“We zijn heel trots dat Thibaut er bij is tussen de profs”

"Mijn vrouw is al even zot van de koers als wij allemaal hier", zegt Andy de Smet. © VFB
Redactie KW

Woensdag 21 februari vindt in Waregem de Cyclocross Masters plaats. Voor de zesde keer op rij haalt de stad de laatste veldrit van het seizoen binnen. Andy de Smet (45) en zijn gezin tekenen zeker present want oudste zoon Thibaut doet er als belofte voor het eerst mee tussen de profs. “Daar zijn we zeer trots op”, zegt Andy. “Toen hij jaren geleden bij de nieuwelingen begon, werd hij op het Belgisch Kampioenschap net niet gedubbeld en nu kan hij als eerstejaarsbelofte mee met de besten.”

Dat veldrijden belangrijk is in het gezin van Andy de Smet en zijn vrouw Isabel is nog zacht uitgedrukt. Behalve Thibaut (18) zijn er nog twee ‘crossende’ zonen: Nicolas (17) en Matteo (13). Wat dit inhoudt is al een klein beetje te zien in het washok waar drie wasmachines broederlijk naast mekaar staan. Iets verderop tel ik op een rek, netjes geordend, vijftien paar sportschoenen.

Hoe overheersend is het veldrijden ten huize de Smet?

“Het is heel simpel. Tijdens het crossseizoen zijn we er zeven dagen op zeven mee bezig. Neem nu afgelopen zondag. Er waren toen veldritwedstrijden in Hoogstraten voor Thibaut en Nicolas. We zijn daar met het hele gezin naar toe gereden met twee camionettes. Dat betekende al om 7 uur ‘s morgens vertrekken want Hoogstraten ligt toch een heel eind voorbij Antwerpen. De wedstrijd van Nicolas begon om 10.45 uur, die van Thibaut om 12 uur. Tussendoor moesten mijn vrouw en ik ons nog reppen om fietsen en kleren tijdig in orde te hebben voor hen. Na de wedstrijden was dat zoals altijd alles opruimen om dan om 14.30 uur opnieuw richting Waregem te kunnen te rijden. Thuis was mijn vrouw nog enkele uren bezig met de was en mijn zonen en ik nog geruime tijd om de fietsen weer helemaal proper en in orde te krijgen. Sommige weekends is het twee dagen aan dit ritme.” (lacht)

Is er in het weekend dan nog tijd voor iets anders dan het veldrijden van jullie zoons?

“In het seizoen – en dat is van begin september tot eind februari – moeten we passen voor andere sociale activiteiten. Als kennissen ons weer eens vragen om dan iets te gaan eten, moeten we dan altijd zeggen: ‘Sorry het zal niet lukken’. Mensen begrijpen dat niet altijd. Ons sociaal leven speelt zich wel voor een groot stuk af op de koers, waar we reeds veel vrienden hebben gemaakt. Het is ook ontzettend plezant en we doen dit dan ook met hart en ziel hoor. Anders hou je het niet vol.”

En je vrouw is even enthousiast?

“Ze is al even zot van de koers als wij allemaal. Ik heb mijn vrouw trouwens leren kennen op de koers. Ik was een jaar of 18. Zij kwam als 15-jarige supporteren voor een neef. Het was liefde op het eerste gezicht en dertig jaar later zijn we nog altijd samen.”

Tijdens het crossseizoen zijn we er zeven dagen op zeven mee bezig

Doen jullie dit in de stille hoop dat een van de kinderen zal doorbreken en een naam zal worden in het veldrijden?

“Nee hoor, zeker niet. Onze kinderen doen dit omdat ze het heel graag doen en wij steunen hen daarin. We gaan niemand forceren. Stoot er eentje door tot bij de profs is dat prima. Lukt het niet, is dat voor ons even goed. Onze kinderen moeten niets tegen hun zin doen. Bovendien gaan ze beroepshalve alle drie probleemloos een job vinden in het leven. Het is voor hen zeker niet nodig om al hun hoop te stellen op het veldrijden.”

Voltijds begeleider van fietsende zonen, zelf fervent fietser en je runt een een eigen slagerij en fietshandel. Is er nog tijd om eens te relaxen?

(lacht) “Die is er amper. We zijn altijd bezig. Het deed me dan ook wel iets toen we onlangs van onze kinderen een bongobon kregen voor een weekendje Valkenburg. Ze weten ook hoeveel we hier voor doen. In elk geval, dit wordt de eerste uitstap die ik met mijn vrouw zal doen na het crossseizoen.”

Je hebt vroeger nog gekoerst bij de Elite zonder Contract maar bent nooit prof geworden. Steekt dat?

“Neen zeker niet. Mijn vader was slager en ik hielp hem al van mijn vijftiende in de slagerij. Van jongsaf aan wist ik dat ik hem kon opvolgen en er ook goed geld mee kon verdienen. In het koersen is dat vaak wel anders hoor. Ik ken genoeg profs die moeten rondkomen van 1.500 euro per maand. Als je geen topper bent, is het niet altijd gemakkelijk in het wielerpeloton. Nu rijd ik zelf nog altijd met veel plezier bij de wielertoeristen.”

(Freddy Vermoere)

Bio

Privé: Andy de Smet (45) is getrouwd met Isabel Herreman (42). Ze hebben samen drie kinderen: Thibaut (18), Nicolas (17) en Matteo (13). Ze wonen aan de Vichtseweg 178 in Waregem.

Loopbaan: Andy is zelfstandig slager/traiteur. Zijn vrouw helpt mee. Hij heeft ook een fietshandel, samen met zijn zoon Thibaut. Andy zet de slagerij verder die zijn vader in 1968 gestart is. Hij was zelf 15 toen hij er begon in mee te helpen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier