Speciaal voor zijn vijftigste verjaardag: de beste Museeuw-moppen nog eens opgerakeld

"Lefevere heeft gezegd dat ik hiér moest gaan." © KRANT VAN WEST-VLAANDEREN
Frederik Jaques
Frederik Jaques Webredacteur

‘Vrouw, zwijg’: comedian Raf Coppens zorgde er jaren geleden voor dat die woorden zich in ons collectief geheugen nestelden bij de foto van Johan Museeuw. Tientallen grappen en woordspelingen werden er verzonnen, de ene al wat beter dan de andere. Op zijn verjaardag diepen we graag nog even de beste voor u op.

*Johans vrouw loopt samen met de kinderen op de kermis als ze ineens Johan zien, bovenop een gigantische attractie. “Awel, wat doe jij daar boven?”, roept ze hem toe. Waarop hij: “Zwijg vrouw, ik train op de grote molen!”

*Museeuw haalt in de laatste kilometer van de Ronde van Vlaanderen de beauty case van zijn vrouw uit zijn achterzak. Een ploegmaat heeft het gezien en vraagt hem wat hij van plan is. “Zwijg, kameraad”, sist hij. “Ik ben me aan het opmaken voor de sprint!”

*Museeuw komt de woonkamer binnen, wild gesticulerend met de armen. Zijn vrouw begrijpt er niets van. “Wat doe jij nu weer?”, zucht ze vragend. “Vrouw, zwijg!”, zegt hij. “Ik ben een waaier aan het vormen!”

*Johan Museeuw en zijn vrouw maken zich klaar voor een trouwfeest die avond. Zij zit al een hele tijd klaar te wachten tot hij naar beneden komt en merkt, wanneer dat eindelijk het geval is, dat hij 12 maatpakken boven elkaar heeft aangetrokken. “Waarom doe je dat nu in godsnaam toch weer?”, vraagt ze hem. “Vrouw, zwijg!”, zegt hij enthousiast. “Ik heb alles uit de kast gehaald!”

*Museeuw is goed op weg om solo de Ronde van Vlaanderen te winnen, als hij plots remt en rechtsomkeer maakt. Patrick Lefevere brult hem vragend toe wat hem bezielt. “Zwijg, Patrick”, zegt Museeuw met de tong tussen de guidon. “We rijden de verkeerde richting uit, ik ben daarnet mezelf tegengekomen!”

*Nieuwe klassieker, en weer is Museeuw mee met de kopgroep. Een overwinning wenkt, tot hij plotseling in de remmen gaat, zich langs de kant zet en afstapt, net op de plaats waar zijn vrouw staat te supporteren. “Maar schat, wat doe jij nu?”, vraagt ze. “Vrouw, zwijg”, sakkert hij. “Lefevere zei dat ik hiér moest gaan.”

*Museeuw heeft deelgenomen aan de tombola van de lokale brandweer én gewonnen. In tranen van geluk komt hij thuis, met in zijn hand een cd van de Negende Symfonie van Beethoven. “Maar Johan toch, sinds wanneer ben jij nu zo gevoelig?”, vraagt ze hem. “Vrouw, zwijg, je kunt niet geloven hoe blij ik ben met het besef dat ik ook nu nog altijd een klassieker kan winnen.”

*Amper een week na het debâcle met de kleren voor het trouwfeest draait zijn vrouw alweer met de ogen als ze hem de trap ziet afkomen. “Maar Johan toch, wat heb jij nu toch weer aan?” vraagt ze. “Vrouw, zwijg”, zegt hij geërgerd. “Ik heb vandaag eens de sprint aangetrokken.”

*Johan Museeuw zit in het dorpscafé in Gistel, met zijn neus in het schuim van zijn pint. De waard bekijkt hem vragend en wil weten wat hij aan het doen is. “Zwijg, jong”, zegt Museeuw van boven zijn glas. “Ik ben juist een col aan het verkennen.”

*Drie uur ‘s nachts en éindelijk arriveert Museeuw terug thuis na een koers. Zijn vrouw komt wakker wanneer hij onder het deken kruipt en wil half slaperig toch nog weten waar hij zo lang heeft gezeten. “Vrouw, zwijg”, legt hij uit. “Ik heb ze vandaag allemaal naar huis gereden.”

*Op een dag arriveert Museeuw wankelend op de oprit. Hij raakt nog tot bij het salon en ploft zich dan languit in de driezit. Zijn vrouw stuift de woonkamer binnen en wil een degelijke uitleg. “Zwijg, vrouw, want ik ben veel te draaierig”, stamelt hij. “Ik heb vandaag een hele dag in ene zijn wiel gezeten.”

*De vrouw van Museeuw schiet in de lach als ze door de sportkatern van de krant bladert. “Maar Johan toch,”, giert ze, “hoe sta jij nu op die podiumfoto van de koers van gisteren?! Met je hand voor je gezicht of zo?” “Zwijg vrouw”, zegt Museeuw. “Ik heb daar echt wel met de vingers in de neus gewonnen.”

*Museeuw stapt door de keuken en waggelt nogal vreemd. “Wat stap jij raar vandaag”, zegt zijn vrouw verbaasd. “Vrouw zwijg, ik zit in nauwe schoentjes.”

*”Maar Johan, waarom ben jij al de tapis plein aan het lostrekken?”, vraagt zijn vrouw op een dag. “Zwijg vrouw”, blaast hij. “Het parket kan hier elk moment toekomen!”

(FJA)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier