De toekomst leek Tom Devriendt (26) eindelijk weer toe te lachen. Na anderhalf jaar vol blessureleed reed de vierdejaarsprof van Wanty-Groupe Gobert vorig seizoen een uitstekend najaar en was hij klaar om in de klassiekers van zich te doen spreken. Privéproblemen zorgen nu echter voor nieuwe twijfels. “Ik hoop hier sterker uit te komen…”
Herfst 2017. Wanty-Groupe Gobert had dus gelijk om zijn geduld met Tom Devriendt vol te houden. Hij beleefde immers een rotjaar. Tom werd in januari geopereerd aan een knie, wat in februari moest worden overgedaan, en mocht pas vanaf mei weer koersen. In al zijn gretigheid zadelde hij zichzelf echter op met een overbelasting. Tom sleepte zich van de ene koers naar de andere met uitrijden als hoogste opbrengst. Maar vanaf eind augustus keerde het tij met een voor velen totaal onverwachte triomf in de Omloop van het Houtland in Lichtervelde. 20 september 2017 werd zo zijn D-day waaraan Tom ei zo na een vervolg breide in de Omloop van de Westhoek in Poperinge, waar hij enkel voor André Greipel en Bert Van Lerberghe moest onderdoen, en in Izegem, waar Brecht Dhaene zich wijselijk uit de voeten had gemaakt.
“Ik moet het vooral zelf oplossen. En dat zal ik doen, maar geef me wat tijd”
Ook in Binche-Chimay-Binche stond Tom op het podium, op de onderste trede naast Jasper De Buyst en de Italiaan Matteo Trentin. Voor de naar Otegem uitgeweken Veurnenaar eindigde het vorige seizoen te vroeg en vanaf 2018 zou blijken dat een 100 procent fitte Tom Devriendt tot veel meer in staat is. Dat was de teneur waarmee hij aan het winterreces begon.
Plausibele uitleg
Lente 2018. Tom Devriendt kan de fraaie lijn waarmee hij 2017 afsloot voorlopig niet doortrekken. Er is een plausibele uitleg voor: de breuk met zijn vriendin, met wie hij al zes jaar samen was en voor wie hij van het afgelegen Veurne naar het centraler gelegen Otegem uitweek. Van dat laatste heeft hij nog geen spijt, want hij woont er graag en wil zich handhaven in die mooie contreien.
“Maar die problemen wegen loodzwaar op mij en verleggen mijn focus”, zucht Tom. “Gelukkig ondervind ik heel veel steun van mijn ouders en van de hele entourage van Wanty-Groupe Gobert. Toch moet ik het vooral zelf oplossen. En dat zal ik doen, maar geef me nog wat tijd. Vooral Frederik Veuchelen, mijn persoonlijke trainer, zweert dat het op termijn in orde komt, tenminste als ik volhard. Mijn conditie is meer dan goed, maar het ontbeert voorlopig de vereiste mentale aandrijving om die in een stroomversnelling te brengen.”
Sterk in februari
“Zolang ik in het buitenland was, kon ik het aan”, vervolgt Tom. “Ik voelde de conditie met de dag stijgen. In de voorlaatste rit van de Ster van Bessèges maakte ik zelfs deel uit van de vlucht van de dag, die op amper vier kilometer van de finish strandde. In de Ronde van de Algarve was ik niet super, maar ik reed er ook één dag in volle finale voor het peloton uit en keerde er met een goed gevoel van terug. Terug thuis viel ik in de werkelijkheid terug en werd ik als het ware de benen afgesneden, al zal de Siberische koude er ook wel wat mee te maken gehad hebben.”
“Ik voel me fysiek meer dan oké. Het is die mentale knop die ik omgedraaid moet krijgen”
“Weer vermande ik mij en ook in Le Samyn zat ik aan boord van de vlucht van de dag. In Ichtegem lanterfantte het peloton, waardoor we het nog kouder kregen dan we het al hadden en ik onderkoeld moest afstappen. In de Ronde van Drenthe moet je meteen voorin zitten, maar daarvoor ontbraken de grinta en het zelfvertrouwen.”
“Hoe het nu verder moet?” riposteert Tom. “Ik weet het niet helemaal. Vrijdag (vandaag, red.) rijd ik alleszins de Handzame Classic. En in normale omstandigheden had ik sowieso mijn zinnen gezet op de Brugge-De Panne Classic (opvolger van de Driedaagse, red.), die mij volgende week woensdag naar mijn geboortestreek voert. Maar momenteel weet ik niet of er al iets mogelijk zal zijn.”
Mentale knop
“Eigenlijk waren mijn fysieke problemen in 2017 nog veel erger, want toen duurde het tot eind augustus vooraleer de resultaten terugkeerden. Nu sta ik er minder slecht voor als toen, want nu beschik ik tenminste over een uitgebouwde basisconditie waarmee de resultaten snel kunnen omslaan. Ja, ik voel me fysiek meer dan oké. Het is die mentale knop die ik omgedraaid moet krijgen. Eens dat mij gelukt is, weet ik dat ik hier sterker zal uitkomen en de draad van vorig najaar weer zal kunnen opnemen.” (Bernard Callens)
Profwielrennen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier