“Niet wat we ervan verwacht hadden”

Na een uitstekende zomer op de weg begon Gianni Vermeersch (25) met hoge verwachtingen aan zijn crosscampagne. Maar ondanks een prima seizoensbegin draaide zijn vierde winter bij de profs voorlopig op een sisser uit. Vader Stefaan evalueert. “Na zijn terugkomst uit Amerika was het niets meer.”

We haalden het begin november in onze reportage over de prijzengelden van de West-Vlaamse profrenners al aan: veldrijder Gianni Vermeersch was er in drie maanden tijd in geslaagd om meer prijzengeld te vergaren dan een groot deel van zijn collega’s op de weg. Winst in een UCI 1.1-koers in Nederland, een podiumplaats in de Ronde van Limburg, dichte ereplaatsen in de Ronde van de Limousin… de pret kon niet op en dus waren de verwachtingen voor het nieuwe veldritseizoen hooggespannen. “En het begon ook uitstekend”, knikt vader Stefaan, die zelf als wegrenner bij de elite zonder contract een wel heel gestoffeerde erelijst opbouwde. “In Eeklo eindigde hij als vijfde en zonder die lekke band zat er zelfs nog meer in. Vervolgens reisde hij naar Amerika af, wint hij daar een cross (in Iowa, red.) en werd hij achtste in de eerste Wereldbekermanche. Dan denk je: oké, we zijn vertrokken. Maar niet dus.”

Slecht na Amerika

Bij terugkomst in België valt Vermeersch’ motor helemaal stil. Plots raakt hij geen poot meer vooruit. “Zijn wegcampagne was super, hé. En natuurlijk hadden wij verwacht dat hij die lijn kon doortrekken. Maar niets meer, hé. Raar, heel raar. De vorige keren was hij na die crossen in de Verenigde Staten ook niet zo goed, maar dit jaar was het verschil wel heel groot. Het is moeilijk. Neen, nogmaals: het is niet wat we ervan verwacht hadden.”

“Je kunt hem niet nog dieper duwen, hé. Als je mentaal in een dipje zit, is het moeilijk om daaruit te geraken”

“Het is vooral een mentaal probleem, hoor. Je kent dat wel: ergens veel van iets verwachten en vervolgens een serieus tik tegen je hoofd krijgen. Gisteren (dinsdag, red.) was het weer van dat in Zolder. Een probleem met de schijfremmen, dan die val met Michael (Vanthourenhout, red.) en het kopje ging omlaag. Wat wij daar als entourage mee moeten doen? Je kunt nog zeggen wat je wilt. Je kunt hem niet nog dieper duwen, hé. Als je mentaal in een dipje zit, is het moeilijk om daaruit te geraken. Ik was vroeger helemaal anders. Zo van: we zullen er hier eens een lap op geven. Maar elke mens reageert anders op zo’n situatie.”

De voorbije winters was Gianni Vermeersch in de kerstperiode altijd uitstekend op dreef. “Normaal is dit zijn goeie periode”, weet ook Stefaan. “De voorbije twee jaar was hij telkens op stage naar Mallorca gegaan en reed hij erna heel goed. Nu had hij dat ook verwacht, maar in zijn eerste cross na de stage was het weer niets. Bam, weer een mentale klap. We moeten eerlijk zijn: als Gianni in normale doen is, eindigt hij tussen de plaatsen vijf en tien.

WK In Valkenburg

In zijn eerste drie winters als prof mocht Gianni twee keer mee naar het WK. Kan dat nu ook weer? Vader Stefaan zucht eens. “Ik ga ervan uit dat het niets wordt. Dat heb ik hem ook al gezegd, dat hij er niet mee bezig moet zijn. Er zijn dit jaar ook maar zes plaatsen voor Belgen, hé. Geen Europees kampioen, geen leider in de Wereldbeker… Tel ze maar eens op: Wout Van Aert, Toon Aerts, Laurens Sweeck, Michael Vanthourenhout, Kevin Pauwels, Tim Merlier, Tom Meeusen, Quinten Hermans, Daan Soete… je zit snel aan tien namen, hé.”

“Ik denk niet dat het conditioneel zoveel scheelt met vorig jaar. Maar op dit niveau word je op details afgerekend, hé. We moeten ook toegeven dat het voor velen een moeilijke winter is. Meeusen, de ploeg van Marlux-Napoleon Games… Ik denk dat je tegenwoordig met goeie benen zowel derde als vijftiende kunt worden.”