleinkinderen en blijkbaar ook van mensen uit de buurt”, lacht Marcel.
Meer kabouters
Stilaan kwamen vrienden, buren en toevallige passanten langs met een of meer kabouters. Oma Janny Vanstechelman zag lijdzaam toe hoe de kabouterfamilie groeide en maakte geen bezwaar. “We hebben er nog geen enkele gekocht. Zelfs nog vorige maand toen wildvreemden uitstapten en ons drie kabouters gratis schonken”, zegt Janny.
Nòg meer kabouters!
Intussen is zijn excentrieke verzameling uitgebreid tot 90 kabouters aan de gevelmuur, op het dak en in de voortuin. “Ik heb er geen idee van hoeveel foto’s hier al werden gemaakt. Zeker al enkele honderden. “Ze staan niet in onze weg en we moeten ze geen eten geven”, zegt Marcel die echter elk jaar een volle week zoet is met het onderhoud van zijn pupillen. “Alle kabouters worden geschilderd. De meeste kan ik van de muur afhalen, maar deze op het dak staan vast. Daarvoor moet ik de ladder op. En zolang mijn gezondheid het toelaat, mag mijn verzameling uitbreiden… Elke kabouter is welkom”, klinkt het.
Meer in Krant van West-Vlaanderen, editie Het Wekelijks Nieuws Kust
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier