Wie is nu de beste van de Stockmans?

De tweelingbroers Abram en Michiel Stockman maken als belofte beiden deel uit van het continentale Tarteletto-Isorex en staan goed hun mannetje tussen de profs. Vader Jan Stockman laat zijn licht schijnen over hen, maar ook over hun jongere zus Julie, dames elite bij Wielervereniging Zeeuws-Vlaanderen.

Hoe kan je Michiel en Abram vergelijken ten opzichte van elkaar?

“Dat is simpel. Ze zijn met een verschil van twee minuten geboren – Abram als eerste – dat is dus een verschil van twee keer niets en dat zal altijd zo blijven. De ene koers is Michiel wat eerder over de meet dan Abram en de andere koers is het dan weer omgekeerd. Ze zitten ook altijd in elkaars buurt in koers en staan nooit echt ver van mekaar in de uitslag. Zo was het ook ook afgelopen weekend in de Driebergenprijs in Harelbeke: Michiel eindigde als 15de, Abram als 21ste. En op het Belgisch kampioenschap vorig jaar in Stabroek was het juist andersom: Abram 6de, Michiel 16de.”

Is er dan geen verschil tussen je twee renners?

“Alleszins zeer weinig. Het enige verschil is dat Abram echt iemand is die het van lange afstanden moet hebben, lastige koersen waarin hij moet wachten tot de rest echt kraakt. Michiel daarentegen is soms wat impulsiever, maar allebei hebben ze het wel voor lastige wedstrijden.”

Hoe hebben ze de weg naar het wielrennen gevonden?

“Hun oudere broer Jonas, exact twee jaar ouder – drie verjaardagen op dezelfde dag dus – koerste al. Hij is intussen gestopt en heeft andere ambities in het leven, hij is nu bio-ingenieur. Daarnaast heb ik zelf vroeger enkele jaren gekoerst en ben ik ook jarenlang koersdirecteur geweest van de Driebergenprijs die ze zaterdag gereden hebben, toen was dat nog een etappe in de Tweedaagse van de Gaverstreek. Ze hebben dus altijd al koers gezien en dan heb je de wielermicrobe natuurlijk snel te pakken.”

“Het enige verschil is dat Abram echt iemand is die het van lange afstanden moet hebben”

Wat is er voor Abram en Michiel mogelijk op het PK zondag in Bredene?

“Alles en niets. Ik ben ervan overtuigd dat ze sterk genoeg zijn, maar zij zullen daar als enigen van hun ploeg moeten opboksen tegen een aantal sterke blokken. Daarbij komt nog dat het parcours biljartvlak is, we moeten er dus op hopen dat er veel wind staat.”

Wat is voor jou, als ouder, het mooiste moment van beiden?

“Dat is een vraag waarop ik onmogelijk kan antwoorden. Ik ben altijd al blij als ik ze weer heelhuids aan de aankomst zie, dat is per slot van rekening het voornaamste. En we mogen ook niet vergeten dat ze hun studies ook au sérieux nemen, ze studeren beiden LO en Bewegingswetenschappen aan de UGent. Dat is trouwens dezelfde richting als hun jongere zus Julie, die dat in Brugge studeert.”

Nu je over Julie begint, hoe is het met haar?

“Julie is nog altijd herstellende van een ongeval, twee maanden geleden is ze tegen een auto gebotst en hield er een hersenschudding aan over. Ze heeft zo’n zestal weken niet of weinig kunnen trainen en moet dus van ver terugkomen. Zaterdag kon ze in Borsele een groot deel van de koers rijden, maar moest uiteindelijk toch de rol lossen. Zo’n herstel heeft natuurlijk tijd nodig, maar het gaat alvast in de goede richting.”

Wanneer schat je dat ze weer ‘de oude’ zal zijn?

“Ik denk dat dat ongeveer binnen een maand zal zijn, of dat hoop ik alvast. Dat ze haar koersen kan uitrijden en hier en daar een mooie plaats kan bemachtigen. Al mogen we zeker niet vergeten dat ze maar eerstejaars is als 19-jarige. Een beloftencategorie bestaat er niet bij de dames, zij wordt dus meteen ‘voor de leeuwen geworpen’ bij de oudere dames. Als je dan nog eens een achterstand moet inhalen door een ongeval, is dat geen sinecure.” (RRK)

“Julie is nog altijd herstellende van een ongeval, twee maanden geleden is ze tegen een auto gebotst en hield er een hersenschudding aan over”