We leven van de grote momenten

Tom Vandenbussche

We moeten eerlijk zijn: het wordt naar alle waarschijnlijkheid geen West-Vlaams boerenjaar in de cross. We wanhopen echter niet en leven van de grote momenten. Geduld is een schone deugd.

Wout Van Aert die het volledige veld domineert en in eigen Lille absoluut Belgisch kampioen wil worden, Mathieu van der Poel die we in januari nog als een fris hoentje mogen verwachten, Lars van der Haar die van pieken een kunst maakt en in Zolder een WK-parcours op zijn explosieve maat vindt… Neen, het ziet er de komende maanden niet rooskleurig uit voor de West-Vlaamse crossers.

Geen spek voor Klaas’ bek

Te beginnen met Klaas Vantornout. Tweevoudig Belgisch kampioen, tweevoudig vicewereldkampioen, de beste modderduivel in Asper-Gavere…Klaas is een man van de grote dagen – uiteindelijk zijn dat ook de enige momenten die er finaal toe doen. Maar dit jaar niet, een perfecte voorbereiding ten spijt. Ziekte, een valpartij in Zonhoven, de Koppenbergcross waarvoor hij verstek moest geven, de klassieker in Asper-Gavere die sowieso nog te vroeg komt, de regen die tergend lang uitblijft, een Belgische titelstrijd in het Lilse kempenzand die ook al geen spek voor zijn bek lijkt te zijn en het WK-snelheidscircuit van Zolder waarop er normaal altijd iemand sneller zal zijn. Neen, het zal er de komende maanden niet makkelijker op worden.

We leven van de grote momenten

Van Michael Vanthourenhout en Gianni Vermeersch, respectievelijk 21 en 22 lentes jong, moeten we dan weer geen wonderen verwachten. Nog niet. Beiden pasten zich intussen wel probleemloos aan het profcircuit aan en konden al af en toe eens flitsen. Michael toont door zijn regelmaat de voorbije maand dat hij ook op trainingsvlak een stap voorwaarts heeft gezet, Gianni krijgt in Zolder wél een parcours op zijn maat voorgeschoteld. Een uitschieter deze winter komt echter nog te vroeg, zo lijkt het toch.

De progressie van Eli

Wie wel zeker nog van zich zal laten horen, is Eli Iserbyt. Nog geen prof, maar als eerstejaarsbelofte de voorbije weken wel al geregeld op een niveau waar sommige profrenners alleen maar van kunnen dromen. Stiekem hoopt Eli voor komend weekend op een dubbel: EK-goud in Huijbergen en Superprestigewinst in Ruddervoorde. Het kan, daar aan de Belgisch-Nederlandse grens. Alleen eerst eens afwachten hoe zijn grote concurrent, de Italiaanse mountainbiker Gioele Bertolini, door het zand zal klieven.

We leven van de grote momenten
© BELGA

Waar wij vooral benieuwd naar zijn, is de progressiemarge bij de 18-jarige universiteitsstudent uit Bavikhove. Alles wijst erop dat zijn entourage de voorbije jaren, ondanks vier opeenvolgende Belgische titels, heel voorzichtig met hem is omgesprongen. Ploegleider Kris Wouters drukte het recent veelzeggend uit: “Zowel zijn aeroob als anaeroob vermogen kan nog stukken beter.” Voor de leken onder ons: alles kan nog beter. Veelbelovend. Maar eerst nog enkele jaren rustig doorgroeien en écht renner worden. Het perfectioneren van training, voeding en levenswijze vraagt immers geduld. Gelukkig is dat een schone deugd.

Vraag het maar aan Klaas. Die zit nu ongetwijfeld al met zijn gedachten bij volgende winter. Of in data: 15 januari 2017 (BK in Oostende) en 29 januari 2017 (WK in Bieles). Schrijf maar op: we leven van de grote momenten.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier