Sep Vanmarcke blikte zondag na afloop van de ploegentijdrit niet meteen tevreden terug op zijn eerste Tour-week. “Ik vraag me soms wel af wat ik hier te zoeken heb”, zei hij vlak voor hij het vliegtuig richting Pau opstapte. “Is de Tour wel iets voor een renner zoals ik?”
In de eerste week mocht Vanmarcke zijn eigen kans gaan en vooral de etappe naar Cambrai, over de kasseien, had hij met stip aangeduid. Tot twee keer toe werd hij genekt door pech. “Het verhaal van mijn voorjaar”, zegt hij. “Ik was goed en kon dat weer niet tonen. Ik was enorm ontgoocheld na afloop. Ik had er misschien te veel van verwacht en dan kan je alleen maar triest zijn. Ik heb daarna toch twee dagen rondgefietst met het idee: wat kan ik hier in godsnaam nog doen in deze Tour? Er zijn weinig kansen voor een renner zoals ik in de Tour en dat heb ik deze week nog maar eens beseft.”
“Vooral Robert Gesink helpen”
“Ik ga volgend jaar toch eens herbekijken of ik hier nog terugkom of niet”, gaat Vanmarcke verder. “Intussen is de moraal weer in orde, straks komen de Pyreneeën eraan en ik ga er het beste van proberen maken. Ik zal vooral Robert Gesink helpen, die mikt op een goed klassement en na de Pyreneeën zijn er nog een paar overgangsritten waar ik misschien iets kan proberen, maar dat denkt negentig procent van het peloton ook. Dus dat wordt niet gemakkelijk.”
Morgen/maandag staat de rustdag op het programma. “Ik kijk er naar uit, mijn vriendin zit intussen op het vliegtuig en komt me bezoeken. Dat zal leuk zijn om haar even terug te zien en voor de rest wordt het een beetje fietsen, massage en veel rusten.”
(Belga)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier