Peter Sagan heeft in het Qatarese Doha zijn tweede wereldtitel op rij binnengehaald. De Slovaak klopte in de spurt Mark Cavendish en Tom Boonen.
197 renners kwamen aan de start aan het Aspire Center in Qatar. Rigoberto Uran en Vegard Breen zegden laat af. Het was warm bij de start, bijna 40 graden, en er stond een wind die steviger blies dan de voorbije dagen. Goed nieuws voor de Belgen, die van plan waren om oorlog te maken in de woestijn. De obligate vlucht van de dag kwam op naam van zeven renners na vijf kilometer: Brayan Ramirez, Nick Dougall, Natnael Berhane, Rene Corella, Sergiy Lagkuti, Anes Ait El Abdia en Ryan Roth. Maximaal liep hun voorsprong op tot 11:40.
De Belgen trokken naar voren na zo’n 65 kilometer, ook de Britten en Noren koersten alert. Na 85 kilometer zette een Belgische trein zich voorop en ging het tempo de hoogte in. De ene na de andere renner loste achteraan het peloton, dat vervolgens in stukken brak. In geen tijd zakte de voorsprong van de leiders naar drie minuten. Het eerste peloton, met Van Avermaet, Stuyven, Keukeleire, Boonen, Naesen en Roelandts, pakte een minuut voorsprong op een tweede groep met daarin onder andere Kittel, Greipel, Bouhanni en Degenkolb.
Na 112 kilometer kregen we een samensmelting van de vluchters en het eerste deel van het peloton. 29 renners vooraan, maar het waren vooral de Belgen die het meeste werk opknapten. Bij het opdraaien van The Pearl bedroeg hun voorsprong 1:10 op de tweede groep. De rest van het peloton volgde op nog meer achterstand en zou, naarmate de rondjes vorderden, uit de wedstrijd genomen worden.
Wie dacht dat beide groepen weer snel zouden samenklitten op het plaatselijke circuit had het bij het verkeerde eind. De samenwerking, vooral de Duitsers moesten het meeste werk opknappen, in het tweede pelotonnetje verliep niet al te best en hun achterstand liep op tot twee minuten. Bovendien speelden Jens Debusschere en Iljo Keisse stoorzender, tot frustratie van Degenkolb die zijn bidon water leegspoot op de West-Vlaming. Jasper Stuvyen, Oliver Naesen en Jens Keukeleire reden zich de ziel uit het lijf om het gat groot genoeg te houden. Ook de Italianen zetten een mannetje in steun.
Het zorgde ervoor dat het verschil tussen beide groepen opliep tot 2:20 met nog 45 kilometer voor de boeg. Met nog drie rondjes te rijden steeg de voorsprong verder tot 2:45 en gooide Degenkolb, na kilometers lang sleurwerk, de handdoek in de ring. Ook Kittel stapte wat later af.
Nog 40 kilometer wachtte de renners, drie minuten liepen ze uit op de tweede groep. Game over voor die laatsten, en dus was het aftellen naar de finale. Hoewel de Belgen in de numerieke meerderheid waren, bleef een aanval in het slot uit. Het was Niki Terpstra die het op vijf kilometer van het eind probeerde, Van Avermaet sprong meteen op zijn wiel. Wegrijden deden ze niet. Intussen maakte het peloton zich op voor de sprint, maar dat was buiten de tweede Nederlander gerekend. Tom Leezer versnelde op 2,4 km van het eind en nam enkele lengtes. Iedereen keek naar elkaar in het peloton, zijn voorsprong groeide. Jürgen Roelandts, die de sprint moest aantrekken voor Boonen, diende uiteindelijk het werk op te knappen. Leezer werd gegrepen, in de sprint toonde Sagan zich de snelste, voor Cavendish, wereldkampioen in 2011. De Belgen die de koers kleurden, moesten vrede nemen met een bronzen medaille voor Boonen.
(Belga – foto’s Belga)
Top 10:
1. Peter Sagan (Slk), de 257,5 km in 5u40:43.
2. Mark Cavendish (GBr) z.t.
3. Tom Boonen (Bel)
4. Michael Matthews (Aus)
5. Giacomo Nizzolo (Ita)
6. Edvald Boasson Hagen (Noo)
7. Alexander Kristoff (Noo)
8. William Bonnet (Fra)
9. Niki Terpstra (Ned)
10. Greg Van Avermaet (Bel)
…
47. Jens Debusschere (Bel)
Opgaves: Jens Keukeleire (Bel), Nikolas Maes (Bel)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier